Read Biblia Brzeska, 1563 Dzieje Apostolskie 15 Bible Online

Dzieje Apostolskie 15 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Dzieje Apostolskie 15

¹Potym niektórzy co byli z Żydostwa przyszli, uczyli bracią mówiąc: Jesliż się nie obrzeżecie wedle zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni.

²A przetoż się wszczęła niesnaska i poswarek niemały Pawłowi z Barnabasem przeciwko nim i postanowili, aby szedł Paweł i Barnabas i niektórzy z nich do apostołów i do starszych w Jeruzalem, pytając się o tej gadce.

³Tedy oni będąc posłani od kościoła, przeszli przez Fenicen i Samaryją, oznajmując nawrócenie poganów i przynosili wielką radość wszytkiej braciej.

⁴A gdy przyszli do Jeruzalem, przyjęci są od kościoła i od apostołów i od starszych, a oznajmili, cokolwiek Bóg przez nie czynił.

⁵Ale niektórzy powstawszy z sekty faryzeuszów, którzy byli uwierzyli powiedali: Iż się im potrzeba obrzezować, a rozkazać, aby był zachowywan zakon Mojżeszów.

⁶Zebrali się tedy apostołowie i starszy, aby wybaczyli tę sprawę.

⁷A gdy był wielki poswarek, wstawszy Piotr rzekł do nich: Mężowie bracia! Wy wiecie, że już Bóg dawno mię obrał miedzy wami, aby przez usta moje pogani słuchali słowa ewanjelijej i wierzyli.

⁸Bóg tedy, który zna serca, dał im świadectwo, dawszy im i Ducha świętego, jako i nam.

⁹I nie uczynił żadnej różnice miedzy nami i miedzy nimi, wiarą oczyściwszy serca ich.

¹⁰A tak teraz przecz że kusicie Boga, kładąc jarzmo na szyje zwolenników,

¹¹Ale prze łaskę Pana Jezusa Krystusa wierzymy, iż będziem zbawieni, tak jako i oni.

¹²Tedy umilknęła wszytka wielkość, a słuchali Barnabasza i Pawła, którzy opowiedali, co za znamiona i cuda czynił Bóg miedzy pogany przez nie.

¹³Zatym gdy umilknęli, odpowiedziawszy Jakub rzekł: Mężowie bracia! Słuchajcie mię.

¹⁴Szymon naprzód opowiedział, jako Bóg wejzrał na pogany, aby z nich wziął lud imieniowi swemu.

¹⁵A z tąć się rzeczą zgadzają słowa prorockie, jako jest napisano:

¹⁶Potym się wrócę, a pobuduję przybytek Dawidów obleciały i pobuduję upadki jego i zasię ji wystawię.

¹⁷Aby ci ludzie, którzy pozostali, szukali Pana i wszyscy narodowie, nad któremi wzywano imienia mojego, mówi Pan, który czyni to wszytko.

¹⁸Jawneć są od wszytkiego wieku u Boga wszytki sprawy jego.

¹⁹A dla tegoż ja tak radzę, nie przenagabać tych, którzy się z poganów nawracają ku Bogu.

²⁰Ale pisać do nich, aby się wstrzymawali od splugawienia bałwanów, od grzechu nieczystego, od rzeczy dawionych i od krwie.

²¹Abowiemci Mojżesz od starodawnych czasów ma w każdym mieście ty, którzy go opowiedają, gdyż go w bożnicach na każdy szabat czytają.

²²Tedy się zdało apostołom i starszym, ze wszytkim kościołem, przebrane męże z pośród siebie posłać do Antyjochijej z Pawłem i Barnabaszem, Judę, którego zwano Barsabas i Sylę, męże przedniejsze miedzy bracią.

²³A to pisanie posłać przez ręce ich: Apostołowie, starszy i bracia, tym którzy są w Antyjochijej, w Syryjej i w Cylicyjej, braciej, którzy są z poganów, zdrowia życzymy.

²⁴Gdyżechmy słyszeli, iż niektórzy z nas wyszedszy, zatrwożyli was słowy, posłabiając dusze wasze, a każąc was obrzezować i zachowywać zakon Mojżeszów, którymechmy my tego nie rozkazowali.

²⁵Zdało się nam tedy wszytkim jednostajnie zebranym, posłać do was męże przebrane z namilejszymi naszymi, Barnabaszem i z Pawłem.

²⁶Z ludźmi tymi, którzy wydali zdrowia swe dla imienia Pana naszego, Jezusa Krystusa.

²⁷A przetożechmy posłali Judasa i Sylę, którzy wam i sami słowy to oznajmią.

²⁸Abowiem tak się zdało Duchowi świętemu i nam, abyśmy więcej nie kładli na was brzemion, jedno ty potrzebne.

²⁹Abyście się wstrzymawali od tych rzeczy, które są ofiarowane bałwanom, od krwie, od rzeczy dawionych i od grzechu nieczystego. Od których rzeczy jesli się sami zachowywać będziecie, dobrze uczynicie. Zatym się dobrze miejcie.

³⁰A tak oni odprawieni, przyszli do Antyjochijej, a zebrawszy lud oddali list.

³¹Który gdy przeczciono, uradowali się z pocieszenia.

³²Tedy Judas i Sylas, gdyż i sami byli proroki, długiemi słowy napominali bracią i utwirdzali je.

³³I gdy tam kilka czasów zmieszkali, odesłani są z pokojem od braciej do apostołów.

³⁴Ale Syli zdało się tam zostać.

³⁵Paweł też i Barnabas mieszkali w Antyjochijej, nauczając i każąc z wielem inych słowa Pańskie.

³⁶Po tym po kilku dni rzekł do Barnabasza Paweł: Wróćmyż się, a nawiedzmy bracią naszę po wszytkich mieściech, w którycheśmy opowiedali słowo Pańskie i dowiemy się, jako się też mają.

³⁷I radził Barnabas, aby z sobą wzięli Jana, którego zwano Marek.

³⁸Ale się Pawłowi nie zdało za rzecz słuszną brać onego, który odstał od nich z Pamfilijej, a nie był w onej sprawie towarzyszem ich.

³⁹Także przeto są obruszeni, iż odszedł jeden od drugiego, a wziąwszy z sobą Barnabas Marka wiózł się do Cypru.

⁴⁰Paweł zasię przyjąwszy do siebie Sylę szedł precz, będąc poruczon łasce Bożej od braciej.

⁴¹I chodził po Syryjej i Cylicyjej, utwirdzając kościoły.