Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Habakuka 2 Bible Online

Księga Habakuka 2 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Habakuka 2

¹Stanę ja na straży mej, a będę stał na baszcie i będę szpiegował, abych obaczył, co mi powiedzą i czembych je miał obmówić temu, co mię karać będzie.

²Tedy mi Pan odpowiedział mówiąc: Napisz widzenie to, a wyraź je na tablicach, iżby imo nie bieżąc możono je czytać.

³Abowiem do czasu pewnego widzenie to trwać będzie, a o skończeniu jego mówić będzie i nie skłama. Jesliż je maluczko odwlecze, poczekaj go, abowiemci zaiste przydzie, a nie omieszka.

⁴Oto się hardzie stawi ten, którego dusza nie jest prawa, ale sprawiedliwy z wiary swej żyć będzie.

⁵Człowiek opiły, przewrotnym jest, a hardy nie ostoi się w swym mieszkaniu; otwarza duszę swą jako grób, a jest jako śmierć nienasycony, abowiem do siebie zgromadził wszytki narody, a skupił około siebie wszytki ludzi.

⁶Izali ci wszytcy nie uczynią o nim gadki i przypowieści, a jakoby baśni, mówiąc o nim: Biada temu, który nie swoje zgromadza i pokądże tego czynić będzie, długoż tak, jako błoto gęste, na się garnąć będzie?

⁷Oni, którzy cię kąsać będą, izali się z trzaskiem nie porwą, azali się nie ocucą prędko, którzy cię nagabać będą, a musisz być łupem ich?

⁸Bo gdyżeś ty złupił wiele narodów, przetoż też i ciebie łupić będą ini wszytcy narodowie, dla onej krwie ludzkiej, a dla gwałtu ziemie i miast i onych wszytkich co mieszkali w nich.

⁹Biada temu, który pożąda zysku niepobożnego ku podpomożeniu domu swego, aby sobie wił wysokie gniazdo swoje, żeby tak mógł być świebodnym od ręki złośnikowej.

¹⁰Nabywałeś sobie rady na posromocenie domu twego, mordując wiele ludu, a grzesząc przeciw swej duszy.

¹¹Abowiem i kamienie z murów wołać będą na cię, a drzewa zbudowania odpowiedać im będą.

¹²Biada temu, który buduje miasto ze krwie i temu, który zakłada miasto z nieprawości.

¹³Oto izalisz na takowe nie przyjdzie co od Pana zastępów? A dla tego ludzie pracować będą dla ognia, a narodowie darmo się upracują.

¹⁴Abowiem ziemia napełniona będzie poznania chwały Pańskiej, które będzie jako wody okrywające morza.

¹⁵Biada temu, który opaja bliźniego swego, okazując mu popędliwość, a pojąc go, iżby oglądał obnażenie jego.

¹⁶I ty się sam napijesz hańby swojej miasto chwały, bo się i sam opiwszy odkryjesz nagość swą, gdyż kielich prawice Pańskiej na cię wylan będzie, a na sromotę twą zwrócisz hańbienie miasto chwały twojej.

¹⁷Gdyż łupiestwo Libanu zatłumi cię, a drapiestwo dzikich zwierząt potrze je dla krwie ludzkiej i dla gwałtu, który się stał w ziemi, w mieście i nad wszytkimi, co w nim mieszkali.

¹⁸I ku czemuż jest pożyteczny ryty obraz, który ustruże rzemieśnik jego? Gdyż jest rzecz ulana, która uczy kłamstwa, a wżdy samże rzemieśnik usta w robocie swojej, czyniąc bałwany nieme.

¹⁹Biadaż temu, który mówi drewnu: Ocuć się; i kamieniowi niememu: Obudź się. Izali uczy? Otoć jest powleczon złotem i śrebrem, a nie masz w nim ducha żadnego.

²⁰Ale Pan jest w kościele świętym swoim, niechajżeć tedy przed oblicznością jego umilknie wszytka ziemia.