Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Rodzaju 47 Bible Online

Księga Rodzaju 47 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Rodzaju 47

¹Józef przyszedł więc i oznajmił faraonowi: Mój ojciec i bracia, wraz ze swymi trzodami i bydłem oraz z całym dobytkiem, przybyli z ziemi kananejskiej i są w ziemi Goszen.

²Wziął też pięciu spośród swoich braci i przedstawił ich faraonowi.

³Wówczas faraon zapytał jego braci: Czym się zajmujecie? A oni odpowiedzieli faraonowi: Twoi słudzy są pasterzami trzody, zarówno my, jak i nasi ojcowie.

⁴I dalej mówili faraonowi: Przybyliśmy zamieszkać w tej ziemi, gdyż w ziemi kananejskiej panuje ciężki głód i nie ma pastwisk dla trzód, które posiadają twoi słudzy. A teraz, proszę, pozwól zamieszkać twoim sługom w ziemi Goszen.

⁵Wtedy faraon powiedział do Józefa: Twój ojciec i twoi bracia przybyli do ciebie.

⁶Ziemia egipska stoi przed tobą otworem. Niech twój ojciec i twoi bracia zamieszkają w najlepszej części kraju, niech zamieszkają w ziemi Goszen. Jeśli zaś wiesz, że są wśród nich dzielni ludzie, ustanów ich nadzorcami trzód, które do mnie należą.

⁷Potem Józef przyprowadził też swojego ojca, Jakuba, i przedstawił go faraonowi. A Jakub pobłogosławił faraona.

⁸Faraon zaś zapytał Jakuba: Ile masz lat?

⁹Jakub odpowiedział faraonowi: Sto trzydzieści lat – to czas mego pielgrzymowania. Krótkie i smutne były lata mojego życia i nie osiągnąłem wieku moich ojców w czasie ich pielgrzymowania.

¹⁰Jakub zatem pobłogosławił faraona i odszedł sprzed jego oblicza.

¹¹Józef osiedlił więc swojego ojca i braci i dał im posiadłość w ziemi egipskiej, w najlepszej części kraju, w ziemi Ramses, jak nakazał faraon.

¹²Józef żywił swego ojca i braci oraz całą rodzinę ojca, odpowiednio do liczby dzieci.

¹³W całym kraju nie było żywności i zapanował wielki głód. Ziemie egipska i kananejska bardzo ucierpiały z powodu głodu.

¹⁴Józef zaś zgromadził całe srebro znajdujące się w ziemi egipskiej i w ziemi kananejskiej za zboże, które kupowano. Srebro to odprowadzał na dwór faraona.

¹⁵Gdy skończyło się srebro w ziemi egipskiej i kananejskiej, wszyscy Egipcjanie przyszli do Józefa i prosili: Daj nam chleba! Czy mamy umierać w twojej obecności, dlatego że skończyło się srebro?

¹⁶Wtedy Józef odpowiedział: Dajcie bydło, skoro nie macie srebra, a za bydło dam wam zboże.

¹⁷Przyprowadzili więc do Józefa bydło, a Józef dał im chleb za konie, za stada owiec, bydła i osłów. I zaopatrywał ich w chleb za wszystkie ich stada przez rok.

¹⁸A gdy ten rok się skończył, przyszli do niego w następnym roku i powiedzieli: Nie ukrywamy tego przed naszym panem, że skończyły się pieniądze, a stada bydła należą do naszego pana. Nie pozostało już nic dla naszego pana, oprócz nas i naszej ziemi.

¹⁹Czy my i nasza ziemia mamy umierać na twoich oczach? Kup nas i naszą ziemię za żywność, a my i nasza ziemia będziemy niewolnikami faraona. Daj nam ziarno, abyśmy nie umarli i aby ziemia nie opustoszała.

²⁰Józef wykupił więc całą ziemię egipską dla faraona, bo każdy Egipcjanin sprzedawał swoje pole, ponieważ doskwierał mu silny głód. W ten sposób ziemia stała się własnością faraona.

²¹A ludność przesiedlił do miast, od jednego krańca Egiptu do drugiego.

²²Nie wykupił tylko ziemi kapłanów, którym faraon nadał przywilej otrzymywania żywności na mocy wydanej przez siebie ustawy. Dlatego oni nie sprzedali swojej ziemi.

²³Potem Józef przemówił do ludu: Kupiłem dziś was i waszą ziemię dla faraona. Macie tu ziarno, obsiejcie pola!

²⁴Z plonów zaś oddacie faraonowi piątą część, a cztery części będziecie mieli na obsianie pola i na żywność dla siebie, dla waszych domowników i dla waszych dzieci.

²⁵Wtedy oni odpowiedzieli: Uratowałeś nam życie! Obyśmy znaleźli przychylność naszego pana, a będziemy niewolnikami faraona.

²⁶W ten sposób Józef ustanowił prawo, które w ziemi egipskiej obowiązuje aż do dnia dzisiejszego: Faraonowi należy oddawać piątą część zbiorów. Tylko ziemia kapłanów nie stała się własnością faraona.

²⁷Izrael zatem zamieszkał w ziemi egipskiej, w ziemi Goszen. Mieli w niej posiadłości, a że byli płodni, stali się bardzo liczni.

²⁸Jakub przeżył w ziemi egipskiej siedemnaście lat, tak że razem żył sto czterdzieści siedem lat.

²⁹Gdy zbliżała się śmierć Izraela, zawołał swojego syna Józefa i powiedział mu: Jeżeli znalazłem przychylność u ciebie, połóż, proszę, twoją rękę pod moje biodro i okaż mi życzliwość i wierność. Nie pochowaj mnie w Egipcie,

³⁰lecz – gdy zasnę z moimi ojcami – zabierz mnie z Egiptu i pochowaj w ich grobie. Wtedy on odpowiedział: Uczynię zgodnie z twoim życzeniem.

³¹Izrael powiedział: Przysięgnij mi! A gdy on przysiągł, Izrael opadł na wezgłowie łoża.