Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Powtórzonego Prawa 1 Bible Online

Księga Powtórzonego Prawa 1 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Powtórzonego Prawa 1

¹Tu się poczyna rzecz, którą czynił Mojżesz do wszytkich Izraelitów za Jordanem, na niektórej równinie w puszczy przeciw Morzu Czerwonemu, miedzy Faran, Tofel Laban, Haserot i Dyzahab.

²A jest jedennaście dni chodu od Oreb przez góry Seir aż do Kadesbarne.

³A tak roku czternastego, dnia pierwszego, miesiąca jedennastego opowiedał Mojżesz Izraelitom wszytko to, co mu był Pan do nich rozkazał mówić.

⁴Gdy poraził Seona, króla amorejskiego, mieszkającego w Esebon, i Og, króla Bazan, który mieszkał w Astarot w Edrej.

⁵Tedy za Jordanem w ziemi moabskiej począł Mojżesz oznajmować zakon tymi słowy:

⁶Pan, Bóg nasz, napominał nas w Oreb mówiąc: Dosyćeście mieszkali na tej górze.

⁷Ruszcież się, a idźcie na górę Amorejczyków, i na wszytki miesca pograniczne, tak w pola jako i na góry, i na doliny, ku południowi, i nad Morze aż do ziemie chananejskiej, i do Libanu aż ku wielkiej rzece Eufrates.

⁸Obaczcież, że wam daję ziemię tę, a przetoż wnidźcie a podbijcie pod się ziemię tę, którą Pan Bóg zaprzysiągł przodkom waszym Abrahamowi, Izaakowi, i Jakubowi, iż im ją dać miał i potomstwu ich po nich.

⁹Na ten czas opowiedziałem wam, iż was sam rządzić nie mogę.

¹⁰Pan Bóg wasz tak was rozmnożył, iż się dziś równacie wielkości gwiazd niebieskich.

¹¹Pan Bóg ojców naszych niechajże was tyle tysiąckroć rozmnaża i niechaj wam błogosławi, tak jako to wam obiecał.

¹²Jakoż ja tedy znieść mogę sprawy wasze, brzemiona i zwady wasze?

¹³Dajcie mi z pokolenia waszego męże mądre, roztropne i zacne, a ty ja nad wami postanowię przełożonemi.

¹⁴Tedyście wy mnie odpowiedzieli, iż to jest rzecz dobra, którąm ja powiedział, aby tak było.

¹⁵A tak ja obrałem przedniejsze z pokolenia waszego męże mądre i zacne, a tym nad wami postanowił rotmistrze nad tysiącmi, setniki, pięćdziesiątniki i dziesiątniki i hetmany nad pokoleniem waszym.

¹⁶Tamżem na ten czas rozkazał sędziom waszym tymi słowy: Przesłuchawajcie sporów miedzy bracią waszą, a sprawiedliwie rozsądek czyńcie miedzy ludźmi waszymi, a także i przychodniami mieszkającemi z nimi.

¹⁷Nie miejcie przy sądzie braku osób, ale zarówno słuchajcie tak ubogiego, jako i możniejszego. Nie bójcie się ni czyjej osoby, abowiem jest sąd Boży; wszakoż sprawy trudniejsze, którym nie sprostacie, odnoście do mnie, a ja ich przysłucham.

¹⁸Na ten czas tedy rozkazałem wam był wszytko coście czynić mieli.

¹⁹Ale odszedszy od Oreb, prześlichmy onę wielką a straszną pustynią, którąście baczyli, a to drogą góry amorejskiej, tak jako nam był rozkazał Pan, Bóg nasz, a takeśmy przyszli do Kadesbarne.

²⁰Tedym ja wam tam mówił: Przyśliście wy tu do góry Amorejczyków, którą nam dał Pan, Bóg nasz.

²¹Patrzże Pan, Bóg twój, podawa tobie ziemię tę, a tak wnidź a otrzymaj ją sobie, tak jako to tobie ślubił Pan, Bóg ojców twoich, nie bój się a nic się nie lękaj.

²²Tamżeście się wy wszyscy zeszli ku mnie powiedając: Poślemy przed sobą męże, którzy by nam przeszpiegowali ziemię, a iżby nam dali pewną sprawę, którąbychmy drogą do niej wnidź mieli i miasta, do których byśmy weszli.

