Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Rodzaju 24 Bible Online

Księga Rodzaju 24 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Rodzaju 24

¹Abraham się zestarzał i był w podeszłym wieku, a PAN błogosławił mu we wszystkim.

²I zwrócił się Abraham do najstarszego sługi w swoim domu, zarządzającego całym jego majątkiem: Połóż ręką na moim biodrze,

³gdyż chcę, abyś przysiągł na PANA, Boga nieba i Boga ziemi, że nie weźmiesz dla mego syna żony spośród Kananejek, wśród których mieszkam.

⁴Pójdziesz do mojego kraju, do mojej rodziny i stamtąd weźmiesz żonę dla mojego syna Izaaka.

⁵Sługa jednak odpowiedział: Może ta kobieta nie zechce opuścić ze mną tego kraju. Czy wówczas mam zaprowadzić twojego syna do kraju, z którego pochodzisz?

⁶Wtedy Abraham przykazał: Nie waż się tam zaprowadzić mojego syna!

⁷PAN, Bóg nieba, który mnie wziął z domu mojego ojca i z rodzinnej ziemi, który mi przysiągł: Twojemu potomstwu dam tę ziemię, On pośle swojego anioła przed tobą i weźmiesz stamtąd żonę dla mojego syna.

⁸A jeśli ta kobieta nie zechce iść z tobą, będziesz zwolniony z przysięgi, tylko nie prowadź tam mojego syna.

⁹Wtedy sługa położył swoją rękę pod biodro Abrahama, swojego pana, i złożył przysięgę zgodnie z jego życzeniem.

¹⁰Następnie wziął sługa dziesięć wielbłądów spośród wielbłądów swojego pana i poszedł. Miał też ze sobą rozmaite kosztowności swego pana. Wstał więc i udał się do Aram-Naharaim, do miasta Nachora.

¹¹A pod wieczór, gdy kobiety wychodziły czerpać wodę, pozwolił klęknąć wielbłądom za miastem przy studni z wodą,

¹²i tak się modlił: PANIE, Boże mojego pana, Abrahama, spraw, żeby mi się dziś powiodło i bądź łaskawy dla mego pana, Abrahama.

¹³Oto stoję przy źródle wody, a młode mieszkanki miasta wychodzą, aby zaczerpnąć wody.

¹⁴Niech ta dziewczyna, do której powiem: Nachyl swój dzban, abym mógł się napić – a ona odpowie: Pij, napoję także twoje wielbłądy – niech ona będzie tą, którą przeznaczyłeś dla twojego sługi Izaaka. Po tym poznam, że jesteś łaskawy dla mojego pana.

¹⁵Zanim wypowiedział do końca te słowa, nadeszła Rebeka, córka Betuela, syna Milki, żony Nachora, brata Abrahama, z dzbanem na ramieniu.

¹⁶Była to bardzo piękna dziewczyna, jeszcze dziewica, gdyż nie obcował z nią żaden mężczyzna. Zeszła do źródła, napełniła dzban i wracała pod górę.

¹⁷Wtedy sługa wybiegł jej na spotkanie i poprosił: Daj mi się napić trochę wody z twojego dzbana.

¹⁸Ona odpowiedziała: Pij, mój panie! Szybko zdjęła dzban na rękę i dała mu pić.

¹⁹A gdy dała mu się napić, powiedziała: Zaczerpnę także dla twoich wielbłądów, żeby się napiły do woli.

²⁰I szybko wlała wodę z dzbana do koryta, pobiegła znowu do studni i naczerpała dla wszystkich jego wielbłądów.

²¹Mężczyzna zaś przypatrywał się jej w milczeniu, chcąc poznać, czy PAN sprzyjał jego podróży, czy też nie.

²²A gdy wielbłądy się napiły, wyjął on złoty kolczyk ważący pół sykla i dwie bransolety na ręce, ważące dziesięć złotych sykli.

