Read Biblia Brzeska, 1563 Dzieje Apostolskie 3 Bible Online

Dzieje Apostolskie 3 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Dzieje Apostolskie 3

¹Tedy Piotr i Jan szli społu do kościoła w godzinę modlitwy, dziewiątą.

²A niektóry chromy, jeszcze z żywota matki swojej był noszon, którego ustawicznie kładziono u brany kościelnej, którą zwano Nadobną, aby prosił jałmużny od tych, którzy szli do kościoła.

³Ten gdy ujzrał Piotra i Jana wchodzące do kościoła, prosił, aby od nich wziął jałmużnę.

⁴A tak Piotr i Jan pilnie nań patrząc oczyma swojemi rzekli: Patrz na nas!

⁵Tedy on patrzał, nadziewając się co wziąć od nich.

⁶Ale mu Piotr powiedział: Srebrać ani złota nie mam; lecz co mam, to tobie dawam: W imię Jezusa Krystusa Nazareńskiego wstań, a chodź.

⁷A ująwszy prawą jego rękę, podniósł go, i wnet były umocnione nogi jego i kostki.

⁸Wyskoczywszy tedy, stanął i chodził, i wszedł z nimi do kościoła, a chodząc skakał i chwalił Boga.

⁹I ujzrał wszytek lud, iż chodził a chwalił Boga.

¹⁰A poznali go, iż to on był, który dla jałmużny siadał u brany Nadobnej kościelnej; i napełnieni są strachu i zdumienia nad tym, co się było przydało jemu.

¹¹Gdy się tedy trzymał on chromy, który był uzdrowion, Piotra i Jana, zbieżał się wszytek lud ku nim do przysionka, który był zwan Salomonów, ulęknąwszy się.

¹²Co widząc Piotr, tak mówił do ludu: Mężowie izraelscy! Cóż się temu dziwujecie? Abo przeczeście na nas udali oczy wasze, jakobychmy to mocą i świątobliwością naszą uczynili, iż ten to chodzi?

¹³Bóg on Abrahamów, Izaaków i Jakubów, a Bóg ojców naszych, uwielbiłci Jezusa, Syna swego, któregoście wy wydali i zaprzeliście się go przed Piłatem, gdyż go on wolnym być osądził.

¹⁴Aleście wy się onego świętego i sprawiedliwego zaprzeli, a żądaliście, aby wam darował mężobójcę.

¹⁵I zamordowaliście sprawcę żywota, którego Bóg wzbudził od umarłych, a mychmyć są świadkowie jego.

¹⁶A przez wiarę w imię jego, tego, którego teraz widzicie i znacie, utwirdziło imię jego; a wiara, która przezeń jest, dała temu to całe zdrowie przed wami wszytkimi.

¹⁷Aleć teraz, bracia! Wiem, żeście z niewiadomości to uczynili, tak jako i książęta wasze.

¹⁸Leczci Bóg, to co przez usta wszech swoich proroków opowiedział, iż Krystus cirpieć miał, tak wypełnił.

¹⁹A przetoż uznajcie się, a nawróćcie się, aby były zgładzone grzechy wasze, gdyż przyszły czasy ochłodzenia od obliczności Pańskiej.

²⁰A posłał wam onego, który był przed tym opowiedzian, Jezusa Krystusa.

²¹Któremuć potrzeba być w niebie, aż do czasów naprawienia wszech rzeczy, które opowiedział Bóg od wieku przez usta wszech swych świętych proroków.

²²Abowiem mówił Mojżesz do ojców: Proroka wzbudzi wam Pan, Bóg wasz, z braciej waszej, jako mnie; a będziecie go słuchać we wszytkim, cokolwiek wam powie.

²³I zstanie się to, że kto nie będzie słuchał proroka onego, będzie wykorzenion z ludu.

²⁴Aleć i wszyscy prorocy od Samuela i ini, którzy po nich byli, ile ich kolwiek prorokowało, też wszyscy o tych dnioch powiedali.

²⁵Wyście są syny prorockimi i przymierza, które postanowił Bóg z ojcy naszemi mówiąc do Abrahama: Iż w potomstwie twoim błogosławieństwa dostąpią wszytki narody na ziemi.

²⁶Wamci naprzód Bóg wzbudziwszy Syna swojego Jezusa, posłał, któryby wam błogosławił, odwracając każdego od jego złości.