Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Powtórzonego Prawa 7 Bible Online

Księga Powtórzonego Prawa 7 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Powtórzonego Prawa 7

¹Gdy cię wwiedzie Pan, Bóg twój, do ziemie, do której idziesz abyś ją posiadł a porazi przed tobą wiele narodów, jako Hetejczyka, Gergezejczyka, Amorejczyka, Chananejczyka, Ferezejczyka, Hewejczyka, i Jebuzejczyka. Siedm narodów więczszych i możniejszych niżliś ty.

²A poda-ć je w ręce Pan, Bóg twój, iż je porazisz, tedy je wytracisz, a nie będziesz brał z niemi przymierza, ani litości będziesz miał nad nimi.

³Nie wchodźcież z nimi w powinowactwo, abyście córki swe za syny ich wydawać mieli, abo też córki ich brać za żony synom swojem.

⁴Abowiem by syna twego odwiodła ode mnie ku chwaleniu inych bogów, tak iżby się gniew Pański zapalić mógł przeciwko wam, a was by prętko wygubił.

⁵Ale im tak uczynicie: Ołtarze ich poobalajcie, a słupy ich pokruszycie, gaje ich poświęcone wyrąbicie, a ryte ich bałwany w ogniu popalicie.

⁶Abowiemeś ty jest lud święty Pana, Boga twego, który ciebie obrał abyś był osobliwym ludem jego, nad wszytki ine narody ziemskie.

⁷A nie rozmiłował ci się was Pan, iżby was więcej być miało niż inych narodów, ani was dlatego obrał, gdyż was namniej było miedzy wszytkiemi inemi narody.

⁸Ale iż was Pan umiłował, a iż dosyć uczynić chciał przysiędze, którą przysiągł ojcom waszym, wyrwał was możną ręką i wyzwolił z domu niewolej, a z rąk faraona, króla egiptskiego.

⁹Wiedzże tedy, iż Pan, Bóg twój, jest Bóg, a Bóg wierny, który dzierży przymierze czyniąc miłosierdzie aż do tysiącnego pokolenia, nad tymi, co go miłują a zachowywają rozkazanie jego.

¹⁰A jawnie odda zapłatę tym, co go nienawidzą, tak iż je wytraci i nie zamieszka, aby nie miał odwetować jawnie tym, którzy go mają w nienawiści.

¹¹Zachowywajże rozkazania, ustawy i prawa, które ja dziś rozkazuję tobie, abyś się w nich sprawował.

¹²A jesliż tych praw słuchać i zachowywać je i czynić będziecie, tedy wam Pan zdzierży przymierze i łaskę, którą poprzysiągł przodkom waszym.

¹³Rozmiłuje się ciebie, i błogosławić a rozmnażać cię będzie, a poszczęści owoc żywota twego i ziemie twojej, zboża twoje, wino, oliwę, bydła i stada owiec twych w ziemi, którą zaprzysiągł ojcom twoim, iż ją ma dać tobie.

¹⁴Będziesz szczęśliwym miedzy wszemi narody, a nie będzie żaden mężczyzna ani niewiasta niepłodnym u ciebie, ani miedzy bydłem twojem.

¹⁵Pan odejmie od ciebie każdą chorobę i wszytki ciężkie karania egiptskie, na któreś ty patrzał, ani ich dopuści na cię, ale je puści na wszytki nieprzyjacioły twoje.

¹⁶A wymordujesz wszytki narody, które tobie poddawa Pan, Bóg twój, nie sfolgujesz im, ani chwalić będziesz bogów ich, abowiem by to ku twemu upadku było.

¹⁷Jesliżbyś rzekł sam w sercu swem: Iż narody ony są więczsze niżli ja, jakoż je zwalczyć mogę?

¹⁸Tedy się ich nie bój, ale przypmni sobie, co Pan, Bóg twój, uczynił nad faraonem i nad wszemi Egiptcjany.

¹⁹Ony karania wielkie, na któreś patrzał oczyma twemi, znaki, cuda, możną rękę i ramię wyciągnione, którym cię wywiódł Pan, Bóg twój. A toż wszytko uczyni i inem narodom, których się ty obliczności boisz.

²⁰Poszle też na nie Pan, Bóg twój, sirszenie, aż i ostatki ich wygubi i ty, którzy by się przed tobą kryli.

²¹Nie bójże się ich, abowiem Pan Bóg jest w pośrzodku ciebie, Bóg możny i straszliwy.

²²A samci Pan, Bóg twój, rozproszy ty narody lekuchno przed tobą, bo ich z trzaskiem nie będziesz mógł wytracić, by się snadź źwierzęta leśne nie rozmnożyły przeciw tobie.

²³I podda je tobie Pan, Bóg twój, a wielkiem strachem je pogromi, aż będą do gruntu wyniszczone.

²⁴I da króle ich w ręce twoje, a wygubisz pamiątkę ich na ziemi, a żaden ci się nie oprze, aż wytracisz z nich każdego.

²⁵A popalisz ogniem obrazy bogów ich, a złota abo srebra ich nie bierz dla jakiego łakomstwa sobie, aby to ku twemu upadku nie było, gdyż się tym brzydzi Pan, Bóg twój.

²⁶Nie wnośże do domu twego takiej żadnej obrzydłości, abyś też w przeklęctwie jako i ona nie został, ale się ją brzydzić masz, a obmierzać ją sobie, bowiem jest przeklęctwo.