²³Następnie zapytał: Czyją jesteś córką, powiedz mi, proszę? Czy jest w domu twojego ojca miejsce dla nas na nocleg?

²⁴Odpowiedziała mu: Jestem córką Betuela, syna Milki, którego urodziła Nachorowi.

²⁵I dodała: Jest u nas dużo słomy i paszy, a także dużo miejsca na nocleg.

²⁶Wtedy ten mężczyzna padł na kolana i oddał PANU pokłon.

²⁷Powiedział: Błogosławiony niech będzie PAN, Bóg mego pana, Abrahama, który nie odmówił swojej łaski i wierności memu panu. PAN prowadził mnie drogą do domu braci mego pana.

²⁸Dziewczyna pobiegła więc i opowiedziała rodzinie swojej matki o tym, co się wydarzyło.

²⁹Rebeka zaś miała brata, imieniem Laban. Laban wybiegł do tego mężczyzny, do źródła.

³⁰Gdy bowiem ujrzał kolczyk i bransolety na rękach swojej siostry i usłyszał słowa Rebeki, która powiedziała: Tak mówił do mnie ten człowiek; poszedł do tego mężczyzny, który stał przy wielbłądach, przy źródle.

³¹I zaprosił go: Wejdź, błogosławiony przez Pana! Dlaczego stoisz na dworze? Opróżniłem dom i jest miejsce dla wielbłądów.

³²Wszedł więc ten mężczyzna do domu, i rozsiodłano wielbłądy, dano im słomę i paszę oraz wodę do umycia nóg jemu i ludziom, którzy byli razem z nim.

³³A gdy postawiono przed nim jedzenie, wtedy odezwał się: Nie będę jadł, dopóki nie powiem, co mam do powiedzenia. Laban powiedział do niego: Mów!

³⁴I zaczął opowiadać: Jestem sługą Abrahama.

³⁵PAN szczodrze błogosławił mojemu panu, który stał się bardzo zamożny. Dał mu owce, bydło, srebro i złoto, sługi i służące, wielbłądy i osły.

³⁶Żona mojego pana, Sara, gdy była już w podeszłym wieku, urodziła mu syna, któremu przekazał cały swój majątek.

³⁷Mój pan zaprzysiągł mnie: Nie weźmiesz żony dla mego syna spośród córek Kanaanu, kraju, w którym mieszkam.

³⁸Udasz się do domu mego ojca i do mojej rodziny i stamtąd weźmiesz żonę dla mego syna.

³⁹Ja zaś odpowiedziałem mojemu panu: Może ta kobieta nie zechce pójść ze mną.

⁴⁰Wtedy mi wyjaśnił: PAN, któremu służę, pośle z tobą swojego anioła i powiedzie ci się w drodze. Weźmiesz żonę dla mego syna z mojej rodziny, z domu mojego ojca.

⁴¹Tylko wtedy będziesz zwolniony z przysięgi, jeśli przybędziesz do mojej rodziny, a ona ci jej nie da. Tylko wtedy będziesz zwolniony z przysięgi.

⁴²Gdy więc przyszedłem dzisiaj do źródła, modliłem się: PANIE, Boże mego pana, Abrahama! Sprzyjaj, proszę, tej podróży, którą odbywam.

⁴³Teraz, gdy stoję przy źródle, spraw, aby ta dziewczyna, która wyjdzie, żeby zaczerpnąć wody, i do której powiem: Daj mi się napić trochę wody z twego dzbana

⁴⁴– a ona mi odpowie: Napij się, naczerpię też wody dla twoich wielbłądów – niech ona okaże się żoną, którą PAN przeznaczył dla syna mojego pana.

⁴⁵Zanim skończyłem się modlić w swoim sercu, nadeszła Rebeka z dzbanem na ramieniu, zeszła do źródła i zaczerpnęła wody. Ja zaś ją poprosiłem: Proszę, daj mi się napić.

