Read Biblia Brzeska, 1563 Apokalipsa św. Jana 7 Bible Online

Apokalipsa św. Jana 7 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Apokalipsa św. Jana 7

¹Potymem widział czterech aniołów stojących na czterech węgłoch ziemie, a oni trzymają cztery wiatry ziemie, aby nie wiał wiatr na ziemie, ani na morze, ani na żadne drzewo.

²I widziałem anioła wstępującego od wschodu słońca, mającego pieczęć Boga żywego, który wołał głosem wielkim ku czterem aniołom, którym dano jest szkodzić ziemi i morzu.

³Mówiąc: Nie szkodźcie ani ziemi, ani morzu, ani drzewam, aż zapieczętujemy sługi Boga naszego na czelech ich.

⁴I słyszałem liczbę zapieczętowanych: sto i czterdzieści i cztery tysiące były zapieczętowane z wszelkiego pokolenia synów izraelskich.

⁵Z pokolenia Juda dwanaście tysięcy zapieczętowanych; z pokolenia Ruben dwanaście tysięcy zapieczętowanych; z pokolenia Gad dwanaście tysięcy zapieczętowanych.

⁶Z pokolenia Asser dwanaście tysięcy zapieczętowanych; z pokolenia Neftali dwanaście tysięcy zapieczętowanych; z pokolenia Manasse dwanaście tysięcy zapieczętowanych.

⁷Z pokolenia Symeon dwanaście tysięcy zapieczętowanych; z pokolenia Lewi dwanaście tysięcy zapieczętowanych; z pokolenia Isaschar dwanaście tysięcy zapieczętowanych.

⁸Z pokolenia Zabulon dwanaście tysięcy zapieczętowanych; z pokolenia Józef dwanaście tysięcy zapieczętowanych; z pokolenia Benjamin dwanaście tysięcy zapieczętowanych.

⁹Potymem patrzył, a oto było zgromadzenie wielkie, którego nie mógł nikt zliczyć, ze wszech narodów i pokolenia, i ludzi, i języków, którzy stali przed stolcem i przed oblicznością Baranka, obleczeni w szaty białe, a palmy w ręku ich.

¹⁰I wołali głosem wielkim mówiąc: Zbawienie jest od Boga naszego, który siedzi na stolcu i od Baranka.

¹¹A wszyscy aniołowie stali wszędy około stolca i starszych i czworga źwierząt, i upadli przed stolcem na oblicze swe, i chwałę dali Bogu.

¹²Mówiąc: Amen! Dobrorzeczenie i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, cześć i moc, i siła Bogu naszemu na wieki wieków. Amen.

¹³I odpowiedział jeden z starszych mówiąc mi: Ci, którzy są obleczeni w szaty białe, którzyż są i skąd przyszli?

¹⁴I rzekłem mu: Panie! Ty wiesz. I powiedział mi: Ci są, którzy przyszli z ucisku wielkiego i omyli szaty swoje i pobielili je we krwi Barankowej.

¹⁵A przeto są przed stolcem Bożym i służą mu we dnie i w nocy w kościele jego, a ten, który siedzi na stolcu będzie mieszkał z nimi.

¹⁶Nie będą dalej łaknąć, ani będą więcej pragnąć, ani na nie słońce uderzy, ani żadna gorącość.

¹⁷Abowiem Baranek, który jest w pośrzodku stolca, będzie je pasł i będzie je prowadził do żywych źrzódeł wód i otrze Bóg wszelaką łzę z oczu ich.