Read Biblia Brzeska, 1563 I Księga Samuela 6 Bible Online

I Księga Samuela 6 - Biblia Brzeska, 1563 bible

I Księga Samuela 6

¹I była Pańska skrzynia w ziemi filistyńskiej przez siedm miesięcy.

²Tedy Filistyni wezwawszy kapłanów i wieszczków mówili: Cóż będziem czynić z skrzynią Pańską? Powiedzcie nam, jako ją odesłać mamy na miejsce jej?

³Którem oni tak odpowiedzieli: Jesli odeślecie skrzynię Boga izraelskiego, nie odsyłajcież jej próżnej, ale przy niej oddajcie ofiarę za swój grzech i będziecie tak uzdrowieni i zrozumiecie przecz was Pan trapić nie przestawa.

⁴A oni im rzekli: Jakaż będzie ofiara za grzech, którą jemu oddać mamy? I odpowiedzieli im: Poczynicie sobie wedle liczby książąt filistyńskich pięć zadnic złotych i pięć myszy złotych, abowiem jednoż jest karanie nad wszytkiemi wami i nad książęty waszemi.

⁵I poczyńcie podobieństwa zadnic i podobieństwa myszy które psowały ziemię, a oddacie chwałę Bogu izraelskiemu, a snadź się ulży ręka jego nad wami i nad bogi waszemi i nad ziemią waszą.

⁶Przeczże macie zatwardzać serce wasze, jako je byli zatwardzili Egiptcjanie i farao? Wszak aż gdy dziwne rzeczy czynił nad nimi, tuż je puścili a oni odeszli.

⁷A przetoż teraz sprawcie nowy wóz a dwie krowie od cieląt, na których nie postało jarzmo, zaprzężcie weń, a cielęta ich odwiedźcie do domu.

⁸Weźmicież skrzynię Pańską a włóżcie ją na wóz, klenoty też złote, któreście ofiarowali za grzech, włóżcie w szkatułę pobok jej i wypuścicie ją, aby była odwieziona.

⁹Patrzajcież jesli drogą granic swych pójdzie do Betsames, tedyć on na nas dopuścił to wszytko złe. A jesliż nie, tedy się dowiemy, iż się nas nie jego ręka dotknęła, ale to na nas z trefunku przyszło.

¹⁰I uczynili tak mężowie oni, a wziąwszy dwie krowie od cieląt, zaprzęgli je w wóz, zamknąwszy cielęta ich w domu.

¹¹Potym włożyli skrzynię Pańską na wóz i szkatułkę z myszami złotemi i z kształty zadnic swych.

¹²I obróciły się krowy prosto drogą ku Betsames, a idąc jedną drogą ryczały, nie zstępując ani na prawo ani na lewo. A książęta filistyńskie szli za nimi aż do granic Betsames.

¹³Na ten czas, ludzie z Betsames żęli pszenicę w dolinie, a podniózszy oczu swych, ujzreli skrzynię i byli radzi ujzrawszy ją.

¹⁴A tak przyszedł wóz na pole Jozuego Betsamity i tamże stanął. A tam był kamień wielki i porąbawszy wóz, ony krowy spalili ku ofierze Panu.

¹⁵Potym Lewitowie złożywszy skrzynię Pańską i szkatułę, która była z nią, w której były klenoty złote, postawili je na onym kamieniu wielkiem. A mężowie z Betsames dnia onego sprawowali palone i insze ofiary Panu.

¹⁶Co widząc pięcioro książąt filistyńskich, wrócili się onego dnia do Akaron.

¹⁷A tyć były zadnice złote, które oddali Panu Filistyni ku ofierze za grzech, od Azotu jedne, od Gazy jedne, od Askalon jedne, od Get jedne i od Akkaron jedne.

¹⁸Myszy zasię złote według liczby wszytkich miast filistyńskich, które były pod pięciorgiem książąt, począwszy od miasta murowanego aż do miasteczka, około którego muru nie było i aż do równiny, gdzie był on wielgi kamień, na którym postawili skrzynię Pańską, który jest i do tego czasu na polu Jozue Betsamity.

¹⁹Ale Pan zamordował z ludu Betsames, przeto iż naglądali w skrzynię Pańską, pięćdziesiąt tysięcy i siedmdziesiąt mężów. A tak lud płakał, iż je Pan pomordował tak srogiem karaniem.

²⁰I mówili ludzie z Betsemes: Któż się może ostać przed tym świętym Panem Bogiem? A dokąd od nas pójdzie?

²¹A tak wyprawili posły do mieszczanów Karjatjarym opowiedając, iż Filistyni odwieźli skrzynię Pańską, a przetoż aby przyszli a wzięli ją do siebie.