Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Liczb 31 Bible Online

Księga Liczb 31 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Liczb 31

²Pomści się za syny Izraelskimi nad Madianitami, a potym do ludu twego przyłączon będziesz.

³A tak Mojżesz mówił do ludu w ty słowa: Niech miedzy wami się zgotują mężowie ku bitwie, aby wtargnęli do Madianitów, a iżby się nad nimi pomścili krzywdy Pańskiej.

⁴A poszlicie z każdego pokolenia izraelskich synów na wojnę po tysiącu.

⁵Obrani tedy są z wojska izraelskiego po tysiącu mężów z każdego pokolenia, to jest dwanaście tysięcy ludzi godnych ku bojowi.

⁶Które Mojżesz wysłał na wojnę z Fineesem, synem Eleazara kapłana i z naczyniem miejsca świętego, który też z sobą wziął trąby ku trąbieniu.

⁷Ci tedy jako był Pan rozkazał Mojżeszowi, zwiódszy bitwę z Madianity, pobili wszytki mężczyzny.

⁸Przytym madiańskie króle pomordowali miedzy inemi porażonemi ich, to jest Ewi, Recem, Sur, Hur i Rebe, pięć królów madiańskich, tamże też zamordowali mieczem Balaama, syna Beorowego.

⁹I pobrali synowie Izraelscy w pojmanie niewiasty madiańskie i dziatki ich, bydła i wszytki ich majętności.

¹⁰A wszytki ich miasta, w których mieszkali i wszytki wsi ich popalili.

¹¹I pobrali łupy wszytki i plony tak z ludu jako i z bydł.

¹²A odwiedli więźnie i z onemi plony i łupy do Mojżesza i do Eleazara kapłana i do wszytkiego zgromadzenia izraelskiego do obozu, na pola moabskie, nad Jordanem przeciw Hierychu.

¹³Przeciwko którym Mojżesz z Eleazarem i z inemi przedniejszymi z ludu wyszli przed namioty.

¹⁴I rozgniewał się Mojżesz na hetmany wojska onego, na rotmistrze i na setniki, którzy się byli z onej bitwy wrócili.

¹⁵A rzekł do nich: Przeczeście wszytki niewiasty zostawili?

¹⁶Izaliż nie ty są, które za radą Balaamową przywiodły Izraelity, iż obrazili Pana, oną sprawą około Fegor, za co było przyszło karanie na zgromadzenie Pańskie?

¹⁷A dlategoż pomordujcież wszytki mężczyzny z dziateczek i każdą niewiastę, która jedno poznała męża.

¹⁸Ale wszytki dzieweczki maluczkie, które nie poznały mężów pozostawcie żywo sobie.

¹⁹A wy sami zostańcie przed obozem przez siedm dni, którzyście jedno kogo zamordowali, aboście się umarłego dotknęli, a będziecie oczyścieni dnia trzeciego i siódmego, społu i z więźniami waszymi.

²⁰Przytym oczyścicie wszytki szaty i wszelki sprzęt skórzany i wszytko, coby z koziej sierści sprawiono było, także i każde drzewiane naczynie.

²¹Tedy Eleazar kapłan mówił tak do rycerstwa, którzy chodzili na wojnę: Tać jest ustawa zakonna, którą Pan rozkazał Mojżeszowi.

²²Złoto, srebro, miedź, żelazo, cynę i ołów

²³I wszytko, co się poleruje w ogniu włożywszy do ognia oczyścicie, a to wodą poświęconą oczyściono będzie, ale to, co się od ognia psuje, w wodzie upłuczecie.

²⁴Sami też poprawszy szaty swe dnia siódmego będziecie czystemi, a potym wnidziecie do namiotów.

²⁵Tedy Pan mówił do Mojżesza tymi słowy:

²⁶Ty i Eleazar kapłan i książęta każdego pokolenia weźmicie poczet więźniów, tak ludzi jako i bydła i summę łupu wszytkiego.

