Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Daniela 9 Bible Online

Księga Daniela 9 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Daniela 9

¹Roku pierwszego panowania Dariuszowego, syna Asueruszowego z narodu Medów, który panował nad Kaldejczyki.

²Pierwszego roku królestwa jego, ja Daniel zrozumiałem z ksiąg liczbę lat, o której było podane słowo Pańskie Jeremiaszowi prorokowi, ku wypełnieniu lat siedmidziesiąt zborzenia Jerozolimskiego.

³I obróciłem oblicze swe ku Panu Bogu, abych się jemu modlił w poście, w worze i w popiele.

⁴Prosiłem tedy Pana Boga mego, a wyznawałem i mówiłem: Proszę cię, o Panie Boże, któryś jest wielki i straszliwy, strzegąc umowy i miłosierdzia tym, którzy miłują ciebie, a chowają rozkazanie twoje.

⁵Mychmy zgrzeszyli i złościechmy pełnili, niepobożniechmy się obchodzili i odpornymichmy byli, a odstąpilichmy od rozkazania twojego i od sądów twoich.

⁶Nie bylichmy posłuszni sługam twoim prorokom, którzy imieniem twoim, króle, książęta i ojce nasze i lud wszytek upominali w ziemi naszej.

⁷O Panie! Twojać jest sprawiedliwość, a nam twarzy naszej zawstydzenie, jako oto dziś jest nad ludem judzkim i nad mieszczany jerozolimskimi i nad wszemi Izraelity, którzy są i blisko i daleko po wszech krainach, do którycheś ty je wygnał prze ich złe sprawy, w których oni grzeszyli przeciw tobie.

⁸Panie! Nam-ci jest naszej twarzy zawstydzenie, królom naszym, książętam i ojcom naszym, przeto iżechmy zgrzeszyli przeciw tobie.

⁹Ale jest miłosierdzie i odpuszczenie u Pana, a Boga naszego, chociażechmy odstąpili od niego.

¹⁰A nie chcielichmy słuchać głosu Pana Boga naszego, abychmy chodzili w ustawach jego, które on położył przed oczyma naszymi przez ręce sług swoich, proroków.

¹¹Lecz wszyscy Izraelczycy zgwałcili zakon twój, a odchylili się, żeby nie słuchali głosu twego, a przetoż to przeklęctwo i złorzeczeństwo spłynęło na nas, które było napisane w księgach Mojżesza, sługi Bożego, dla tego iżechmy zgrzeszyli przeciw jemu.

¹²I zmocnił słowa swe, które mówił na nas i na sędzie nasze, którzy nas sądzili i przywiódł na nas nieszczęście tak wielkie, iż nigdziej znalezione nie było pod wszytkim niebem, równe onemu, które było w Jeruzalem.

¹³Tak jako o tym jest napisano w zakonie Mojżeszowym, tedy oto na nas wszytko to złe przypadło, a wżdychmy nie prosili Pana, Boga naszego, iżbychmy się byli mogli odchylić od złości naszych, a wyrozumieli prawdę jego.

¹⁴Ale Pan czuł na nieszczęście nasze i przywiódł je na nas, abowiem Pan, Bóg nasz, sprawiedliwy jest we wszytkich sprawach swoich, które czynił, gdyżechmy nie byli posłuszni głosowi jego.

¹⁵I teraz o Panie, Boże nasz, któryś wywiódł lud twój z ziemie egiptskiej ręką możną, a uczyniłeś sobie imię takowe, jako się oto dziś okazuje, myciechmy zgrzeszyli i złościwiechmy czynili.

¹⁶O Panie! Według twej wszytkiej sprawiedliwości proszę, abyś odwrócił gniew i popędliwość twoję od Jeruzalem, miasta twojego i od świętej góry twojej, abowiem dla grzechów naszych i dla złości ojców naszych, Jeruzalem i lud twój są w pohańbieniu u wszech tych, którzy są około nas.

¹⁷Wysłuchajże już teraz, Boże nasz, modlitwy sługi twego i prośby jego, a oświeć oblicze swoje nad opuściałem miejscem twoim świętym, dla Pana.

¹⁸O mój Boże! Nakłońże ucho twoje, a usłysz; otwórz oczy twe, a obacz spustoszenia nasze i miasto, nad którem jest wzywane imię twoje, abowiem my nie ofiarujemy modlitw naszych przed obliczem twoim według sprawiedliwości naszych, ale według obfitego miłosierdzia twego.

¹⁹O Panie wysłuchaj, o Panie odpuść nam, o Panie zrozumiej a uczyń, o mój Boże! Nie odwłaczajże sam dla siebie, abowiem wzywane jest imię twoje nad miastem i nad ludem twoim!

²⁰Jeszczem się tedy tymi słowy modlił, a wyznawałem grzech mój i grzech ludu mego izraelskiego i ofiarowałem modlitwę moję przed Panem, Bogiem moim, za świętą górę Boga mojego.

²¹I prawiem jeszcze domawiał modlitwy, gdy oto mąż on Gabryjel, któregom widział w widzeniu, na początku, prędko lecąc dotknął się mnie w ten czas, gdy ofiara wieczorna była sprawowana.

²²Oznajmił mi tedy i mówił ze mną w ty słowa: Danielu, terazciem na to wyszedł, abychci dał zrozumieć wyrozumienie.

²³Wyrok wyszedł od początku modlitw twych, otożem ja przyszedł oznajmić ci to, gdyżeś jest przyjemny; zrozumiejże tedy słowa i widzenie.

²⁴Siedmdziesiąt tegodniów zamierzone są nad ludem twym i nad miastem świętym twoim, aby się dokończyło przestępstwo i ku zapieczętowaniu grzechu, a ku oczyścieniu nieprawości, aby była przywiedziona sprawiedliwość wieczna, a iżby było zamknione widzenie i proroctwo i aby był pomazan święty nad świętymi.

²⁵Poznasz tedy i zrozumiesz od dokończenia słowa, iż Jeruzalem będzie poprawione i pobudowane aż do Krystusa wodza, tegodniów siedm i tegodniów sześćdziesiąt i dwa, a powtóre będzie zbudowana ulica, a opadłość murów w uciśnieniu czasów.

²⁶A po sześcidziesiąt i dwu tegodniów, zabit będzie Krystus i nic jemu nie zostanie, a lud książęcia przyszłego zgubi miasto i miejsce święte, a koniec jego przyjdzie z zepsowaniem i aż do skończenia walki, spustoszenia są postanowione.

²⁷Ale umocni umowę wielu ich jednego tegodnia i w pośrzód onego tegodnia uczynić koniec ofierze zapalonej i inej ofierze. A dla rozszerzenia obrzydłości przyjdzie spustoszenie, aż do wytracenia i wykorzenienia, a opłynie nad tym, który ginie.