Read Biblia Brzeska, 1563 List do Rzymian 7 Bible Online

List do Rzymian 7 - Biblia Brzeska, 1563 bible

List do Rzymian 7

¹Abo nie wiecie, bracia! (Boć z uczonymi w zakonie mówię), iż zakon panuje człowiekowi, pókiby żyw był?

²Abowiemci niewiasta, która ma męża, jest zakonem mężowi obowiązana, póki on żyw. A jesliby mąż umarł, jest wyswobodzona od zakonu mężowego.

³A tak, póki mąż żyw, będzie zwana cudzołożnica, jesliby męża inszego żoną została. A jesliby mąż umarł, wolna jest od zakonu onego, aby nie była cudzołożnicą, jesliby inszego męża żoną została.

⁴A także, moi bracia! I wy też jesteście umartwieni zakonowi w ciele Krystusowym, abyście byli przyłączeni inszemu, to jest temu, który powstał z martwych, abyśmy owoc przynosili Bogu.

⁵Abowiem gdyśmy byli w ciele, pożądliwości grzechów, które się zstały przez zakon, moc miały w członkach naszych, ku przynoszeniu owocu na śmierć.

⁶A teraz jesteśmy wolni od zakonu, gdyż ten umarł, w którymeśmy byli zatrzymani, abyśmy służyli w nowości ducha, a nie w starości pisma.

⁷Cóż tedy rzeczemy? Zakon jestli grzechem? Nie daj tego Boże! Owszemem grzechu nie poznał, jedno przez zakon; bobych też i pożądliwości nie poznał, by był zakon nie rzekł: Nie będziesz pożądał.

⁸Ale grzech wziąwszy przyczynę, urodził we mnie wszelaką pożądliwość przez ono przykazanie; abowiem bez zakonu grzech jest martwy.

⁹Bom ja niekiedy żył bez zakonu, a gdy przyszło ono rozkazanie, grzech ożył.

¹⁰Alem ja umarł i nalazło się ono przykazanie, które było postanowione ku żywotowi, iż mi się obraca ku śmierci.

¹¹Gdyż grzech wziąwszy przyczynę, zwiódł mię onym przykazaniem i przez nie zabił mię.

¹²A także zakon sam jestci święty i ono przykazanie święte i sprawiedliwe i dobre.

¹³To tedy, co jest dobrego, izaż mi się zstało śmiercią? Nie daj tego Boże! Owszem grzech zstał mi się śmiertelny, gdyż aby się okazał być grzechem, na mię śmierć przywiódł, przez to co jest dobrego, to jest, aby on sam zstał się nad miarę grzeszący przez ono przykazanie.

¹⁴Bo wiemy, iż zakon jest duchowny, ale ja cielesny jestem, zaprzedany pod grzech.

¹⁵Abowiem, co czynię, nie chwalę; gdyż nie czynię tego, co chcę, ale czego nienawidzę, to czynię.

¹⁶A jesli czego nie chcę, to czynię, przyzwalamci zakonowi, że dobry jest.

¹⁷Teraz tedy już nie ja to czynię, ale grzech, który we mnie mieszka.

¹⁸Gdyż wiem, iż nie mieszka we mnie, to jest w ciele moim, nic dobrego; abowiem mamci wolą, ale abym to czynił co jest dobrego, nie najduję.

¹⁹Bo nie czynię dobrego, którego chcę; ale czego nie chcę złego, to czynię.

²⁰A jesli to czynię, czego nie chcę, już nie ja to czynię, ale grzech, który we mnie mieszka.

²¹Znajduję tedy, gdy chcę dobrze czynić, ten być zakon, że mi przylega złość.

²²Abowiem raduję się zakonowi Bożemu wedle wnętrznego człowieka.

²³Ale widzę inszy zakon w członkach moich, odporny zakonowi umysłu mego i który mię czyni więźniem zakonowi grzechu, który jest w członkach moich.

²⁴Nędzny ja człowiek, któż mię wybawi z tego ciała śmierci?

²⁵Dziękuję Bogu przez Jezusa Krystusa, Pana naszego. Jać tedy umysłem służę zakonowi Bożemu, a ciałem zakonowi grzechu.