Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Druga Księga Królewska 18 Bible Online

Druga Księga Królewska 18 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Druga Księga Królewska 18

¹W trzecim roku panowania Ozeasza, syna Eli, króla izraelskiego, rządy rozpoczął Ezechiasz, syn Achaza, króla Judy.

²Miał on dwadzieścia pięć lat, gdy został królem, i panował w Jerozolimie dwadzieścia dziewięć lat. Jego matka, córka Zachariasza, miała na imię Abi.

³Czynił to, co prawe w oczach PANA, tak samo jak czynił jego przodek, Dawid.

⁴On to usunął wyżyny, połamał stele, ściął aszerę i roztrzaskał miedzianego węża, którego uczynił Mojżesz, albowiem aż do tego czasu Izraelici palili mu kadzidło, a nazywali go Nechusztan.

⁵W PANU, Bogu Izraela, pokładał nadzieję i nie miał sobie podobnego ani wśród tych wszystkich królów Judy, którzy byli po nim, ani wśród tych, którzy byli przed nim.

⁶Przylgnął do PANA i nie odstąpił od Niego, przestrzegał Jego przykazań, które PAN dał Mojżeszowi.

⁷Dlatego PAN był z nim. Wiodło mu się we wszystkich jego poczynaniach. Zbuntował się przeciwko królowi asyryjskiemu i już mu nie służył.

⁸Pobił też Filistynów aż do Gazy i jej granic, od wieży strażniczej aż do warownego miasta.

⁹W czwartym roku panowania Ezechiasza, a był to siódmy rok rządów Ozeasza, syna Eli, króla izraelskiego, Salmanassar, król asyryjski, najechał Samarię i ją otoczył.

¹⁰Zdobyto ją po upływie trzech lat. W szóstym roku panowania Ezechiasza, a był to dziewiąty rok rządów Ozeasza, króla izraelskiego, Samaria została zdobyta.

¹¹Potem król asyryjski uprowadził Izraelitów do Asyrii i osiedlił ich w Chalach nad Chabor, rzeką Gozanu, i w miastach medyjskich.

¹²Nie posłuchali bowiem głosu PANA, swego Boga, przekroczyli Jego przymierze. Nie byli posłuszni ani nie wypełniali niczego, co nakazał Mojżesz, sługa PANA.

¹³W czternastym roku panowania króla Ezechiasza, król asyryjski, Sennacheryb, wyruszył przeciwko wszystkim warownym miastom Judy i je zdobył.

¹⁴Wówczas Ezechiasz, król Judy, posłał do króla asyryjskiego do Lakisz taką wiadomość: Postąpiłem źle, odstąp ode mnie! Poniosę każdy ciężar, który na mnie nałożysz! Król asyryjski nałożył więc na Ezechiasza, króla Judy, daninę w wysokości trzystu talentów srebra i trzydziestu talentów złota.

¹⁵I Ezechiasz oddał całe srebro, które znajdowało się w domu PANA i w skarbcach domu królewskiego.

¹⁶Wtedy to Ezechiasz, król Judy, oderwał drzwi domu PANA i ościeżnice, które sam pokrył złotem, i dał je królowi asyryjskiemu.

¹⁷Mimo to król asyryjski wysłał z Lakisz do Jerozolimy tartana, rab-sarisa i rab-szaka z potężną armią przeciw królowi Ezechiaszowi. Wyruszyli więc, przybyli pod Jerozolimę i stanęli przy kanale wyższego stawu na głównej drodze na Polu Folusznika.

¹⁸Gdy wezwali króla, wyszedł do nich Eliakim, syn Chilkiasza, zarządzający pałacem, pisarz Szebna i kronikarz Joach, syn Asafa.

¹⁹Rab-szak zaś powiedział do nich: Powiedzcie, proszę, Ezechiaszowi: Tak mówi wielki król, król Asyrii: Cóż to za ufność, której zaufałeś?

²⁰Myślisz, że słowo warg zastąpi radę i siłę w walce? W kim teraz pokładasz ufność, że zbuntowałeś się przeciwko mnie?

²¹Złożyłeś ufność w Egipcie, w tej złamanej trzcinowej lasce, która się wbija i przebija dłoń każdego, kto się na niej oprze. Taki jest faraon, król egipski, dla wszystkich, którzy mu ufają.

²²A jeżeli mi powiecie: Pokładamy ufność w PANU, naszym Bogu, to czy nie jest On tym, którego ołtarze i wyżyny usunął Ezechiasz i powiedział Judzie i Jerozolimie: Tylko przed tym ołtarzem w Jerozolimie będziecie oddawać pokłon.

²³Zrób więc zakład z moim panem, królem Asyrii, a dam ci dwa tysiące koni, jeżeli będziesz mógł zapewnić im jeźdźców.

²⁴W jaki sposób zdołasz odeprzeć namiestnika, jednego z najmniejszych sług mojego pana? Ty zaś zaufałeś Egiptowi, jego rydwanom i jeźdźcom?

²⁵Poza tym, czy wbrew PANU przybyłem na to miejsce, aby je zniszczyć? PAN mi nakazał: Idź do tego kraju i go zniszcz!

²⁶Na to powiedział Eliakim, syn Chilkiasza, oraz Szebna i Joach do rab-szaka: Mów, proszę, do nas, sług swoich, w języku aramejskim, bo my go rozumiemy. Nie mów zaś z nami po judzku, bo lud, który jest na murach, słucha.

²⁷Rab-szak im odpowiedział: Czy to do twego pana i do ciebie posłał mnie mój pan, aby mówić te słowa? Czyż nie do tych ludzi siedzących na murach, aby razem z wami jeść swe odchody i pić swój mocz?

²⁸Następnie rab-szak stanął i zawołał głośno po judzku: Słuchajcie słowa wielkiego króla, króla asyryjskiego!

²⁹Tak mówi król: Niech was Ezechiasz nie oszukuje, gdyż nie może was wybawić z mojej ręki.

³⁰Niech Ezechiasz nie pobudza was do pokładania nadziei w PANU, mówiąc: Na pewno wyratuje nas PAN i miasto nie zostanie wydane w ręce króla asyryjskiego.

³¹Nie słuchajcie Ezechiasza, bo tak mówi król asyryjski: Zawrzyjcie ze mną pokój i wyjdźcie do mnie. Jedzcie każdy ze swej winorośli i każdy ze swojego figowca, pijcie każdy ze swojej cysterny,

³²aż przyjdę i zabiorę was do ziemi podobnej do waszej ziemi, do ziemi zboża i moszczu, ziemi chleba i winnic, ziemi drzew oliwnych, oliwy i miodu. Żyjcie! Nie będziecie umierać. Nie słuchajcie Ezechiasza, bo zwodzi was, mówiąc: PAN nas wybawi!

³³Czy rzeczywiście bogowie narodów ocalili swoją ziemię przed królem asyryjskim?

³⁴Gdzie są bogowie Chamatu i Arpadu, gdzie bogowie Sefarwaim, Heny i Iwwy? Czy ocalili przede mną Samarię?

³⁵Którzy spośród wszystkich bogów tych krajów zdołali ocalić swoją ziemię przede mną, by PAN miał ocalić przede mną Jerozolimę?

³⁶Lud jednak milczał i nie odpowiadał mu ani słowa, ponieważ król wydał rozkaz: Nie odpowiadajcie mu!

³⁷Potem Eliakim, syn Chilkiasza, zarządzający pałacem, pisarz Szebna, i Joach, syn Asafa, kronikarz, przyszli do Ezechiasza w rozdartych ubraniach i powtórzyli mu słowa rab-szaka.