Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Liczb 18 Bible Online

Księga Liczb 18 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Liczb 18

¹Rzekł potym Pan do Aarona: Ty społu z syny twemi i z domem ojca twego odnosić na sobie będziecie to, coby się niesłusznego w Pańskiem przybytku stało, a ty z syny swemi poniesiecie winę kapłaństwa waszego.

²Przypuścisz też ku sobie bracią twą z pokolenia twego ojcowskiego Lewi, aby byli przy tobie służąc ci, a ty i z synmi swemi będziecie sprawować urząd swój przed przybytkiem świadectwa.

³Oni będą pilni tego, co im ty poruczysz, mając pracą około przybytku wszytkiego, jedno tylko do naczynia miejsca świętego, ani do ołtarza nie przystąpią, byście snadź i wy i oni nie pomarli.

⁴Dlategoć będą przydani, aby mieli pracą około przybytku zgromadzenia w każdej posłudze jego, a żaden obcy niechaj się nie miesza miedzy was.

⁵Wy tedy na swej pracy będziecie mieć miejsce święte i ołtarz, aby się na potym nie wzruszył gniew przeciw Izraelczykom.

⁶Jaciem obrał bracią waszę Lewity z pośrzód synów Izraelskich, którzy będąc Pańskiemi, oddani wam są darem ku służbie przybytku zgromadzenia.

⁷Ale ty i synowie twoi z tobą będziecie strzec kapłańskiego urzędu swego przy każdej sprawie około ołtarza, także służąc przy tych, które są za zasłoną. Jaciem wam darmo dał urząd kapłański. A tak jesliżby tam kto iny oprócz was przystąpił, umrze.

⁸Nad to jeszcze Pan powiedział Aaronowi: Jam tobie poruczył urząd podnoszenia ofiar moich ze wszytkich rzeczy, które mnie są poświęcone od synów Izraelskich i dałem to tobie i synom twoim za wieczne prawo, dlatego żeś jest pomazan.

⁹To na cię przychodzić będzie z tych rzeczy, które ku paleniu poświęcone będą. Cóżkolwiek przyniosą, choć ofiarę śniedną, choć ofiarę za grzech, choć za występek, co jedno oni przyniosą, tedy to będzie poświęcone, a przyjdzie na cię i na twoje syny.

¹⁰Pożywać tego będziecie na miejscu świętym, wszelki mężczyzna będzie jadł z tego, bo to dla ciebie jest poświęcono.

¹¹To też jeszcze na cię przychodzić ma, to jest ofiary darowne od nich i każda podnoszona ofiara od synów Izraelskich, któram ja tobie dał i synom twym, także i córkam twym z tobą prawem wiecznem, a każdy czysty w domu twojem będzie jadł z tego.

¹²Oddałem też tobie pierworodne, które oni będą ofiarować Panu z każdej oliwy czystej, z moszczu nawyborniejszego i z zbóż.

¹³Także i pierworodne ze wszytkich owoców w ziemi ich, które oni Panu przyniosą wszytki twoje będą, każdy czysty w domu twoim pożywać ich będzie.

¹⁴Wszytko cokolwiek jest poślubiono od Izraelitów, to twoje będzie.

¹⁵Także i to, co jedno naprzód rodzi się z żywota matki swej, w którymkolwiek rodzaju, a co będą ofiarować Panu, tak od ludzi jako i od źwierząt, to będzie twoje, ale za pierworodne od człowieka i od źwierząt nieczystych, będziesz brał okup.

¹⁶A ten-ci będzie sposób odkupowania pierworodnych, którym już więcej niż miesiąc wynidzie: weźmiesz okup wedle szaczunku, to jest pięć syklów wagi kościelnej, a sykl waży dwadzieścia pieniędzy.

¹⁷Ale za pierworodne od krowy, owce i kozy nie będziesz brał okupu, abowiem są poświęcone, których krew wylejesz na ołtarz, a spalisz tłustość ich ku ognistej ofierze za wdzięczną wonność Panu.

¹⁸Mięso ich na cię przychodzić będzie, jako i piersi podnoszenia i łopatka prawa.

¹⁹Wszytki ofiary podnoszone z rzeczy poświęconych, które synowie Izraelscy oddawają Panu, oddałem tobie i synom twym i córkam twoim z tobą na wieki. Ustawa około soli, ta niechaj będzie wieczna przed Panem u ciebie i potomstwa twego.

²⁰Potym jeszcze Pan rzekł do Aarona: W ziemi ich żadnego dziedzictwa mieć nie będziesz, ani działu miedzy niemi, abowiem ja jestem dział twój i dziedzictwo twoje, w pośrzód synów Izraelskich.

²¹Co się też tknie synów Lewi, tedym jem dał dziedzicznie wszytki dziesięciny od synów Izraelskich, na urząd który sprawują w posłudze około przybytku zgromadzenia.

²²A synowie Izraelscy niechaj już więcej nie przychodzą do przybytku zgromadzenia, aby nie zostali winni grzechu, a iżby nie pomarli.

²³Ale Lewitowie niechaj sprawują urząd swój około przybytku zgromadzenia, a oni niechaj odnoszą karanie za grzech swój, a ta ustawa zostanie wiecznie w potomstwie waszym, aby oni miedzy syny Izraelskimi żadnego dziedzictwa nie mieli.

²⁴Abowiem ja Lewitom oddałem dziedzicznie dziesięciny od synów Izraelskich, które będą oddawać ku podnoszeniu Panu. A przetoż zakazałem, aby oni dziedzictwa nie mieli miedzy syny Izraelskiemi.

²⁵Potym Pan rzekł do Mojżesza w ty słowa:

²⁶Mów tak do Lewitów a powiedz jem: Gdy weźmiecie dziesięciny od Izraelitów, którem ja wam naznaczył miasto dziedzictwa waszego, tedy z tych dziesięcin ofiarować będziecie dziesiątą część Panu.

²⁷A ona ofiara tak od was przyjmowana będzie, jako zboże z boiska abo co przychodzi od pełnej prasy.

²⁸A tak wy też ofiarować będziecie Panu ze wszytkich swych dziesięcin co weźmiecie od synów Izraelskich, a oddacie onę Pańską ofiarę Aaronowi kapłanowi.

²⁹Także i ze wszytkich dochodów swych co nalepsze oddacie Panu za ofiarę, aby była poświęcona.

³⁰Powiedz im też: Gdy z tych dochodów swych co nawyborniejsze za ofiarę oddawać będziecie, tedy od Lewitów tak to będzie przyjmowano, jako dochód z boiska, abo dochód z prasy.

³¹I będziecie ich używać na każdym miejscu, społu z czeladzią waszą, abowiem to jest zapłata wasza za służbę, którą czynicie w przybytku zgromadzenia.

³²A tak nie poniesiecie za to karania prze grzech, gdy co nawyborniejsze rzeczy z nich oddawać będziecie a nie splugawicie rzeczy poświęconych od synów Izraelskich, ani pomrzecie.