Read Biblia Brzeska, 1563 I List do Tesaloniczan 2 Bible Online

I List do Tesaloniczan 2 - Biblia Brzeska, 1563 bible

I List do Tesaloniczan 2

¹Gdyż sami wiecie, bracia! Iż przystęp nasz do was nie był próżny.

²Ale chociaż my przed tym cierpieli i zelżeni byli w Filipiech (jako wiecie), a wszakże śmieleśmy sobie poczęli w Bogu naszym, ku przepowiedaniu u was ewanjelijej Bożej z wielkim bojowaniem.

³Abowiem napominanie nasze nie było z zdrady, ani z nieczystości, ani z chytrością.

⁴Ale jakośmy się Bogu podobali, aby nam była zwierzona ewanjelija, tak mówiemy, nie jako się ludziam podobając, ale Bogu, który doświadcza serc naszych.

⁵Abowiem nigdyśmy nie używali powieści pochlebnej, jako wiecie, aniśmy dla łakomstwa nic nie zmyslali, Bóg świadkiem jest.

⁶Ani szukając chwały z ludzi, ani od was, ani od inszych, mogąc was obciążać, jako apostołowie Krystusowi.

⁷Ale byliśmy cichemi w pośrzodku, jakoby mamka ogrzewając dziatki swoje.

⁸Tak tedy chutliwi przeciw wam będąc, żądaliśmy wam użyczyć nie tylko ewanjelijej Bożej, ale też i dusz naszych, dla tego iżeście nam miłemi byli.

⁹Abowiem bracia pamiętacie pracę naszę i kłopot, gdyż w nocy i we dnie robiąc, abyśmy żadnego z was nie obciążyli, przepowiedalichmy u was ewanjeliją Bożą.

¹⁰Wy świadkowie jesteście i Bóg, jakośmy świątobliwie i sprawiedliwie i bez naganienia żyli miedzy wami, którzyście uwierzyli.

¹¹Jako wiecie, którymeśmy sposobem każdego z was (jakoby ociec dziatki swoje), napominali i cieszyli.

¹²I barzo prosili, abyście postępowali jako należy Bogu, który was wezwał do swego królestwa i chwały.

¹³A przeto też dziękujemy Bogu ustawicznie, iż wy przyjąwszy słowo Boże, któreście słyszeli od nas, przyjęliście nie za słowo ludzkie, ale (jako było prawdziwie) za słowo Boże, który też skutecznie się okazuje w was, którzy wierzycie.

¹⁴Abowiem bracia staliście się nasladowcami kościołów Bożych, które są w żydowskiej ziemi w Krystusie Jezusie, iżeście wy ty rzeczy cierpieli od swoich przyrodnych, jako i oni od Żydów.

¹⁵Którzy też Pana Jezusa zabili, i własne proroki, i nas wygnali, ani się Bogu podobają, i wszytkim się ludziam przeciwiają.

¹⁶Broniąc nam, żebychmy nie mówili poganom, czym by byli zbawieni, aby zawsze wypełniali grzechy swe, abowiem ogarnął je gniew aż do końca.

¹⁷A my, bracia! Będąc osierociałymi bez was na krótki czas oblicznością, nie sercem, uprzejmieśmy się starali widzieć oblicze wasze z wielką chucią.

¹⁸Dla tegośmy chcieli przyść do was, (zwłaszcza ja Paweł) raz i powtóre, ale przekaził nam Szatan.

¹⁹Abowiem któraż jest nadzieja nasza, abo wesele, abo korona, z której bym się ja chwalił? Izali nie wy przed oblicznością Pana naszego, Jezu Krysta w przyście jego?

²⁰Zaisteć wy jesteście chwałą naszą i weselem.