Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Rodzaju 45 Bible Online

Księga Rodzaju 45 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Rodzaju 45

¹Józef nie mógł się opanować ze wzruszenia wobec tych wszystkich, którzy przed nim stali, i zawołał: Wyprowadźcie stąd wszystkich. Nikt obcy więc nie pozostał przy nim, kiedy dał się poznać swoim braciom.

²Zapłakał przy tym tak głośno, że usłyszeli to Egipcjanie oraz dwór faraona,

³i powiedział do swoich braci: Ja jestem Józef! Czy żyje jeszcze mój ojciec? Jego bracia jednak nie mogli mu odpowiedzieć, bo się go przerazili.

⁴Wtedy Józef powiedział do swoich braci: Zbliżcie się, proszę, do mnie! A gdy się przybliżyli, mówił: Ja jestem Józef, wasz brat, którego sprzedaliście do Egiptu!

⁵Nie martwcie się teraz i nie wyrzucajcie sobie, że mnie tutaj sprzedaliście, gdyż Bóg posłał mnie przed wami, aby zachować was przy życiu.

⁶Już dwa lata bowiem trwa głód na ziemi i jeszcze przez pięć lat nie będzie orki ani żniwa.

⁷Bóg jednak posłał mnie przed wami, aby was pozostawić na ziemi i aby wielu z was zachować przy życiu.

⁸Tak więc to nie wy mnie tu posłaliście, tylko Bóg, który ustanowił mnie doradcą faraona i panem całego jego domu, i władcą całej ziemi egipskiej.

⁹Pośpieszcie się więc, idźcie do mojego ojca i powiedzcie mu: Tak mówi twój syn, Józef: Bóg ustanowił mnie panem całego Egiptu. Przybądź do mnie bezzwłocznie.

¹⁰Zamieszkasz w ziemi Goszen i będziesz blisko mnie, ty i twoi synowie, twoje wnuki, owce i bydło, i cały twój dobytek.

¹¹Tam będę cię żywił, gdyż będzie jeszcze pięć lat głodu, abyś nie zubożał ty i twój dom, i twój dobytek.

¹²Widzicie na własne oczy, i Beniamin, mój brat, że to ja do was mówię.

¹³Opowiedzcie mojemu ojcu o mojej wielkiej godności w Egipcie i o wszystkim, co widzieliście. Pośpieszcie się więc i przyprowadźcie tu mojego ojca.

¹⁴Potem rzucił się na szyję Beniaminowi, swemu bratu, i zapłakał. Beniamin także płakał w jego objęciach.

¹⁵Józef całując każdego z braci, płakał. Później jego bracia z nim rozmawiali.

¹⁶A gdy dwór faraona usłyszał, że przybyli bracia Józefa, wówczas faraon i jego dworzanie się ucieszyli.

¹⁷Faraon zwrócił się do Józefa, aby powiedział swoim braciom: Uczyńcie tak: objuczcie zwierzęta i udajcie się do ziemi kananejskiej.

¹⁸Zabierzcie ojca i wasze rodziny i przyjdźcie do mnie. Dam wam dobrą ziemię egipską i będziecie jedli najlepsze płody tej ziemi.

¹⁹Daj też polecenie: Tak uczyńcie: weźcie sobie z ziemi egipskiej wozy dla dzieci i żon. Zabierzcie ojca i przybądźcie.

²⁰Nie żałujcie własnych sprzętów, bo to, co najlepsze w całym Egipcie, będzie wasze.

²¹I synowie Izraela tak uczynili. Józef dał im wozy, zgodnie z rozkazem faraona, oraz żywność na drogę.

²²Każdemu z nich dał ubranie na zmianę, a Beniaminowi trzysta srebrników i pięć ubrań na zmianę.

²³Ojcu zaś posłał dziesięć osłów obładowanych najlepszymi płodami ziemi egipskiej i dziesięć oślic objuczonych zbożem, chlebem i żywnością dla ojca na drogę.

²⁴Następnie odprawił swoich braci. Zanim jednak wyruszyli, powiedział do nich: W drodze nie lękajcie się niczego!

²⁵Wyjechali więc z Egiptu i przybyli do ziemi kananejskiej do swojego ojca, Jakuba.

²⁶I oznajmili mu: Józef żyje i włada całą ziemią egipską! Ale jego serce nie wzruszyło się, ponieważ im nie uwierzył.

²⁷Gdy jednak powtórzyli mu wszystkie słowa Józefa, które im powiedział, i zobaczył wozy, które przysłał Józef, aby go zabrać, ich ojciec Jakub się ożywił.

²⁸I Izrael powiedział: Dość! Józef, mój syn, nadal żyje! Chcę pójść i zobaczyć go, zanim umrę!