Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Rodzaju 19 Bible Online

Księga Rodzaju 19 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Rodzaju 19

¹Wieczorem, gdy Lot siedział w bramie Sodomy, dwaj aniołowie przybyli do miasta. Gdy ich zobaczył, wstał, aby ich powitać, pokłonił się twarzą do ziemi

²i powiedział: Zechciejcie, moi panowie, pójść do domu waszego sługi i przenocować. Obmyjcie nogi, a rano wstaniecie i pójdziecie swoją drogą. Odpowiedzieli: Nie! Będziemy nocowali na placu.

³Ale on bardzo na nich nalegał, wstąpili więc do niego, weszli do jego domu, a on wyprawił im ucztę, upiekł przaśne placki i jedli.

⁴Jeszcze nie położyli się spać, gdy wszyscy mieszkańcy miasta Sodomy, od najmłodszego do najstarszego, otoczyli zewsząd dom.

⁵Zawołali Lota i zapytali go: Gdzie są mężczyźni, którzy przyszli do ciebie nocą? Wyprowadź ich do nas, abyśmy mogli ich poznać.

⁶Lot wyszedł wówczas do nich do drzwi, zamknął je za sobą

⁷i powiedział: Nie, moi bracia! Proszę, nie dopuszczajcie się zła!

⁸Mam dwie córki, które jeszcze nie obcowały z mężczyzną. Wyprowadzę je do was, róbcie z nimi, co się wam podoba, tylko nie czyńcie tym ludziom nic złego, ponieważ znaleźli schronienie pod moim dachem.

⁹Odpowiedzieli: Wynoś się! I dodali: Sam przyszedł jako cudzoziemiec, a będzie tu rozsądzał. Teraz tobie wyrządzimy większe zło niż im. Mocno napierali na Lota, i zbliżyli się do drzwi, aby je wyłamać.

¹⁰Wtedy ci mężczyźni wyciągnęli ręce, wciągnęli Lota do siebie do domu i zamknęli drzwi.

¹¹Natomiast mężczyzn, którzy byli przy drzwiach do domu, od najmłodszego do najstarszego porazili ślepotą, tak że nie mogli znaleźć drzwi.

¹²Następnie ci mężczyźni zwrócili się do Lota: Kogokolwiek masz tu jeszcze w tym mieście: zięciów, synów i córki oraz wszystko, co do ciebie należy, wyprowadź z tego miejsca.

¹³Zniszczymy bowiem to miejsce, ponieważ dotarła do PANA głośna skarga przeciwko niemu, i PAN nas posłał, abyśmy je zniszczyli.

¹⁴Lot więc wyszedł i oznajmił swoim przyszłym zięciom: Wstańcie, wyjdźcie z tego miejsca, ponieważ PAN zniszczy to miasto. Zięciowie jednak uznali to za żart.

¹⁵A gdy nastał świt, aniołowie przynaglali Lota: Wstawaj, zabierz swoją żonę i dwie córki, które są tutaj, abyś nie został zgładzony za winy tego miasta.

¹⁶A gdy się ociągał, mężczyźni ci chwycili go mocno za rękę, także jego żonę i dwie córki, bo PAN zlitował się nad nim, wyprowadzili go za miasto i tam pozostawili.

¹⁷Gdy już się znaleźli na zewnątrz, wtedy jeden z nich nakazał: Ratuj swoje życie! Nie oglądaj się za siebie i nigdzie się nie zatrzymuj w całej tej okolicy. Uciekaj w góry, żebyś nie zginął.

¹⁸Ale Lot powiedział do nich: Nie, Panie mój!

¹⁹Oto Twój sługa znalazł łaskę w Twoich oczach i okazałeś mi wielką dobroć, zachowując mnie przy życiu. Nie zdążę jednak uciec w góry, zanim spadnie na mnie nieszczęście, i zginę.

²⁰W pobliżu jednak znajduje się małe miasto, do którego mogę uciec, i w nim chciałbym się schronić. Czy nie jest ono małe? I tak ocalę moje życie.

²¹Wtedy odpowiedział: I w tej sprawie wysłucham ciebie, i nie zniszczę tego miasta, o którym mówisz.

²²Uciekaj tam szybko, bo nie mogę nic uczynić, dopóki tam nie wejdziesz! Dlatego miasto to nazywa się Soar.

²³Słońce wzeszło już nad ziemią, gdy Lot dotarł do Soaru.

²⁴Wtedy PAN spuścił na Sodomę i Gomorę deszcz siarki i ognia – od PANA, z nieba.

²⁵I zniszczył te miasta wraz z całą okolicą, ze wszystkimi ich mieszkańcami i ze wszystkim, co rosło na ziemi.

²⁶A żona Lota obejrzała się za siebie i zamieniła w słup soli.

²⁷Abraham wstał wcześnie rano i poszedł na to miejsce, na którym stał przed PANEM.

²⁸Spojrzał w dół na Sodomę i Gomorę oraz na całą okolicę i zobaczył, że dym unosi się z ziemi jak z pieca.

²⁹Tak więc Bóg, gdy niszczył okoliczne miasta, wspomniał na Abrahama i ocalił Lota z zagłady, jakiej uległy miasta, w których mieszkał Lot.

³⁰Potem Lot opuścił Soar i razem z dwiema córkami zamieszkał w górach, bo bał się mieszkać w Soarze. Zamieszkał więc w jaskini – on i dwie jego córki.

³¹Wtedy starsza powiedziała do młodszej: Nasz ojciec jest stary, a w tym kraju nie ma mężczyzny, który przyszedłby do nas, jak to jest w zwyczaju na całej ziemi.

³²Chodź, upijmy naszego ojca winem i prześpijmy się z nim, i będziemy mieć potomstwo z naszego ojca.

³³Tej nocy upiły więc ojca. Przyszła starsza, i spała ze swoim ojcem, a on nie wiedział, kiedy się położyła i kiedy wstała.

³⁴Następnego dnia starsza oznajmiła młodszej: Spałam wczoraj z moim ojcem. Tej nocy też upijemy go winem, potem ty przyjdziesz i prześpisz się z nim, a doczekamy się potomstwa z naszego ojca.

³⁵Znowu więc nocą upiły ojca. Przyszła młodsza, i spała z nim, on zaś nie wiedział, kiedy się położyła i kiedy wstała.

³⁶W ten sposób obie córki Lota poczęły dzieci ze swoim ojcem.

³⁷Starsza urodziła syna i dała mu na imię Moab. On był praojcem dzisiejszych Moabitów.

³⁸Młodsza również urodziła syna i dała mu na imię Ben-Ammi. On zaś był praojcem dzisiejszych Ammonitów.