Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Rodzaju 30 Bible Online

Księga Rodzaju 30 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Rodzaju 30

¹Rachela, widząc, że nie rodzi dzieci Jakubowi, zazdrościła swojej siostrze i powiedziała do Jakuba: Daj mi dzieci, bo jeśli nie, to umrę.

²Wtedy Jakub rozgniewał się na Rachelę i zapytał: Czy to ja jestem Bogiem, który nie dał ci potomstwa?

³Ona zaś odpowiedziała: Oto moja służąca, Bilha, współżyj z nią, niech urodzi na moich kolanach. W ten sposób będę miała z niej dzieci.

⁴Dała mu więc Bilhę, swoją służącą, za żonę, a Jakub z nią współżył.

⁵Bilha poczęła i urodziła Jakubowi syna.

⁶Wtedy Rachela powiedziała: Bóg rozsądził moją sprawę, wysłuchał mnie i dał mi syna. Dlatego dała mu na imię Dan.

⁷I jeszcze raz Bilha, służąca Racheli, poczęła i urodziła Jakubowi drugiego syna.

⁸Rachela zaś powiedziała: Nadludzko walczyłam z moją siostrą i zwyciężyłam. Dała mu więc na imię Neftali.

⁹Gdy Lea spostrzegła, że przestała rodzić, wzięła Zilpę, swoją służącą, dała ją Jakubowi za żonę,

¹⁰i Zilpa, służąca Lei, urodziła Jakubowi syna.

¹¹Wtedy Lea powiedziała: Na szczęście! I nadała mu imię Gad.

¹²Potem służąca Lei, Zilpa urodziła Jakubowi drugiego syna.

¹³Wówczas Lea powiedziała: Na moje szczęście, bo kobiety będą mnie nazywać szczęśliwą. I nazwała go Aser.

¹⁴Pewnego razu w okresie zbiorów pszenicy Ruben wyszedł na pole, znalazł tam mandragory i przyniósł je swojej matce, Lei. Wtedy Rachela powiedziała do Lei: Daj mi mandragory twego syna!

¹⁵Ona jednak odpowiedziała: Nie dość, że zabrałaś mi męża, to jeszcze chcesz wziąć mandragory mojego syna? Wówczas Rachela oznajmiła: Niech zatem śpi z tobą tej nocy za mandragory twego syna.

¹⁶Gdy więc Jakub przyszedł wieczorem z pola, Lea wyszła mu na spotkanie i powiedziała: Przyjdź do mnie, gdyż nabyłam cię za mandragory mego syna. I spał z nią tej nocy.

¹⁷Bóg wysłuchał Leę, poczęła i urodziła Jakubowi piątego syna.

¹⁸Wtedy Lea powiedziała: Bóg dał mi zapłatę za to, że dałam moją służącą memu mężowi. I nazwała go Issachar.

¹⁹Potem Lea jeszcze raz poczęła, urodziła Jakubowi szóstego syna

²⁰i powiedziała: Bóg obdarzył mnie pięknym darem. Tym razem mój mąż potraktuje mnie lepiej, gdyż urodziłam mu sześciu synów. I dała synowi na imię Zabulon.

²¹Później urodziła też córkę i nazwała ją Dina.

²²Bóg wspomniał na Rachelę, wysłuchał ją i uczynił płodną.

²³Poczęła więc, urodziła syna i powiedziała: Bóg zdjął ze mnie hańbę.

²⁴Dała mu na imię Józef, mówiąc: Oby PAN dał mi następnego syna.

²⁵Gdy zaś Rachela urodziła Józefa, Jakub zwrócił się do Labana: Puść mnie, bo chcę wrócić do siebie, do mojej ziemi.

²⁶Daj mi moje żony i dzieci, za które służyłem u ciebie, gdyż chcę odejść. Wiesz przecież, jak ci służyłem.

²⁷Wówczas Laban powiedział mu: Jeżeli znalazłem łaskę w twoich oczach, to proszę: nie! Przekonałem się bowiem, że PAN mi błogosławił ze względu na ciebie.

²⁸Potem dodał: Wyznacz mi zapłatę, jaką chcesz otrzymać, a ja ci ją dam.

²⁹Wtedy Jakub mu odpowiedział: Wiesz, jak ci służyłem i jaką masz dzięki mnie trzodę.

³⁰Była nieliczna, zanim przyszedłem, ale się bardzo rozmnożyła. PAN ci błogosławił, od kiedy tu przyszedłem. Teraz jednak chcę się zatroszczyć o moją rodzinę.

³¹Wówczas Laban powiedział: Co mam ci dać? Jakub zaś odpowiedział: Nie dawaj mi niczego, ale jeśli się zgodzisz na pewną rzecz, nadal będę pasał twoją trzodę i jej pilnował.

³²Dziś obejdę wszystkie twoje trzody i odłączę od nich wszystkie cętkowane i pstre jagnięta, wszystkie czarne jagnięta oraz pstre i cętkowane koźlęta. To będzie moja zapłata.

³³Po pewnym czasie przekonasz się o mojej sprawiedliwości, gdy przyjdziesz zobaczyć twoją zapłatę dla mnie. Wszystko, co nie będzie cętkowane lub pstre wśród koźląt i czarne wśród jagniąt, będzie uważane za skradzione przeze mnie.

³⁴Wtedy Laban odpowiedział: Dobrze! Niech będzie tak, jak mówisz.

³⁵Tego samego dnia jednak odłączył prążkowane i pstre kozły oraz wszystkie cętkowane i pstre kozy, a także wszystkie te owce, na których było coś białego, oraz czarne, i dał je swoim synom.

³⁶Ustalił także, że jego i Jakuba będzie dzielić odległość trzech dni drogi. A Jakub pasł pozostałe owce Labana.

³⁷Jakub wziął więc świeże gałęzie topoli, migdałowca i platanu, zdarł z nich korę tak, że na gałęziach ukazały się białe pasma.

³⁸Następnie położył te gałązki, z których zdarł korę, w korytach i w poidłach z wodą, do których owce przychodziły pić. Gdy zaś przychodziły pić, to się parzyły.

³⁹W ten sposób trzody parzyły się przed tymi gałązkami i rodziły młode prążkowane, cętkowane i pstre.

⁴⁰Następnie Jakub oddzielił jagnięta i pędził przed owcami prążkowanymi i całymi czarnymi w trzodzie Labana. Swoje zaś stada trzymał osobno i nie łączył z trzodą Labana.

⁴¹Kiedy zaś miały się parzyć silne owce, Jakub kładł gałązki w korytach w widocznym miejscu, aby parzyły się przed tymi gałązkami.

⁴²Przed słabymi owcami natomiast nic nie kładł. W ten sposób Labanowi przypadały słabe owce, a Jakubowi silniejsze.

⁴³Dzięki temu Jakub bardzo się wzbogacił. Miał więc liczną trzodę, służące i sługi, wielbłądy i osły.