Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Druga Księga Samuela 1 Bible Online

Druga Księga Samuela 1 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Druga Księga Samuela 1

¹Po śmierci Saula, kiedy Dawid zwyciężył Amalekitów, powrócił do Siklag i zatrzymał się tam na dwa dni.

²Trzeciego dnia przybył z obozu pewien człowiek z otoczenia Saula. Jego ubranie było podarte, a głowę pokrywał kurz. Gdy przyszedł do Dawida, upadł na ziemię i oddał mu pokłon.

³Dawid go zapytał: Skąd przychodzisz? A on mu odpowiedział: Uciekłem z obozu izraelskiego.

⁴Na to Dawid powiedział do niego: Co się wydarzyło? Opowiedz mi! Tamten zaczął opowiadać, że lud uciekł z pola bitwy, wielu ludzi zginęło; polegli także Saul i jego syn, Jonatan.

⁵Dawid zapytał młodzieńca, który przyniósł mu wieści: Jak dowiedziałeś się, że zginął Saul i jego syn Jonatan?

⁶Młodzieniec, który go powiadomił, odpowiedział: Przypadkiem znalazłem się na wzgórzu Gilboa w chwili, gdy Saul opierał się o swoją włócznię, a rydwany i jeźdźcy go dopadli.

⁷Saul obrócił się za siebie i kiedy mnie ujrzał, przywołał mnie, a ja odpowiedziałem: Oto jestem.

⁸Zapytał mnie: Kim jesteś? Odpowiedziałem mu: Jestem Amalekitą.

⁹Wówczas mi powiedział: Podejdź, proszę, do mnie i mnie dobij, bo choć jestem osłabiony, to wciąż jeszcze żyję.

¹⁰Podszedłem więc do niego i go dobiłem, ponieważ wiedziałem, że nie przeżyje swego upadku. Potem zabrałem koronę, którą miał na głowie, i naramiennik, który miał na ramieniu, i przyniosłem je tutaj, do mojego pana.

¹¹Wtedy Dawid chwycił swoje szaty i je rozerwał. To samo uczynili wszyscy mężczyźni, którzy z nim byli.

¹²Potem lamentowali, płakali i pościli aż do wieczora z powodu Saula i jego syna Jonatana, z powodu ludu PANA i domu Izraela, że padli od miecza.

¹³Dawid zapytał młodzieńca, który mu przyniósł wiadomość: Skąd jesteś? On odpowiedział: Jestem synem amalekickiego przybysza.

¹⁴Dawid znów zadał mu pytanie: Jakże więc nie bałeś się podnieść ręki, aby zgładzić pomazańca PANA?!

¹⁵Potem Dawid zawezwał jednego z młodzieńców i rozkazał: Podejdź! Przebij go! Ten zaś go ugodził i tamten poniósł śmierć.

¹⁶A Dawid powiedział jeszcze do niego: Krew twoja na twoją głowę! Swoimi własnymi ustami wydałeś świadectwo przeciw sobie, mówiąc: Ja uśmierciłem pomazańca PANA.

¹⁷Wtedy Dawid zaśpiewał tę pieśń żałobną o Saulu i jego synu Jonatanie.

¹⁸Polecił też, aby potomkowie Judy nauczyli się Pieśni Łuku. To ona jest zapisana w Księdze Sprawiedliwego.

¹⁹Chluba twoja, o Izraelu, na twoich wzgórzach poległa. Dlaczego zginęli bohaterowie?

²⁰Nie ogłaszajcie tego w Gat, nie rozpowiadajcie na ulicach Aszkelonu! Aby się nie cieszyły córki Filistynów ani nie radowały córki nieobrzezanych.

²¹Wzgórza w Gilboa! Niech nie będzie na was ani rosy, ani deszczu, ani pól żyznych. Tam bowiem została zbezczeszczona tarcza bohaterów. Tarcza Saula nie została namaszczona oliwą,

²²lecz krwią poległych i tłuszczem bohaterów. Łuk Jonatana nigdy się nie cofał, a miecz Saula nie wracał na próżno.

²³Saul i Jonatan, ukochani i przyjaciele za życia i w śmierci pozostali nierozłączni. Od orłów byli szybsi, od lwów mocniejsi.

²⁴O córki izraelskie! Płaczcie z powodu Saula, który ubierał was w ozdobne szkarłaty, który przypinał złote ozdoby do waszych szat.

²⁵Dlaczego zginęli bohaterowie pośród bitwy? Jonatan zabity na twoich wzgórzach.

²⁶Cierpię z twojego powodu, mój bracie, Jonatanie. Byłeś mi bardzo drogi. Twoja miłość była dla mnie cenniejsza niż miłość kobiet.

²⁷Dlaczego zginęli bohaterowie? Jak przepadł oręż wojenny?