Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Pierwsza Księga Królewska 12 Bible Online

Pierwsza Księga Królewska 12 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Pierwsza Księga Królewska 12

¹Roboam udał się do Sychem, ponieważ do Sychem przybył cały Izrael, aby go ustanowić królem.

²Gdy Jeroboam, syn Nebata, który przebywał w Egipcie, dokąd uciekł przed królem Salomonem, usłyszał o tym, powrócił z Egiptu.

³Posłano bowiem po niego i go wezwano. Gdy Jeroboam przybył, on i całe zgromadzenie Izraela przemówili do Roboama:

⁴Twój ojciec obciążył nas twardym jarzmem, ale teraz ty uczyń lżejszymi ciężką służbę i twarde jarzmo, które na nas nałożył twój ojciec, a będziemy ci służyć.

⁵Wtedy on powiedział do nich: Rozejdźcie się jeszcze na trzy dni, a potem do mnie powróćcie. I lud się rozszedł.

⁶Wówczas król Roboam poradził się starszyzny, która służyła Salomonowi, jego ojcu, gdy jeszcze żył, i zapytał: Co mi radzicie odpowiedzieć temu ludowi?

⁷Oni zaś mu powiedzieli: Jeśli dzisiaj staniesz się sługą tego ludu, będziesz im służył i zwrócisz się do nich, przemawiając do nich łagodnymi słowami, to będą ci służyć po wszystkie dni.

⁸Lecz on odrzucił radę, której mu udzieliła starszyzna i poradził się młodzieńców, którzy z nim wyrośli i stanowili jego otoczenie.

⁹Zapytał ich: Co radzicie odpowiedzieć temu ludowi, który zwrócił się do mnie z taką prośbą: Uczyń lżejszym jarzmo, które nałożył na nas twój ojciec.

¹⁰Wtedy młodzieńcy, którzy razem z nim wyrośli, powiedzieli mu: Tak powinieneś odpowiedzieć temu ludowi, który cię prosił: Twój ojciec uczynił ciężkim nasze jarzmo, ale ty uczyń je lżejszym. Ty zatem im odpowiesz: Mój mały palec jest grubszy niż biodra mojego ojca.

¹¹Wprawdzie mój ojciec nałożył na was ciężkie jarzmo, ale ja jeszcze dołożę do waszego jarzma. Mój ojciec karał was biczami, a ja będę was karał biczami kolczastymi!

¹²Trzeciego dnia przyszedł Jeroboam i cały lud do Roboama, zgodnie z nakazem króla, który powiedział: Wróćcie do mnie trzeciego dnia.

¹³Wówczas król dał im surową odpowiedź. Odrzucił radę, której udzieliła mu starszyzna,

¹⁴a przemówił do nich zgodnie z radą młodzieńców: Mój ojciec obciążył was ciężkim jarzmem, ale ja jeszcze dołożę do waszego jarzma. Mój ojciec karał was biczami, ja zaś będę was karał biczami kolczastymi.

¹⁵Król więc nie wysłuchał ludu, gdyż było to zamierzone przez PANA, aby spełniło się słowo, które PAN powiedział do Jeroboama, syna Nebata, przez Achiasza z Szilo.

¹⁶Kiedy cały Izrael zobaczył, że król go nie wysłuchał, wtedy lud mu odpowiedział: Co mamy wspólnego z Dawidem? Nie mamy dziedzictwa z synem Jessego! Do swoich namiotów, Izraelu! A ty, Dawidzie, pilnuj swojego domu! Odszedł więc Izrael do swoich namiotów.

¹⁷Roboam zaś panował tylko nad tymi Izraelitami, którzy mieszkali w miastach judzkich.

¹⁸Gdy król Roboam posłał Adorama, który był przełożonym nad robotnikami przymusowymi, cały Izrael obrzucał go kamieniami, aż Adoram zmarł. Król Roboam zaś wsiadł śpiesznie na rydwan i uciekł do Jerozolimy.

¹⁹W ten sposób Izrael oddzielił się od domu Dawida aż do dnia dzisiejszego.

²⁰Gdy cały Izrael usłyszał, że Jeroboam powrócił, wówczas wezwał go na zgromadzenie i ustanowił królem nad całym Izraelem. Przy domu Dawida nie pozostał nikt, oprócz plemienia Judy.

²¹Natomiast Roboam przybył do Jerozolimy i zgromadził cały dom Judy i plemię Beniamina, sto osiemdziesiąt tysięcy wybranych wojowników, aby walczyć z domem Izraela o przywrócenie władzy królewskiej Roboamowi, synowi Salomona.

²²Wtedy Bóg skierował do Szemajasza, męża Bożego, następujące słowo:

²³Powiedz Roboamowi, synowi Salomona, królowi Judy, a także całemu domowi Judy i Beniamina oraz pozostałemu ludowi:

²⁴Tak mówi PAN: nie wyruszajcie i nie walczcie z waszymi braćmi, Izraelitami. Niech każdy powróci do domu, bo to ode Mnie pochodzi. Gdy więc usłyszeli słowo PANA, zawrócili, aby odejść, zgodnie ze słowem PANA.

²⁵Jeroboam rozbudował Sychem na górze Efraima i w nim zamieszkał. Potem odszedł stamtąd i zbudował Penuel.

²⁶Po jakimś czasie Jeroboam pomyślał: Teraz jeszcze władza królewska może wrócić do domu Dawida.

²⁷Jeśli bowiem ten lud będzie chodził składać ofiary do domu PANA w Jerozolimie, to serce tego ludu zwróci się do ich pana, Roboama, króla Judy. Wtedy mnie zabiją i powrócą do Roboama, króla Judy.

²⁸Dlatego po naradzie król sporządził dwa złote cielce i powiedział do ludu: Dosyć już nachodziliście się do Jerozolimy! Izraelu, oto twoi bogowie, którzy wyprowadzili cię z ziemi egipskiej!

²⁹Następnie umieścił jednego cielca w Betel, a drugiego w Dan.

³⁰Stało się to powodem do grzechu, gdyż lud chodził aż do Dan, by oddawać cześć jednemu z tych cielców.

³¹Zbudował także świątynię na wyżynach i spośród zwykłych ludzi mianował kapłanów, którzy nie byli z rodu Lewiego.

³²Ponadto Jeroboam ustanowił święto w ósmym miesiącu, piętnastego dnia tego miesiąca, na wzór święta, które obchodzono w Judzie, i składał ofiary na ołtarzu. Tak zrobił w Betel, składając krwawą ofiarę złotym cielcom, które sporządził. Następnie ustanowił w Betel kapłanów wyżyn, które wzniósł.

³³Przystąpił do ołtarza, który wystawił w Betel, piętnastego dnia ósmego miesiąca – w miesiącu, który sam sobie wymyślił, by ustanowić święto dla Izraelitów. Przystąpił zatem do ołtarza, aby spalić kadzidło.