Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Daniela 11 Bible Online

Księga Daniela 11 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Daniela 11

¹Roku pierwszego za Dariusza medzkiego, stanąłem ku utwierdzeniu i umocnieniu jego.

²Teraz już tedy prawdę oznajmię tobie. Oto trzej królowie będą jeszcze w Persyjej, a czwarty wielkimi bogactwami obfitującem będzie nade wszytki i gdy się tak zmocni w bogactwach swoich, podburzy wszytki przeciw królestwu greckiemu.

³Ale powstanie król mocny i będzie panował nad wielem państw, a czynić będzie wszytko wedle swojej myśli.

⁴Który gdy się wywyższy w swoim stanie, królestwo jego starte będzie i będzie rozdzielone na czterzy wiatry niebieskie, a nie miedzy potomstwo jego, ani będzie według panowania jego, jako on panował, abowiem królestwo jego wykorzenione będzie, a miedzy ine oprócz tych podzielone.

⁵Tedy się zmocni król od południa, a jeden z książąt jego i będzie mu silen, a opanuje go, a tak jego panowanie możne będzie.

⁶A po skończeniu lat uczynią przymierze, abowiem córka króla od południa przyjdzie ku królowi od północy dla czynienia sprawiedliwości, ale nie odzierży mocy w ramieniu, ani się sam ostoi i ramię jego, abowiem ona podana będzie i z tymi, którzy ją przywiodą i ociec jej i ten, co ją umacniał za onych czasów.

⁷Ale latorośl z korzenia jego zostanie mocna na miejscu jego i przyjdzie z wojskiem, a wnidzie w obronne miejsca króla od północy i będzie sobie w nich poczynał wedle myśli swej i sam się zmocni.

⁸Nad to zawiedzie w pojmanie do Egiptu bogi ich z książęty ich i z naczyniem ich złotem i śrebrnem i będzie długo trwał bezpiecznym od króla północnego.

⁹I wtargnie król od południa w królestwo, a wróci się do ziemie swej.

¹⁰Ale synowie jego wzburzą się, a zbiorą wielkość wojska wielkiego, przyjdzie jako nawałność i przejdzie, potym się wróci, a wzburzy się aż do obronnego miejsca jego.

¹¹Skąd król od południa poruszon będzie, a wynidzie i będzie walczył przeciw królowi północnemu, a zbierze wielką wielkość, która będzie podana w ręce jego.

¹²A przetoż wyniesie się wielkość, a serce swe wywyższy i porazi dwadzieścia tysięcy ich, a przedsię nie wygra.

¹³Tedy król od północy wróci się, a zbierze więczsze wojska niż pierwsze i przyjdzie na skończeniu czasów i lat z wielkiem wojskiem i z wielkim dostatkiem.

¹⁴Onychże czasów wiele ich powstanie przeciw królowi południejszemu, też i synowie rozproszonych z ludu twego ruszą się, aby postanowili widzenie, ale jednak polegą.

¹⁵I przyjdzie król północny i posypie wały, a weźmie miasta obronne, a ramiona południejsze nie oprą się, a żadnej mocy nie będzie w przebranym ludu jego ku oparciu.

¹⁶Który chociaż wyciągnie przeciw jemu, uczyni według podobania swojego, a żaden nie będzie, co by się miał oprzeć jemu. Zostanie zwycięzcą w ziemi zacnej, która przez ręce jego zniszczona będzie.

¹⁷Tedy tam się obróci ze wszytką mocą królestwa swojego i mężowie zacni pójdą z nim i tak uczyni, a da mu córkę napiekniejszą, aby go stracił. Ale ona nie będzie dzierżeć strony jego, ani zostanie z nim.

¹⁸Potym oblicze swe obróci ku wyspam i pobierze ich wiele, a zawściągnie książę pohańbienie jego od niego i owszem przywiedzie nań pohańbienie jego.

¹⁹Obróci się potym ku miejscam obronnym ziemie swej, lecz się potknie i upadnie i nie będzie znalezion.

²⁰I nastanie drugi na miejsce jego, który poborce rozeszle w możności królewskiej, wszakoż po małym czasie będzie start nie srogością ani walką.

²¹Potym nastanie na jego miejsce wzgardzony, któremu nie dadzą czci królewskiej, ale przyjdzie wrzkomo w pokoju i otrzyma królestwo łagodnymi umowami.

²²A ramiona jego wzbiorą jako potop przed nim i będą złamane i też książę przymierza.

