Read Biblia Brzeska, 1563 Dzieje Apostolskie 12 Bible Online

Dzieje Apostolskie 12 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Dzieje Apostolskie 12

¹Przytym tegoż czasu, począł Herod król trapić niektóre z kościoła.

²I zamordował Jakuba, brata Janowego.

³A gdy to ujzrał być wdzięczną rzecz Żydom, starał się jakoby był pojmał i Piotra (a były dni przasników)

⁴Którego też pojmawszy, podał do więzienia, poruczywszy go pod czworę straż, gdzie było w każdej po czterech drabiech, aby go strzegli, chcąc po wielkiej nocy wywieść go ludowi.

⁵A przetoż Piotr był chowan pod strażą, ale modlitwa ustawiczna od kościoła ku Bogu bywała za nim.

⁶Gdy ktemu przyjdź miało, aby go był Herod wywiódł, tedy onej nocy spał Piotr miedzy dwiema draby, związany dwiema łańcuchy, a stróże przed drzwiami strzegli ciemnice.

⁷A oto anioł Pański przyszedł, a jasność się oświeciła w ciemnicy i trąciwszy w bok Piotrów, obudził go mówiąc: Wstań rychło! I opadły łańcuchy z rąk jego.

⁸Zatym anioł rzekł k niemu: Opasz się, a podwiąż trzewiki twoje. I uczynił tak. Tedy mu on rzekł: Oblecz na się płaszcz twój, a idź za mną.

⁹A tak wyszedszy Piotr, szedł za nim, ani wiedział, żeby to było prawdziwie, co się działo przez anioła, lecz mniemał, żeby widzenie widział.

¹⁰Potym gdy przeminęli pierwszą i wtórą straż, przyszli do brany żelaznej, która wiedzie ku miastu, a ta się im dobrowolnie otworzyła i wyszedszy, przeszli jednę ulicę, a tak natychmiast odszedł anioł od niego.

¹¹Tedy Piotr przyszedszy k sobie rzekł: Teraz znam prawie, iż posłał Pan anioła swojego i wyjął mię z rąk Herodowych i ze wszytkiego oczekawania ludu żydowskiego.

¹²A zrozumiawszy rzecz, przyszedł do domu Mariej, matki Janowej, którego nazywano Marek, gdzie było wiele zgromadzonych i modlących się.

¹³Gdy tedy Piotr zakołatał we drzwi u przysionka, dzieweczka imieniem Rode wyszła słuchać.

¹⁴Która poznawszy Piotrów głos, przed radością nie otworzyła przysionka, ale w dom wbieżawszy oznajmiła, iż Piotr stał przed przysionkiem.

¹⁵Ale oni rzekli do niej: Szalejesz! Wszakoż ona twierdziła, iż się tak rzecz ma. A oni mówili: Jest anioł jego.

¹⁶I trwał Piotr kołacąc, a gdy otworzyli, ujzreli go i lękli się.

¹⁷A gdy na nie ręką kinął aby umilknęli, powiedział im jako Pan wywiódł go z strażej i rzekł: Oznajmicie to Jakubowi i braciej. A wyszedszy, szedł na ine miejsce.

¹⁸I gdy dzień nastał, tedy był rozruch niemały miedzy draby, coby się z Piotrem stało.

¹⁹A tak, gdy się o nim Herod wywiadował, a nie nalazł go, osadziwszy prawo o stróżoch, skazał je na stracenie i wyjechawszy z Żydostwa do Cezarejej, tamże mieszkał.

²⁰Zatym Herod umyslił podnieść wojnę na Tyryjczyki i Sydończyki, ale oni zgodnie przyszli do niego, a naprawiwszy Blasta, który był przedniejszym w komorze królewskiej, prosili o pokój dla tego, iż kraina ich miała żywność z dzierżaw królewskich.

²¹Potym czasu niektórego Herod oblókszy się w szatę królewską i siadszy na stolicy, uczynił rzecz do nich.

²²Tedy lud wołał: Głos Boży, a nie człowieczy.

²³I natychmiast go uderzył anioł Pański, dla tego, że nie dał chwały Bogu, a będąc stoczony od robactwa, zdechł.

²⁴Ale słowo Pańskie rozrastało się i rozmnażało.

²⁵A tak Barnabasz i Saul wrócili się z Jeruzalem, uczyniwszy dosyć posłudze, wziąwszy z sobą społu i Jana, który był nazwan Markiem.