Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Powtórzonego Prawa 21 Bible Online

Księga Powtórzonego Prawa 21 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Powtórzonego Prawa 21

¹Jesliby w ziemi tej, którą tobie da w osiadłość Pan, Bóg twój, znaleziono leżącego na polu człowieka zabitego, a nie wiedziano przez kogo jest zamordowan.

²Tedy starszy twoi i sędziowie wynidą i rozmierzą wszędy w około jako daleko są miasta od onego człowieka zabitego.

³A które by miasto bliższe było onego zabitego, tedy starszy z miasta onego wezmą jałowicę nie okroconą do roboty, a na której jarzmo nie postało.

⁴I zawiodą ją w dolinę kamienistą, gdzie nigdy nie orano ani siano, a w onej dolinie utną jej szyję.

⁵Tedy przyjdą kapłani, Lewitowie, które obrał Pan, Bóg wasz, aby jemu służyli i wielbili imię jego, a oni rozeznawać mają wszytki prze i rany wedle zdania swego.

⁶Potym wszyscy starszy miasta onego, które jest bliższe zabitego, umyją ręce swe nad jałowicą ściętą w dolinie.

⁷I oświadczą się w ty słowa: Ręce nasze krwie tej nie wylewały, ani jej oczy nasze widziały.

⁸Będźże miłościw Panie Izraelitom twojem, któreś ty odkupił, a nie chciej się mścić mordu niesprawiedliwego nad Izraelitami twemi, ale niechaj od morderstwa takiego oczyścieni będą.

⁹A tak ty oczyścisz się od niesprawiedliwego morderstwa, jesliż uczynisz to, co jest przyjemno Panu.

¹⁰Gdy też wynidziesz na wojnę przeciw nieprzyjacielom twojem, a poda-ć je Pan, Bóg twój, w ręce twoje, tak iż je pojmasz do więzienia.

¹¹A obaczysz miedzy więźniami niewiastę nadobną, której rozmiłowawszy się wziąłbyś ją za żonę sobie.

¹²Tedy ją wwiedziesz do domu swego, a ona niech ogoli głowę swoję i obrzeże paznokcie swoje.

¹³Szatę też, w której jest pojmana, niech zwlecze, a mieszkając w domu twem, niech ojca i matki swej płacze przez cały miesiąc, a tak się po tym z nią zszedszy, będziesz jej mężem a ona żoną twoją.

¹⁴A przydałoliby się, iżbyć się nie podobała, tedy ją wolno puścisz, a nie przedasz jej za pieniądze, ani jej niewolić masz ku posłudze twojej, abowiemeś ją zgwałcił.

¹⁵Gdyby też kto miał dwie żenie, jednę którą by miłował, a drugą co by jej nierad widział, a miałby dziatki z obiema, a byłby syn pierworodny onej, co jej nienawidzi.

¹⁶Tedy gdy dobra swe w dziedzictwo miedzy syny dzielić będzie, nie może oddać prawa pierworództwa synowi onej żony, którą miłuje, oddalając je od pierworodnego syna onej żony, której nierad widzi.

¹⁷Ale ma zostawić przy pirworództwie syna onej, której nienawidzi, a odda mu w dwójnasób z majętności swoich, bo gdyż jest początkiem męstwa jego, tedy nań przypada prawo pierworodztwa.

¹⁸Jesli też kto będzie miał syna krnąbrnego, upornego, a któryby ojca i matki rozkazania nie słuchał i na karanie nic nie dbał.

¹⁹Tedy oba rodzicy wziąwszy go, przywiodą go do starszych miasta swego, a na miejsce sądowe.

²⁰I będą tak mówić do starszych miasta onego: Ten nasz syn jest krnąbrny, uporny a nieposłuszny nam, ożralec i opilca.

²¹A tak wszyscy mieszczanie onego miasta ukamionują go aż do śmierci i odejmiesz ono złe z pośrzód siebie, co gdy ini Izraelitowie usłyszą, ulękną się.

²²Jeslibyś też kogo dał stracić o występek godny śmierci, dawszy go obiesić na szubienicy.

²³Tedy trup jego przez noc wisieć nie ma, ale tegoż dnia go pogrzebiesz. Abowiem jest w przeklęctwie Bożem ten, co wisi. A tak nie splugawisz ziemię, którą tobie w osiadłość dawa Pan, Bóg twój.