²³A po umowie, która się z nim stała, zdradę uczyni i wtargnie tam, a z maluczkiem ludem zmocni się.

²⁴Wyciągnie w krainę obfitą i spokojną, a uczyni tam to, czego nie czynili ojcowie jego, ani ojcowie ojców jego, rozdzieli łupy, korzyść i majętności ich, a będzie myślił jakoby posiadł miejsca obronniejsze czasu słusznego.

²⁵Wzbudzi też moc swoję i serce swoje przeciw królowi południejszemu z wielkiem wojskiem, a król południowy ruszy się też na wojnę z niemałem wojskiem i barzo mocnym, ale się nie oprze, abowiem zdradną radę będą zmyślać o nim.

²⁶A samiż ci, co jego chleb jedli, zetrą go i wojsko jego porażą, a wiele ich upadnie pobitych.

²⁷Jeszcze też serce tych obu królów uda się ku źle czynieniu, przy jednym stole kłamstwo miedzy nimi będzie mówiono, ale im to jednak nic nie pomoże, abowiem koniec zawieszon jest do czasu swego.

²⁸Wróci się tedy do ziemie swej z bogactwy wielkimi, a serce jego oborzy się przeciw przymierzu świętemu i utrapiwszy ich wiele wróci się potym do ziemie swojej.

²⁹Wróci się potym czasu zamierzonego i przyciągnie ku południu, ale przyście jego nie tak się mu poszczęści jako pierwsze.

³⁰Abowiem okręty z Chitym przyciągną ku niemu i zafrasuje się a wróci się i rozgniewa się przeciw przymierzu świętemu i utrapi je, potym się wróci i będzie myślił o przestępcach przymierza świętego.

³¹A ustaną ramiona jego, które splugawią miejsce świętej mocy, a odejmą powszednią ofiarę, a postawią tam obrzydłość spustoszenia.

³²I przywiedzie w grzech łagodnościami swemi przestępcę przymierza, ale lud, który zna Boga swego, mężnie sobie poczynać będzie i skutkiem poprawi tego.

³³Którzy będą mędrszy miedzy ludem, wiele inych uczyć będą, wszakże padną od miecza, od ognia, od pojmania i od łupu przez wiele dni.

³⁴A gdy już upadną, będą podpomożeni maluczkim ratunkiem, do których się wiele ich zdradliwie przyłączy.

³⁵Upadną też niektórzy z mędrszych, aby byli oczyścieni, doświadczeni i wybieleni aż do naznaczonego czasu, abowiem jest jeszcze kres do czasu naznaczonego.

³⁶I będzie czynił król wszytko wedle myśli swej, wywyższy się i uwielmoży się nad wszytki bogi, a dziwne rzeczy mówić będzie przeciw Bogu nad bogi, a jednak mu się na wszem poszczęści, aż gniew wypełnion będzie, abowiem tak jest postanowiono.

³⁷Nie będzie dbał na Boga ojców swych, ani na pożądliwość niewiast ani o żadnego boga dbać będzie, tylko sam siebie nad wszytko wywyzszy.

³⁸A k temu na miejscu jego będzie chwalił boga Maosym, a będzie chwalił boga, którego nie znał ociec jego, złotem, śrebrem, kamieniem drogiem i bogatymi klenoty.

³⁹A tym, którzy będą pomagać chwały boga Maosym, boga obcego, z którym się on poznał, rozmnoży ich chwałę i wielce je zbogaci, a rozdzieli ziemię miasto zapłaty miedzy nie.

⁴⁰A przy skończeniu czasów król południejszy stoczy się z nim, a król północny utargnie się nań jako wicher, z wozmi, z jezdnymi i z wielem okrętów, a wciągnie w ziemię, poborzy i przejdzie.

⁴¹Przyciągnie do ziemie zacnej, a wiele miast upadnie, ale ci z rąk jego ujdą, jako Edom i Moab i przedniejszy z synów Ammonowych.

⁴²I wtargnie mocą w ziemię, a ziemia egiptska nie ujdzie.

⁴³Ale panem będzie w skarby, w złoto, w śrebro i we wszytki rzeczy drogie egiptskie, libijskie i murzyńskie, przez które przejdzie.

⁴⁴Wieści go straszyć będą od wschodu słońca i od północy, a z wielką popędliwością wynidzie z miejsca swego ku wygubieniu i zatraceniu wiela ich.

⁴⁵Rozbije namioty pałacu swego miedzy morzami na zacnej górze świątości, a przejdzie aż do wierzchu jej, a żaden mu na ratunek nie przybędzie.