Read Biblia Brzeska, 1563 List św. Jakuba 5 Bible Online

List św. Jakuba 5 - Biblia Brzeska, 1563 bible

List św. Jakuba 5

¹Nuż teraz, bogacze! Płaczcie, narzekając nad nędzami waszemi, które przyjdą.

²Bogactwa wasze zgniły, w szaty wasze mole się wrzuciły.

³Złoto wasze i srebro wasze pordzewiało, a rdza ich będzie wam na świadectwo i zje ciała wasze, jako ogień; wyście sobie skarb zbierali na ostatnie dni.

⁴Oto zapłata robotników, którzy żęli pola wasze (od was zatrzymana) woła, i wołania żeńców weszły do uszu Pana zastępów.

⁵Wyście żyli w rozkoszach na ziemi i bujaliście; nakarmiliście serca wasze jako w dzień ofiary.

⁶Wyście osądzili i zamordowali sprawiedliwego, który się wam nie sprzeciwia.

⁷Bądźcie tedy cierpliwi, bracia! Aż do przyścia Pańskiego. Oto oracz oczekiwa drogiego owocu ziemie, cierpliwie go czekając, ażby otrzymał deszcz zaranny i odwieczorny.

⁸Wy tedy bądźcie cierpliwi i potwierdzajcie serca wasze, abowiem przyście Pańskie przybliża się.

⁹Bracia! Nie wzdychajcie jeden przeciw drugiemu, abyście nie byli osądzeni. A otoć sędzia stoi przede drzwiami.

¹⁰Bierzcie, bracia moi, za wzór ucisku i cierpliwości proroki, którzy mówili w imię Pańskie.

¹¹Oto mamy za błogosławione ty, którzy cierpią. Słyszeliście o cierpliwości Jobowej i widzieliście koniec Pański, abowiem barzo miłosierny jest Pan i litościwy.

¹²A naprzód, bracia moi! Nie przysięgajcie ani na niebo, ani na ziemię, ani żadną inszą przysięgą, ale niech będzie słowo wasze: Jest, jest; i nie, nie; abyście nie wpadli w potępienie.

¹³Bywa kto miedzy wami utrapiony, niechaj się modli; bywa kto dobrej mysli, niechaj śpiewa.

¹⁴Jest kto niemocny miedzy wami? Niechaj wzowie starszych kościoła, a niech się za nim modlą, pomazując go olejkiem w imię Pańskie.

¹⁵A modlitwa wiary zachowa niemocnego i podniesie go Pan, a jesli by się grzechów dopuścił, będą mu odpuszczone.

¹⁶Wyznawajcie jeden drugiemu przestępstwa, a módlcie się jeden za drugiego, abyście byli uzdrowieni. Abowiem wiele waży skuteczna modlitwa sprawiedliwego.

¹⁷Eliasz był człowiek tymże niedostatkom poddany jako i my, i nabożnie się modlił, aby deszcz nie szedł; i nie szedł deszcz na ziemię półczwarta lata.

¹⁸I zasię się modlił, a niebo podało deszcz i ziemia wydała owoc swój.

¹⁹Bracia! Jesliby się kto obłądził od prawdy i nawróciłby go kto.

²⁰Niechże wie, iż kto by nawrócił grzesznika od błędnej drogi jego, zachowa duszę od śmierci i zakryje wielkość grzechów.