Read Biblia Brzeska, 1563 Ewangelia wg św. Łukasza 13 Bible Online

Ewangelia wg św. Łukasza 13 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Ewangelia wg św. Łukasza 13

¹Przyszli też tam niektórzy na ten czas, oznajmiając mu o Galilejczykoch, których krew mieszał Piłat z ofiarami ich.

²Ale Jezus odpowiedziawszy rzekł im: I mniemacież, że ci Galilejczycy nad wszytki ine Galilejczyki grzeszniejszymi byli, iż takowe rzeczy cierpieli?

³Koniecznie nie! A powiedam wam: Jesliż się nie uznacie, wszyscy także zginiecie.

⁴Albo także i óśmnaście onych, na które się obaliła wieża Syloe i pobiła je, także mnimacie, żeby winniejszymi byli nad ine ludzi, którzy mieszkają w Jeruzalem?

⁵Iście nie! A powiedamci wam: I owszem, jesliż się nie uznacie, wszyscy także zginiecie.

⁶Powiedział potym to podobieństwo: Miał niektóry człowiek figowe drzewo wsadzone w winnicy swojej, a przyszedszy, szukał za nim owocu i nie nalazł.

⁷Tedy rzekł ku winarzowi: Oto od trzech lat jako chodzę, szukając owocu na tym drzewie figowym, a nic nie najduję. Wytnisz je, bo cóż po tym, iż próżno ziemię nieużyteczną czyni?

⁸Ale on mu odpowiedziawszy rzekł: Panie! Zostawże je jeszcze na ten rok, aż je okopam i podsypę gnojem.

⁹A jesliż poda owoc, zostanie, a nie podali, tedy je potym wytniesz.

¹⁰Potym uczył w niektórej bożnicy w szabat.

¹¹Tam oto była niewiasta, która miała ducha niemocy od ośminaście lat, a była skurczona, tak iż się rozkurczyć nie mogła.

¹²Tę gdy ujzrał Jezus, zawoławszy na nię rzekł jej: Niewiasto! Uzdrowionaś jest od niemocy swojej.

¹³Tedy na nię ręce włożył, a natychmiast jest rozprostowana i chwaliła Boga.

¹⁴Ale odpowiedziawszy książę bożnice gniewając się, że Jezus w sabat uzdrawiał, rzekł do zgromadzenia: Sąć sześć dni, w które trzeba robić, w ty tedy dni przychodźcie i będziecie uzdrowieni, ale nie w dzień sobotni.

¹⁵Na to jemu Pan odpowiedział mówiąc: Pokryty człowiecze! Azaż każdy z was w sabat nie odwięzuje wołu swego, abo oślice swej od żłobu, a nie wiedzie napawać?

¹⁶A tej oto córki Abrahamowej, którą był związał Szatan przez óśmnaście lat, zali nie potrzeba było od związki tej rozwięzać w dzień sabatni?

¹⁷To gdy powiedział, zawstydali się wszyscy ci, którzy się mu zastawowali, ale wszytko zgromadzenie radowało się ze wszytkich chwalebnych spraw, które się działy od niego.

¹⁸Zatymże rzekł Jezus: Ku komuż podobne jest królestwo Boże, a ku której je rzeczy przypodobnię?

¹⁹Podobneć jest ziarnu gorczycznemu, które wziąwszy człek, wrzucił do ogroda swego; a urózszy, bywa z niego drzewo wielkie i ptaszkowie powietrzni czynią sobie gniazdka na gałązkach jego.

²⁰I rzekł po wtóre: Ku czemuż jeszcze przypodobnię królestwo Boże?

²¹Podobneć jest kwasowi, który wziąwszy niewiasta do trzech miar mąki zamiesi tak, iż wszytka zakwaśnieje.

²²Tedy chodził po wszytkich mieściech i po wsiach, a uczył idąc w drogę do Jeruzalem.

²³I rzekł mu niektóry: Panie! Izali mało tych są, którzy mają być zbawieni? Ale on rzekł ku nim.

²⁴Starajcie się, abyście weszli ciasną furtką, bo powiedam ci wam, żeć ich wiele będą wnidź chcieli, ale nie będą mogli.

²⁵Gdyć wstanie gospodarz i zamknie drzwi, a poczniecie stać na dworze kołacąc we drzwi a mówiąc: Panie, Panie! Otwórz nam. A on wam odpowie mówiąc: Nie wiemci, skąd wy jesteście.

²⁶Tedy poczniecie mówić: Jadalichmy przed tobą i pijali i uczyłeś na ulicach naszych.

²⁷Aleć on rzecze: Powiadamci wam, żeć nie wiem skąd jesteście. Odstąpcież ode mnie wszyscy, którzy broicie złości.

²⁸Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujzrycie Abrahama, Izaaka i Jakuba i wszytki proroki w królestwie Bożym, skąd was precz wypędzą.

²⁹Tedy się ich wiele zejdzie od wschodu i od zachodu słońca, od północy i od południa, a będą siedzieć w królestwie Bożym.

³⁰A otóż są ostatecznemi, którzy będą pierwszemi, a są pierwszemi, którzy będą ostatecznemi.

³¹Tegoż dnia przyszli niektórzy faryzeuszowie mówiąc mu: Wynidź, a idź stąd precz, bo cię Herod chce zabić.

³²Tedy im powiedział: Idźcież, a mówcie tej liszcze: Otoć będę wyrzucał diabelstwo i będę uzdrawiał dziś i jutro a trzeciego dnia będę dokonan.

³³A wszakoż potrzeba mi dziś i jutro i trzeciego dnia idź w drogę, abowiem się nie przydawa, aby prorok miał zginąć, oprócz w Jeruzalem.

³⁴O Jeruzalem, Jeruzalem! Które zabijasz proroki, a kamienujesz ty, którzy są do ciebie posłani; ilekroćżem chciał zebrać dziatki twe, tak jako kokosz kurczątka pod skrzydła swoje, a nie chcieliście?

³⁵Otóż wam jest zostawion dom wasz opustoszony. A zaprawdęć wam powiedam, że mię nie ujzrycie, aż gdy przyjdzie czas kiedy rzeczecie: Błogosławiony, który przyszedł w imię Pańskie.