Read Biblia Brzeska, 1563 Ewangelia wg św. Mateusza 5 Bible Online

Ewangelia wg św. Mateusza 5 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Ewangelia wg św. Mateusza 5

¹A Jezus widząc ono zgromadzenie ludu, wstąpił na górę. A gdy siadł, przyszli do niego jego uczniowie.

²Tedy otworzywszy usta swe, uczył je mówiąc.

³Błogosławieni są ubodzy w Duchu, abowiem ich jest królestwo niebieskie.

⁴Błogosławieni są ci, którzy smętni są, abowiem pocieszeni będą.

⁵Błogosławieni są ciszy, abowiem ziemię dziedzicznie osiędą.

⁶Błogosławieni są ci, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, abowiem oni nasyceni będą.

⁷Błogosławieni są miłosierni, abowiem oni miłosierdzie otrzymają.

⁸Błogosławieni są, którzy są serca czystego, abowiem oni Boga oglądają.

⁹Błogosławieni są spokojni, abowiem oni będą nazywani synmi Bożymi.

¹⁰Błogosławieni są ci, którzy cierpią przesladowanie dla sprawiedliwości, abowiem ich jest królestwo niebieskie.

¹¹Błogosławieni będziecie, gdy was sromocić i przesladować będą, mówiąc wszelaką rzecz złą przeciwko wam kłamając dla mnie.

¹²Radujcie się i weselcie, abowiem zapłata wasza wielka jest w niebie, gdyż tak przesladowali proroki, którzy przed wami byli.

¹³Wy jesteście sól ziemie; a jeśli sól smak straci, czymże solić będą? Do niczego się już nie godzi, jedno aby była precz wyrzucona i podeptana od ludzi.

¹⁴Wy jesteście światłością świata; nie może się miasto zataić na górze leżące.

¹⁵Ani zapalają świecę i kładą jej pod korzec, ale w lichtarz i świeci wszytkim, którzy są w domu.

¹⁶Także też niechaj świeci światłość wasza przed ludźmi, aby obaczyli wasze uczynki dobre i chwalili Ojca waszego, który jest na niebie.

¹⁷Nie mniemajcie, abym przyszedł niszczyć zakonu, abo proroki; nie przyszedłem ja niszczyć zakonu, ale wypełnić.

¹⁸Boć zaprawdę wam powiedam, aż przeminie niebo i ziemia, jedna literka abo jedna kreska nie przeminie z zakonu, aż się wszytko wypełni.

¹⁹Ktokolwiek tedy przestąpi jedno z tego to rozkazania namniejszego i tak ludzi nauczy, będzie zwan namniejszym w królestwie niebieskiem. Ale ktokolwiek je czynić będzie i nauczy, ten będzie zwan wielkim w królestwie niebieskiem.

²⁰Abowiem powiedam wam: Jesli nie będzie obfitowała sprawiedliwość wasza więcej niż nauczycielów i faryzeuszów, nie wnidziecie do królestwa niebieskiego.

²¹Słyszeliście, iż rzeczono jest starym: Nie będziesz zabijał; a ktokolwiek zabije, będzie winien sądu.

²²Ale ja wam powiedam, iż każdy, który się gniewa na brata swego bez przyczyny, będzie winien sądu. A ktokolwiek rzecze bratu swemu: Racha! Będzie winien, aby był karan od rady. A ktokolwiek rzecze: Błaznie! Będzie winien męki ogniowej.

²³Przeto jesli dar twój przyniesiesz do ołtarza, a tam by wspomniał, iż brat twój ma co przeciwko tobie,

²⁴Zostaw tam dar twój przed ołtarzem, a idź pierwej się z bratem swem pojednaj, a potym przyszedszy, ofiaruj dar twój.

²⁵Bądź przyjacielem sprzeciwnikowi twemu rychło, pókiś z nim w drodze, by cię snadź kiedy sprzeciwnik nie podał sędziemu, a sędzia ceklarzowi, a tak byś był wrzucon do ciemnice.

²⁶Zaprawdęć powiedam: Nie wynidziesz stamtąd, aż oddasz ostatni kwartnik.

²⁷Słyszeliście, iż powiedziano starym: Nie będziesz cudzołożył.

²⁸Aleć ja powiedam: Iż każdy, który wejzry na niewiastę, aby jej pożądał, już z nią cudzołóstwo popełnił w sercu swoim.

²⁹Jesli tedy prawe oko twoje ciebie w grzech przywodzi, wyrwi je, a zarzuć od siebie; abowiemci pożyteczniej jest, aby zginął jeden z członków twoich, niżliby miało być podane wszytko ciało twe na męki.

³⁰Jesli cię też prawa ręka twoja w grzech przywodzi, odetni ją i zarzuć od siebie; abowiemci pożyteczniej jest, aby zginął jeden z członków twoich, niżliby miało być podane wszytko ciało na męki.

³¹Ktemu powiedziano jest: Ktokolwiek opuści żonę swoję, niech jej da list rozwodu.

³²Ale ja wam powiedam, iż kto by kolwiek opuścił żonę swoję oprócz przyczyny cudzołóstwa, przywodzi ją w cudzołóstwo, a ktoby opuszczoną pojął, cudzołoży.

³³Słyszeliście zasię, iż jest powiedziano starym: Nie będziesz gwałcił przysięgi, ale oddasz Panu rzeczy przez przysięgę poslubione.

³⁴Ale ja wam powiedam, abyście żadnym obyczajem nie przysięgali, ani na niebo, gdyż jest stolica Boża.

³⁵Ani na ziemię, abowiem jest podnóżkiem nóg jego, ani na Jeruzalem, abowiem jest miasto wielkiego króla.

³⁶Ani na głowę twoję będziesz przysięgał, abowiem nie możesz uczynić jednego włosa białego abo czarnego.

³⁷Niechajże tedy mowa wasza będzie: Tak, tak; nie, nie; a coby nad to więcej było, to jest od złego.

³⁸Słyszeliście, iż powiedziano: Oko za oko i ząb za ząb.

³⁹Ale ja wam powiedam: Nie sprzeciwiajcie się złemu, owszem kto by cię kolwiek uderzył w prawy policzek twój, obróć mu i drugiego.

⁴⁰I temu, który się chce z tobą prawem obchodzić, a żupicę twoję wziąć, puść mu i płaszcz.

⁴¹A ktoby cię kolwiek gwałtem przymuszał na jednę milę, idź z nim dwie.

⁴²Temu, który cię prosi daj, ani odmawiaj temu, który chce u ciebie pożyczyć.

⁴³Słyszeliście, iż powiedziano: Będziesz miłował bliźniego twego, a będziesz miał w nienawiści nieprzyjaciela twego.

⁴⁴Ale ja wam powiedam: Miłujcie nieprzyjacioły wasze, błogosławcie ty, którzy was przeklinają, dobrze czyńcie tym, którzy was mają w nienawiści, módlcie się za tymi, którzy się na was targają i przesladują was.

⁴⁵Abyście byli synmi Ojca waszego, który jest na niebie. Abowiem to sprawuje, iż wschodzi słońce jego na złe i na dobre i spuszcza deszcz na sprawiedliwe i na niesprawiedliwe.

⁴⁶Abowiem jeslibyście miłowali ty, co was miłują, cóż za zapłatę mieć będziecie? A zaż i celnicy tego nie czynią?

⁴⁷A jeslibyście tylko bracią waszę łaskawie przyjmowali, cóż więcej czynicie? A zaż i celnicy tak nie czynią?

⁴⁸Bądźcie wy tedy doskonali, jako Ociec wasz, który jest w niebie doskonałym jest.