²⁷Rozdzielże łupy miedzy ty, którzy byli na wojnie i miedzy wszytko ine wojsko.

²⁸Zostawisz też Panu dań od mężów rycerskich, którzy chodzili na wojnę, to jest jedno od piąci set, tak od ludzi, jako od wołów, tak od osłów, jako od owiec.

²⁹Z połowice tych weźmiesz a oddasz Eleazarowi kapłanowi ku ofierze Panu.

³⁰Ale z połowice synów Izraelskich weźmiesz jednę część z piącidziesiąt, tak od ludzi jako od wołów, tak od osłów jako i od owiec i od wszytkiego bydła, a to oddasz Lewitom, którzy mają pracą o przybytku Pańskim.

³¹I uczynił Mojżesz z Eleazarem kapłanem, tak jako to był Pan rozkazał jemu.

³²A nad to co rycerstwo rozebrali, przygnano było owiec sześć kroć sto tysięcy, siedmdziesiąt i pięć tysięcy.

³³Wołów siedmdziesiąt i dwa tysiąca.

³⁴Osłów sześćdziesiąt i jeden tysięcy.

³⁵A z ludzi, to jest z dzieweczek nie znających męża, trzydzieści i dwa tysiąca.

³⁶A tak połowica tego dana jest onym, którzy chodzili na wojnę, a dostało się jem owiec trzy kroć sto tysięcy, trzydzieści i siedm tysięcy i pięćset.

³⁷Dani też, którą Panu z owiec oddano, było sześćset siedmdziesiąt i pięć.

³⁸Wołów się im też dostało sześć i trzydzieści tysięcy, z których przyszło dani Panu siedmdziesiąt i dwa.

³⁹Dostało się też jem osłów trzydzieści tysięcy i pięćset, z których też oddano na Pańską stronę sześćdziesiąt i jednego.

⁴⁰Przytym dostało się też na ich dział ludu sześćnaście tysięcy, z których Panu dani przyszło trzydzieści i dwoje.

⁴¹A tę dań, która na Pańską stronę przyszła, podał Mojżesz Eleazarowi kapłanowi, tak jako był Pan rozkazał jemu.

⁴²A potym w drugiej połowicy, którą Mojżesz oddzielił synom Izraelskiem od rycerstwa, co na wojnie byli.

⁴³Połowica, która na zgromadzenie przyszła, było owiec trzy kroć sto tysiąc, trzydzieści i siedm tysiąc i pięćset.

⁴⁴Wołów trzydzieści i sześć tysięcy.

⁴⁵Osłów trzydzieści tysięcy i pięćset.

⁴⁶A z ludu sześćnaście tysięcy.

⁴⁷A z tej połowice synów Izraelskich brał Mojżesz od piącidziesiąt po jednemu, tak z ludzi jako i z bydł, które oddał Lewitom tym, co mieli pracą o przybytku Pańskim, tak jako to był Pan samemu Mojżeszowi rozkazał.

⁴⁸Tedy przyszli hetmani wojska, rotmistrze i setnicy do Mojżesza.

⁴⁹I mówili do niego: My służebnicy twoi obliczylichmy rycerstwo nam poruczone, a wszyscy są spełna.

⁵⁰A tak chcemy oddać Panu dary, jako który dostał klenotów złotych, zapony, manuele, pierścienie, nausznice i łańcuszki, abychmy tak sobie Pana ubłagali.

⁵¹Tedy Mojżesz i Eleazar kapłan odbierali od nich złoto i wszytki klenoty z niego uczynione.

⁵²Którego złota oddanego Panu od rotmistrzów i od setników, była waga sześćnaście tysięcy syklów, siedm set i pięćdziesiąt.

⁵³Abowiem rycerstwo rozchwytali byli niemało tego miedzy sobą.

⁵⁴Które złoto wziąwszy Mojżesz i Eleazar kapłan od rotmistrzów i od setników, wnieśli je do przybytku zgromadzenia, aby było pamiątką synów Izraelskich przed Panem.