Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Druga Księga Królewska 3 Bible Online

Druga Księga Królewska 3 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Druga Księga Królewska 3

¹Joram, syn Achaba, został królem Izraela w Samarii w osiemnastym roku panowania Jehoszafata, króla judzkiego, i królował dwanaście lat.

²Czynił to, co złe w oczach PANA, chociaż nie tak jak jego ojciec i matka. Usunął bowiem stelę Baala, którą wykonał jego ojciec,

³ale trwał w grzechach Jeroboama, syna Nebata, który przywiódł Izraela do grzechu i od niego nie odstąpił.

⁴Mesza, król Moabu, był hodowcą owiec i oddawał królowi izraelskiemu sto tysięcy baranków i weł- nę ze stu tysięcy baranów.

⁵Lecz po śmierci Achaba król Moabu zbuntował się przeciw królowi izraelskiemu.

⁶Król Joram wyszedł więc w owym czasie z Samarii, dokonał przeglądu całego Izraela

⁷i wyruszył. Posłał także do Jehoszafata, króla Judy, taką wiadomość: Król Moabu zbuntował się przeciwko mnie. Czy wyruszysz ze mną na wojnę przeciw Moabowi? Odpowiedział: Wyruszę, ja będę jak ty, mój lud jak twój lud, moje konie jak twoje konie.

⁸I zapytał: Którą drogą wyruszymy? Odpowiedział: Drogą przez pustynię Edomu.

⁹Wyruszyli więc król Izraela, król Judy i król Edomu. A kiedy tak krążyli po drodze przez siedem dni, zabrakło wody dla wojska i bydła, które za nimi szło.

¹⁰Wtedy król izraelski powiedział: Ach! PAN zwołał tych trzech królów, aby ich wydać w ręce Moabitów!

¹¹Jehoszafat zapytał: Czy nie ma tu proroka PANA, abyśmy przez niego mogli zapytać PANA? Jeden ze sług króla izraelskiego odpowiedział: Jest tu Elizeusz, syn Szafata, który był osobistym sługą Eliasza.

¹²Jehoszafat powiedział: Jest z nim słowo PANA! Zstąpili więc do niego król izraelski, Jehoszafat i król Edomu.

¹³Elizeusz zwrócił się do króla izraelskiego: Co mam z tobą wspólnego? Idź do proroków swojego ojca i do proroków swojej matki! Odpowiedział mu król izraelski: Nie! PAN bowiem wezwał tych trzech królów, aby wydać ich w ręce Moabitów.

¹⁴Elizeusz powiedział: Na życie PANA Zastępów, przed którego obliczem stoję. Gdybym nie miał względu na Jehoszafata, króla judzkiego, nie zważałbym na ciebie ani bym na ciebie nie spojrzał!

¹⁵A teraz przyprowadźcie mi harfiarza! Gdy harfiarz grał, ręka PANA spoczęła na Elizeuszu,

¹⁶który powiedział: Tak mówi PAN: Wykopcie w tym wąwozie dużo rowów,

¹⁷bo tak mówi PAN: Nie zobaczycie wiatru i nie zobaczycie deszczu, a mimo to ten wąwóz napełni się wodą i będziecie pić wy, wasze stada i wasze bydło.

¹⁸Ale to jest za mało w oczach PANA, wyda więc Moab w wasze ręce.

¹⁹Zburzycie wszystkie warowne miasta i wszystkie liczące się miasta, wytniecie wszystkie dobre drzewa, wszystkie źródła wody zasypiecie, a wszystkie pola uprawne zniszczycie kamieniami.

²⁰I rankiem, w porze składania ofiary pokarmowej, woda napłynęła od strony Edomu i ziemia napełniła się wodą.

²¹Wszyscy Moabici usłyszeli, że królowie wyruszyli, aby z nimi walczyć. Skrzyknęli więc wszystkich zdatnych do noszenia broni i stanęli na granicy.

²²Kiedy wstali rano i słońce zaświeciło nad wodami, Moabici zobaczyli przed sobą wody czerwone jak krew

²³i powiedzieli: To krew! Na pewno królowie walczyli ze sobą i wzajemnie się pozabijali. Teraz więc, po łupy, Moabici!

²⁴Kiedy jednak przybyli do obozu Izraelitów, Izraelici powstali i uderzyli na Moabitów, którzy uciekli przed nimi. Oni zaś szli naprzód i bili Moabitów.

²⁵Zburzyli miasta, a każdy rzucał swój kamień na uprawne pola, tak że wszystkie wypełniono kamieniami. Zasypali wszystkie źródła wody i powycinali wszystkie dobre drzewa. Pozostało jedynie Kir-Chareszet, ale procarze otoczyli je i razili kamieniami.

²⁶Kiedy król Moabu zobaczył, że bitwa ta przerosła jego możliwości, zebrał wokół siebie siedmiuset ludzi dobywających miecza, aby przedrzeć się do króla Edomu, lecz nie dali rady.

²⁷Wtedy wziął swego pierworodnego syna, który miał po nim panować, i złożył go jako ofiarę całopalną na murze. Wywołało to wielki gniew wśród Izraelitów, tak że odstąpili od niego i powrócili do swojego kraju.