²³Która rzecz, gdy się mnie podobała, tedym ja obrał z was mężów dwunaście, po jednemu z każdego pokolenia.

²⁴Którzy odszedszy, udali się miedzy góry, a przyszli ku potoku Eszkol, i przeszpiegowali ziemię.

²⁵Tamże z sobą nabrali owoców z onej ziemie, a przynieśli je do nas, dając nam sprawę a opowiedając jako wyborna jest ona ziemia, którą nam dawa Pan, Bóg nasz.

²⁶Ale wy nie chcieliście tam wnidź, owszemeście byli odpornymi Panu, Bogu waszemu.

²⁷I mówiliście miedzy sobą szemrząc w namieciach: Iż nas Pan ma w nienawiści, przetoć nas z Egiptu wywiódł, aby nas dał w ręce Amorejczykom ku pomordowaniu

²⁸Dokądże wżdy iść mamy, bracia naszy zepsowali nam dobrą myśl mówiąc: Naród tam ten jest więcszy i roślejszy niżli my, miasta mają wielkie i obronne aż pod niebo, a widzieliśmy też tam i syny obrzymów.

²⁹Alem ja was napominał, abyście się straszyć nie dali, ani się ich lękali.

³⁰Pan, Bóg wasz, który idzie przed wami, za was walczyć będzie, tak jako wam uczynił i w Egipcie przed oczyma waszymi.

³¹Także i na puszczy, gdzieś widział jako cię nosił Pan, Bóg twój, by więc ociec syna swego, w onej wszytkiej drodze, w którejeś był, a żeście tu oto przyszli na to miesce.

³²Ale wy w tej rzeczy nie wierzyliście Panu, Bogu waszemu.

³³Który aby sam przepatrzał stanowiska namiotom waszym, szedł w drogę przed wami, w nocy w ogniu, abyście widzieli drogę którąście szli, a we dnie w obłoku.

³⁴A także Pan słysząc głos słów waszych, rozgniewawszy się przysiągł tymi słowy:

³⁵Żaden z tego tak złościwego narodu nie ogląda tej wybornej ziemie, którąm ja był przysiągł dać przodkom ich.

³⁶Oprócz Kaleba, syna Jefonowego, który ją ogląda, a jemu ją dam ziemię tę i synom jego, którą on przeszedł, abowiem ten statecznie zachował się Panu.

³⁷Takżeć się i na mię dla was Pan rozgniewał, a powiedział mi: I ty tamo nie wnidziesz.

³⁸Ale Jozue, syn Nunów, który tobie służy, tam wnidzie. A tak ty temu czyń serce dobre, bo on syny Izraelskie wwiedzie w osiadłość ziemie tej.

³⁹Waszy też malutcy, o którycheście wy powiedali, iż mieli być podani do łupu i dziateczki, które dziś nie wiedzą co złe a co dobrze, ci tamo wnidą, a tym ja ziemię tę w dziedzictwo podam.

⁴⁰Ale się wy wróćcie na puszczą ku Morzu Czerwonemu.

⁴¹Tedyście wy mnie na to powiedzieli: Zgrzeszyliśmy przeciwko Panu a tak pójdziemy, a zwiedziemy bitwę, jako nam rozkazał Pan, Bóg nasz. Tedy na się wziąwszy zbroje swe, byliście po gotowiu wniść na górę.

⁴²A Pan tam rzekł ku mnie: Napominaj je, aby nie chodzili, a iżby bitwy nie staczali, gdyżem ja nie jest miedzy wami, abyście snadź nie byli porażeni od nieprzyjaciół waszych.

⁴³Co gdym ja wam opowiedał, tedyście mię słuchać nie chcieli, owszem wzgardziwszy rozkazanie Pańskie, upornieście na górę ciągnęli.

⁴⁴Tedy Amorejczyk na onej górze mieszkający, wyciągnął przeciw wam a gonił was nie inaczej jako pczoły i poraził was w Seir aż ku Horma.

⁴⁵A także wy wróciwszy się, płakaliście przed Panem, lecz on jednak nie wysłuchał was, a nie chciał k wam nachylić ucha swego.

⁴⁶Takżeście po tym mieszkali w Kades przez czas niemały, tak długo jakoście i pierwej tam mieszkali.