⁴⁶Wtedy szybko zdjęła swój dzban i powiedziała: Pij! Napoję także twoje wielbłądy. Napiłem się więc, a ona napoiła moje wielbłądy.

⁴⁷Potem zapytałem ją: Czyją jesteś córką? Odpowiedziała: Jestem córką Betuela, syna Nachora, którego urodziła mu Milka. Wtedy jej wpiąłem kolczyk w nos, a bransolety założyłem jej na ręce.

⁴⁸Upadłem na kolana, oddałem pokłon PANU i błogosławiłem PANA, Boga mojego pana, Abrahama, który prowadził mnie właściwą drogą, aby wziąć córkę brata mojego pana dla jego syna.

⁴⁹A teraz, jeżeli chcecie okazać łaskę i wierność mojemu panu, powiedzcie mi o tym, a jeśli nie, to też mi powiedzcie, a zwrócę się w inną stronę.

⁵⁰Wtedy Laban oraz Betuel tak odpowiedzieli: Ta sprawa wyszła od PANA. Nie możemy więc powiedzieć ani «tak», ani «nie».

⁵¹Oto przed tobą jest Rebeka. Weź ją, idź i daj za żonę synowi twojego pana, tak jak powiedział PAN.

⁵²A gdy sługa Abrahama usłyszał ich słowa, pokłonił się PANU do ziemi.

⁵³Następnie wyjął sługa srebrne i złote przedmioty oraz szaty i podarował je Rebece, a kosztowności podarował jej bratu i matce.

⁵⁴Potem razem z towarzyszącymi mu ludźmi jedli i pili, a później poszli spać. Rano zaś wstali, a on powiedział: Pozwólcie mi wrócić do mojego pana.

⁵⁵Na to jej brat i matka odpowiedzieli: Niech dziewczyna pozostanie z nami jeszcze przez jakiś czas, choćby dziesięć dni, a potem niech idzie.

⁵⁶On zaś im powiedział: Nie zatrzymujcie mnie, skoro PAN sprawił, że powiodło mi się w drodze. Pozwólcie mi odejść i wrócić do mojego pana.

⁵⁷Wtedy odpowiedzieli: Zawołajmy dziewczynę i ją samą o to spytajmy.

⁵⁸Zawołali więc Rebekę i ją spytali: Czy pójdziesz z tym człowiekiem? Ona zaś odpowiedziała: Pójdę.

⁵⁹Wówczas odprawili Rebekę, swoją siostrę, i jej nianię oraz sługę Abrahama wraz z jego ludźmi.

⁶⁰Pobłogosławili też Rebekę i powiedzieli jej: Siostro nasza, rozmnóż się w niezliczone tysiące, a twoje potomstwo niech zdobędzie bramy swoich nieprzyjaciół.

⁶¹Wtedy Rebeka oraz jej służące wstały, wsiadły na wielbłądy i ruszyły za tym człowiekiem. Wziął więc sługa Rebekę i wyruszył.

⁶²A Izaak, który mieszkał w krainie Negebu, szedł właśnie od studni Lachaj-Roj.

⁶³Spacerował więc Izaak wieczorem po polu, a gdy podniósł wzrok, zobaczył, że zbliżają się wielbłądy.

⁶⁴Rebeka też podniosła oczy i zobaczyła Izaaka, i zsiadła z wielbłąda.

⁶⁵Zapytała sługę: Kim jest ten mężczyzna, który przez pole idzie nam na spotkanie? Sługa odpowiedział: To jest mój pan! Wtedy wzięła welon i się zakryła.

⁶⁶A sługa opowiedział Izaakowi wszystko, czego dokonał.

⁶⁷Wówczas Izaak wprowadził ją do namiotu Sary, swojej matki, i pojął Rebekę za żonę. Pokochał ją. I znalazł Izaak pocieszenie po śmierci swojej matki.