Read Biblia Brzeska, 1563 Ewangelia wg św. Mateusza 12 Bible Online

Ewangelia wg św. Mateusza 12 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Ewangelia wg św. Mateusza 12

¹W on czas szedł Jezus w sobotę przez zboża, a uczniom jego jeść się zachciało i poczęli rwać kłosie i jeść.

²A ujzrawszy je faryzeuszowie rzekli mu: Oto uczniowie twoi czynią, czego się nie godzi czynić w sobotę.

³A on im powiedział: Nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy się mu jeść zachciało i tym, którzy z nim byli?

⁴Jako wszedł do domu Bożego i chleby pokładne jadł, których się mu nie godziło jeść, ani tym, którzy z nim byli, tylko samym kapłanom?

⁵Aboście nie czytali w zakonie, że w soboty kapłani w kościele gwałcą sobotę, a niewinni są?

⁶A ja wam powiedam, iż na tym miejscu jeden jest więczszy niż kościół.

⁷A gdybyście wiedzieli, co to jest: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary, nie osądzalibyście niewinnych.

⁸Abowiemci i soboty Panem jest Syn człowieczy.

⁹I poszedszy stamtąd, przyszedł do bożnice ich.

¹⁰A oto był tam niektóry, co miał uschłą rękę i pytali go mówiąc: Godzili się w soboty uzdrawiać? Aby go oskarżyli.

¹¹Którym on powiedział: I który człowiek z was będzie, który by mając owcę jednę, gdyby ona upadła w dół w sobotę, nie ujął jej i nie podniósł?

¹²A jako daleko ważniejszy jest człowiek nad owcę? Przetoż się godzi w soboty dobrze czynić.

¹³Tedy rzekł człowiekowi onemu: Wyciągni rękę twoję; a on wyciągnął i stała się zdrową jako i druga.

¹⁴Potym faryzeuszowie wyszedszy, zaczęli radę przeciw niemu, jakoby go stracili.

¹⁵Ale Jezus poznawszy to, poszedł stamtąd i szło za nim wielkie zgromadzenie ludu; i uzdrowił ony wszytki.

¹⁶I srodze im zakazał, aby go nie objawiali.

¹⁷Aby się wypełniło to, co było powiedziano przez Ezajasza proroka mówiącego:

¹⁸Oto sługa mój, któregom obrał, miłośnik mój, na którym przestawa dusza moja; położę ducha mojego na nim, a sąd poganom opowie.

¹⁹Nie będzie się wadził, ani będzie wołał, ani żaden usłyszy głosu jego po ulicach.

²⁰Trzciny stłuczonej nie złamie, a lnu kurzącego się nie zagasi, aż wysadzi sąd ku zwycięstwu.

²¹A w imieniu jego pogani będą nadzieję mieli.

²²Tedy mu przywiedzion jest opętany, slepy i niemy, i uzdrowił go, tak iż on, który był slepym i niemym, mówił i widział.

²³I zdumiało się wszytko zgromadzenie ludu i mówili: Izali ten jest on Syn Dawidów?

²⁴Co faryzeuszowie usłyszawszy rzekli: Ten nie wygania diabłów jedno przez Belzebuła, książę diabłów.

²⁵Ale Jezus wiedząc mysli ich rzekł im: Wszelkie królestwo rozdzielone przeciwko sobie bywa spustoszone, i wszelkie miasto, abo dom rozdzielony przeciwko sobie, nie ostoi się.

²⁶Ale jesli Szatan Szatana wygania, przeciwko sobie jest rozdzielon; jakoż tedy ostoi się królestwo jego?

²⁷A jesliże ja przez Belzebuła wyganiam diabelstwa, synowie waszy przez kogoż wyganiają? A przetoż oni będą sędziami waszymi.

²⁸Ale jesliż ja Duchem Bożym wyganiam diabelstwa, iścieć do was przyszło królestwo Boże.

²⁹Abowiem jako może kto wniść do domu mocarza jakiego, a statek jego zabrać, jesliby pierwej nie związał mocarza onego? Gdyż tak dopiero dom jego złupić może.

³⁰Kto nie jest ze mną, przeciwko mnie jest, a kto nie zbiera ze mną, rozprasza.

³¹A przetoż powiedam wam: Wszelki grzech i bluźnierstwo będzie odpuszczone ludziam.

³²A ktokolwiek będzie mówił przeciwko Synowi człowieczemu, odpuszczono mu będzie, ale ktoby mówił przeciwko Duchowi świętemu, nie będzie mu odpuszczono ani w tym wieku, ani w przyszłym.

³³Abo czyńcie drzewo dobre i owoc jego dobry, abo czyńcie drzewo zgniłe i owoc jego zgniły; abowiem z owocu drzewo bywa poznane.

³⁴Rodzaje żmijów! Jakobyście mogli rzeczy dobre mówić, będąc złemi? Gdyż z obfitości serca usta mówią.

³⁵Dobry człowiek z dobrego skarbu serca wywodzi rzeczy dobre, a zły człowiek ze złego skarbu wywodzi złe rzeczy.

³⁶Ale powiedam wam, iż które by kolwiek słowo próżne mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny.

³⁷Abowiem z powieści twoich będziesz usprawiedliwion i z powieści twoich będziesz osądzon.

³⁸Tedy odpowiedzieli niektórzy z nauczycielów i faryzeuszów mówiąc: Mistrzu, żądamy od ciebie znamię widzieć.

³⁹Ale on odpowiedając rzekł im: Rodzaj zły i cudzołożny znamienia szuka; ale mu nie będzie znamię dano, jedno znamię Jonasza proroka.

⁴⁰Abowiem jako był Jonasz w brzuchu wieloryba trzy dni i trzy nocy, także będzie Syn człowieczy w sercu ziemie trzy dni i trzy nocy.

⁴¹Mężowie z Niniwe powstaną w sąd z tym narodem i osądzą ji, iż oni upamiętali się na przepowiedanie Jonaszowe; a oto więcej jest na tym miejscu niż Jonasz.

⁴²Królowa z południa powstanie w sąd z tym narodem i osądzi ji przeto, iż ona przyszła z granic ziemie, aby słuchała mądrości Salomonowej, a oto więcej jest na tym miejscu niż Salomon.

⁴³A gdy nieczysty duch wynidzie od człowieka, przechodzi się po miejscach, gdzie wód nie masz, szukając odpoczynienia, a iż go nie najduje,

⁴⁴Tedy mówi: Wrócę się do domu mego, skądem wyszedł; a przyszedszy najduje ji próżnujący i umieciony i ochędożony.

⁴⁵Tedy idzie i bierze z sobą siedmi inszych duchów gorszych niż sam jest, i wszedszy, mieszkają tam, a koniec onego człowieka stawa się gorszy, niż początek. Takci się stanie i temu narodowi złemu.

⁴⁶A gdy on jeszcze mówił do wielkiego zgromadzenia ludu, oto matka i bracia jego stali na dworze chcąc z nim mówić.

⁴⁷I rzekł mu niektóry: Oto matka twoja i bracia twoi na dworze stoją, chcąc ku tobie mówić.

⁴⁸A on odpowiedając rzekł temu, który mu to był powiedział: Któraż jest matka moja? I którzy są bracia moi?

⁴⁹I ściągnąwszy rękę swą na ucznie swoje rzekł: Oto matka moja i bracia moi.

⁵⁰Abowiem kto by kolwiek uczynił wolą Ojca mojego, który jest na niebie, tenci jest bratem moim i siostrą i matką.