Read Biblia Brzeska, 1563 List do Hebrajczyków 11 Bible Online

List do Hebrajczyków 11 - Biblia Brzeska, 1563 bible

List do Hebrajczyków 11

¹A wiarać jest grunt rzeczy, których się nadziewamy i okazanie niewidomych.

²Abowiemci przez nię świadectwo otrzymali przodkowie.

³Wiarą rozumiemy, iż świat sprawion jest słowem Bożym, tak iż rzeczy, które widzimy stały się z rzeczy niewidomych.

⁴Wiarą Abel więtszą ofiarę sprawił Bogu, niż Kain, przez którą świadectwo otrzymał, iż był sprawiedliwy, a Bóg świadectwo dał o darzech jego i umarszy przez nie jeszcze mówi.

⁵Wiarą Enoch był przeniesion, aby śmierci nie oglądał, ani był nalezion, przeto iż go przeniósł Bóg; abowiem przed tym niż był przeniesion, otrzymał świadectwo, iż się Bogu upodobał.

⁶A bez wiary nie może być, aby się mu kto podobał, abowiem kto przystępuje do Boga, musi ten wierzyć, iż jest Bóg, a iż zapłatę oddaje tym, którzy go szukają.

⁷Wiarą Noe od Boga napomniony o tych rzeczach, które jeszcze nie były widome, uczciwością przywiedziony, zgotował arkę ku zachowaniu domu swego, przez którą arkę osądził świat i stał się dziedzicem sprawiedliwości tej, która jest z wiary.

⁸Wiarą wezwany Abraham, usłuchał Boga, aby poszedł na miejsce, które dziedzicznie wziąć miał i wyszedł nie wiedząc gdzie przydź miał.

⁹Wiarą pomieszkał w ziemi obiecanej jako w cudzej, mieszkając w namieciech z Izaakiem i z Jakubem, którzy byli społeczni dziedzicy tejże obietnice.

¹⁰Abowiem oczekawał miasta mającego grunty, którego sprawcą i stworzycielem jest Bóg.

¹¹Wiarą i sama Sara wzięła moc ku przyjęciu nasienia i nad lata swe porodziła, przeto iż tego miała za wiernego, który był obiecał.

¹²Dla tego też z jednego, i to jeszcze już obumarłego, zrodziło się potomków taka wielkość, jako gwiazd niebieskich i jakoby piasek niezliczony, który jest na brzegu morskim.

¹³Wedle wiary umarli ci wszyscy, gdy nie dostąpili obiecanych rzeczy, ale z daleka je widzieli i uwierzyli, a z dziękowaniem przyjmowali, wyznawszy się być gośćmi i przychodniami na ziemi.

¹⁴Bo którzy takowe rzeczy powiedają, jawnie okazują, iż szukają ojczyzny.

¹⁵A jesliby byli pamiętali, z której byli wyszli, mieli czas, aby się zaś wrócili.

¹⁶Ale teraz lepszej żądają, to jest niebieskiej, a przeto nie wstyda się Bóg sam być zwan Bogiem ich, gdyż im miasto zgotował.

¹⁷Wiarą Abraham, gdy był doświadczon, ofiarował Izaaka i owszem jednorodzonego ofiarował tenże, który był wziął obietnice.

¹⁸Do którego rzeczono: W Izaaku tobie będzie wezwano plemię.

¹⁹To u siebie obaczywszy, iż Bóg może i z umarłych wzbudzić; skąd go też nie jakiem podobieństwem zasię otrzymał.

²⁰Wiarą około przyszłych rzeczy błogosławił Izaak Jakuba i Ezaw.

²¹Wiarą Jakub umierając, każdego z synów Józefowych błogosławił i dał chwałę Bogu, podparszy się końcem laski swej.

²²Wiarą Józef umierając, o wyściu synów izraelskich wspomionał i około kości swoich rozkazał.

²³Wiarą gdy się narodził Mojżesz jest skryt przez trzy miesiące od rodziców swoich, przeto iż go widzieli nadobnym dzieciątkiem, ani się bali rozkazania królewskiego.

²⁴Wiarą Mojżesz, już dorosły, nie chciał być zwan synem córki faraonowej.

²⁵Radszej to obrawszy, aby był utrapionym wespół z ludem Bożym, niżli używać doczesnych pożytków grzechu.

²⁶Rozumiejąc być więtszym bogactwem sromocenie Krystusowe, niżli skarby Egiptcjanów, bo się oglądał na odpłatę.

²⁷Wiarą opuścił Egipt, nic się nie bojąc gniewu królewskiego, abowiem jakoby widział tego, który jest niewidomy, tak był i statecznego serca.

²⁸Wiarą obchodził wielkanoc i wylanie krwie, aby ten, który pierworodne tracił, ich nie dotknął.

²⁹Wiarą przeszli przez Morze Czerwone, jako po suchej ziemi, którego chcąc kusić Egiptcjanie, zatopieni są.

³⁰Wiarą mury Jerycha upadły, będąc obtoczone przez siedm dni.

³¹Wiarą Rahab, wszetecznica ona, nie zginęła wespół z tymi, którzy nie byli posłusznymi, przyjąwszy wdzięcznie do gospody szpiegi.

³²A cóż dalej mówię? Boć mi czasu nie zstanie, gdybych powiedał o Gedeonie, o Baraku, o Samsonie, o Jefte, o Dawidzie, o Samuelu i o prorocech.

³³Którzy wiarą zwalczyli królestwa, czynili sprawiedliwość, dostąpili obietnic i zawarli gęby lwów.

³⁴Zagasili moc ognia, uszli ostrych mieczów, mocnymi się stali z niemocy, sił dostąpili na wojnie i wojska obcych tył im podawali.

³⁵Niewiasty wzięły swoje umarłe z zmartwychwstania, a drudzy są rozciągnieni, nie dbając, aby byli wybawieni, a ku temu, aby lepszego zmartwychwstania dostąpili.

³⁶A drudzy zasię doznali pośmiewisk i biczowania, nadto i związek i więzienia.

³⁷Ukamionowani są, przecierani są, doświadczeni są, mieczem zabici polegli, błąkali się w owczych i w kozich skórach, opuszczeni, uciśnieni, utrapieni.

³⁸Których nie był godzien świat, tułając się po puszczach i górach i jamach i jaskiniach ziemie.

³⁹A ci wszyscy świadectwo otrzymawszy przez wiarę, obietnice nie dostąpili.

⁴⁰Iż Bóg o nas coś lepszego przejźrzał, aby bez nas nie byli poświęceni.