Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Pierwsza Księga Królewska 17 Bible Online

Pierwsza Księga Królewska 17 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Pierwsza Księga Królewska 17

¹Prorok Eliasz z Tiszbe w Gileadzie powiedział do Achaba: Na życie PANA, Boga Izraela, któremu służę! Nie będzie w tych latach ani rosy, ani deszczu, chyba że na moje słowo!

²Wtedy doszło do niego słowo PANA:

³Idź stąd, skieruj się ku wschodowi i ukryj się przy potoku Kerit, który jest na wschód od Jordanu.

⁴Z tego potoku będziesz pił wodę, krukom zaś rozkazałem, aby cię tam żywiły.

⁵Odszedł więc i postąpił zgodnie ze słowem PANA. Poszedł i zamieszkał przy potoku Kerit, który znajduje się na wschód od Jordanu.

⁶Kruki zaś przynosiły mu chleb i mięso rankiem oraz chleb i mięso wieczorem, a wodę pijał z potoku.

⁷Po upływie pewnego czasu potok jednak wysechł, gdyż w kraju nie padał deszcz.

⁸Wtedy doszło do niego słowo PANA:

⁹Wstań, idź do Sarepty, która leży koło Sydonu, i tam zamieszkaj! Nakazałem tam pewnej wdowie, aby cię żywiła.

¹⁰Wstał więc i poszedł do Sarepty. A gdy wchodził do bramy miasta, pewna wdowa zbierała tam drwa. Wtedy zawołał do niej: Przynieś mi, proszę, trochę wody w naczyniu, abym się napił!

¹¹Gdy szła, aby ją przynieść, zawołał za nią: Przynieś mi, proszę, także kawałek chleba!

¹²Ona jednak odpowiedziała: Na życie PANA, twego Boga, nie mam już nic upieczonego! Mam tylko garść mąki w naczyniu i trochę oliwy w dzbanie. Właśnie zbieram parę drewienek, a po powrocie przygotuję dla siebie i mojego syna jedzenie. Zjemy to, a potem umrzemy.

¹³Wtedy Eliasz powiedział do niej: Nie bój się! Idź i zrób, jak powiedziałaś. Tylko najpierw przygotuj mały podpłomyk dla mnie i przynieś mi, a sobie i twemu synowi zrobisz później.

¹⁴Tak bowiem mówi PAN, Bóg Izraela: Mąka w naczyniu się nie wyczerpie ani dzban z oliwą nie opróżni się aż do dnia, w którym PAN ześle deszcz na ziemię.

¹⁵Poszła więc i zrobiła tak, jak powiedział Eliasz. Potem przez wiele dni jadła ona, on i jej rodzina.

¹⁶Mąka w naczyniu się nie wyczerpała i dzban z oliwą się nie opróżnił, zgodnie ze słowem PANA wypowiedzianym przez Eliasza.

¹⁷Po tych wydarzeniach syn kobiety, pani domu, zachorował, a jego choroba była tak ciężka, że przestał oddychać.

¹⁸Wtedy powiedziała do Eliasza: Czym ci zawiniłam, mężu Boży? Przyszedłeś do mnie, aby mi przypomnieć moje winy i sprowadzić śmierć na mego syna?

¹⁹Odpowiedział Eliasz: Daj mi swego syna! Po czym wziął go z jej kolan, zaniósł do pomieszczenia na górze, w którym mieszkał, i położył na swoim łóżku.

²⁰Następnie zawołał do PANA: PANIE, Boże mój! Czy także tę wdowę, u której przebywam w gościnie, dotykasz nieszczęściem, sprowadzając śmierć na jej syna?

²¹Potem rozciągnął się nad dzieckiem trzy razy i zawołał do PANA: PANIE, Boże mój! Niech powróci, proszę, życie tego chłopca do niego!

²²PAN wysłuchał głosu Eliasza i życie chłopca powróciło do niego. I ożył.

²³Wówczas Eliasz wziął chłopca, zniósł go z pomieszczenia na górze i oddał matce, a potem powiedział: Spójrz, twój syn żyje.

²⁴Wtedy kobieta powiedziała do Eliasza: Teraz wiem, że jesteś mężem Bożym, a słowo PANA w twoich ustach jest prawdą.