Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Druga Księga Samuela 20 Bible Online

Druga Księga Samuela 20 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Druga Księga Samuela 20

¹Znalazł się tam pewien człowiek Beliala o imieniu Szeba, syn Bikriego, Beniaminita, który zatrąbił w róg i zawołał: Nie mamy żadnej części u Dawida ani dziedzictwa u syna Jessego. Niech każdy wraca do swego namiotu, Izraelu!

²Wszyscy Izraelici opuścili Dawida i poszli z Szebą, synem Bikriego, lecz wszyscy Judejczycy, od Jordanu aż do Jerozolimy, przylgnęli do swego króla.

³Gdy król Dawid przybył do swego domu w Jerozolimie, wziął dziesięć nałożnic, które wcześniej pozostawił, aby strzegły pałacu, i umieścił je w strzeżonym domu, gdzie je utrzymywał, lecz do nich nie chodził. Pozostały w zamknięciu do dnia swojej śmierci i żyły jak wdowy.

⁴Król powiedział do Amasy: Zwołaj mi Judejczyków w ciągu trzech dni, a potem staw się tutaj.

⁵Amasa poszedł zwołać Judejczyków, lecz przekroczył termin, który król mu wyznaczył.

⁶Wtedy Dawid powiedział Abiszajowi: Teraz Szeba, syn Bikriego, może być dla nas bardziej niebezpieczny niż Absalom. Zbierz więc sługi swego pana i puść się za nim w pogoń, aby nie znalazł sobie warownych miast i nam się nie wymknął.

⁷Wyruszyli więc za nim ludzie Joaba: Keretyci, Peletyci i wszyscy wojownicy. Opuścili Jerozolimę, aby ścigać Szebę, syna Bikriego.

⁸Znaleźli się przy Wielkim Kamieniu w Gibeonie, gdzie stanął przed nimi Amasa. Joab miał na sobie swój wojskowy ubiór. Biodra opięte miał pasem, do którego przypięty był spoczywający w pochwie miecz, lecz ten wysunął się i wypadł.

⁹Joab zapytał Amasę: Czy dobrze się miewasz, mój bracie? Następnie pochwycił prawą ręką Amasę za brodę, aby go ucałować.

¹⁰Amasa nie zwrócił jednak uwagi na miecz w ręce Joaba. Ten pchnął go nim w brzuch tak, że wnętrzności wylały się na ziemię. Nie powtórzył ciosu, gdyż Amasa zmarł. Potem Joab i Abiszaj, jego brat, udali się w pościg za Szebą, synem Bikriego.

¹¹Człowiek spośród sług Joaba stanął przy zwłokach i zawołał: Kto jest życzliwy Joabowi i kto jest z Dawidem, niech rusza za Joabem!

¹²Amasa zaś leżał we krwi na środku gościńca. Kiedy człowiek ten zauważył, że cały lud przystawał, zepchnął Amasę z drogi na pole i zarzucił na niego okrycie, ponieważ widział, że zatrzymywał się każdy, kto obok niego przechodził.

¹³Kiedy zepchnięto go z drogi, wszyscy podążyli za Joabem, aby ścigać Szebę, syna Bikriego.

¹⁴Szeba zaś obszedł wszystkie plemiona Izraela do Abel-Bet-Maaka. Zebrali się też wszyscy Beryci i poszli za nim.

¹⁵Ludzie Joaba przybyli i oblegli go w Abel-Bet-Maaka. Usypali wał naprzeciw miasta, który sięgał murów obronnych, a wszyscy ludzie, którzy byli z Joabem, starali się zburzyć mury.

¹⁶Wówczas pewna mądra kobieta z miasta zawołała: Słuchajcie! Słuchajcie! Przekażcie, proszę, Joabowi: Podejdź tu, bo chcę z tobą porozmawiać!

¹⁷Kiedy podszedł do niej, kobieta zapytała: Czy ty jesteś Joab? On odpowiedział: To ja. I powiedziała do niego: Wysłuchaj słów swojej służebnicy! On odpowiedział: Słucham.

¹⁸Mówiła więc dalej: W dawnych czasach powtarzano: Jeśli pytać o radę, to w Abel. I tak sprawę załatwiano!

¹⁹Jesteśmy pokojowo nastawionymi i wiernymi Izraelitami, a ty chcesz zniszczyć główne miasto w Izraelu? Dlaczego chcesz zniszczyć dziedzictwo PANA?

²⁰Joab odpowiedział: Jestem daleki od tego! Wcale nie zamierzam niszczyć ani burzyć.

²¹Nie o to chodzi. Lecz pewien człowiek z pogórza Efraima, o imieniu Szeba, syn Bikriego, podniósł rękę na króla Dawida. Wydajcie mi tylko jego, a odstąpię od miasta. Wtedy kobieta powiedziała Joabowi: Jego głowa zostanie ci rzucona przez mur.

²²Potem przyszła do całego ludu ze swoją mądrą radą. Ucięto więc głowę Szebie, synowi Bikriego i rzucono ją Joabowi, a ten zatrąbił w róg i wojsko rozeszło się spod miasta do swoich namiotów. Joab zaś wrócił do Jerozolimy do króla.

²³Joab dowodził całym wojskiem Izraela. Benajasz, syn Jehojady, odpowiadał za Keretytów i Peletytów.

²⁴Adoram kierował przymusowymi robotnikami, Jehoszafat, syn Achiluda był nadwornym kronikarzem,

²⁵Szewa pisarzem, a Sadok i Abiatar kapłanami.

²⁶Także Ira Jairyta był kapłanem Dawida.