Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Pierwsza Księga Kronik 17 Bible Online

Pierwsza Księga Kronik 17 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Pierwsza Księga Kronik 17

¹A gdy Dawid zamieszkał w swoim domu, powiedział do proroka Natana: Oto ja mieszkam w domu cedrowym, natomiast Arka Przymierza PANA pod zasłonami.

²Wówczas Natan odpowiedział Dawidowi: Zrób wszystko, co masz w sercu, ponieważ Bóg jest z tobą.

³I tej samej nocy doszło do Natana słowo Boże:

⁴Idź i powiedz Memu słudze, Dawidowi: Tak mówi PAN: To nie ty zbudujesz Mi dom na mieszkanie.

⁵Od dnia, gdy wyprowadziłem Izraela, aż do dziś nie mieszkałem w domu, lecz przemieszczałem się z namiotu do namiotu lub do przybytku.

⁶Czy gdziekolwiek, gdzie chodziłem pośród całego Izraela, powiedziałem do któregokolwiek z sędziów Izraela, którym poleciłem, by paśli Mój lud: Dlaczego nie zbudowaliście Mi domu cedrowego?

⁷Tak zatem teraz powiesz Memu słudze, Dawidowi: Tak mówi PAN Zastępów: Wziąłem cię z pastwiska, spośród owiec, abyś był wodzem nad Moim ludem, Izraelem.

⁸Byłem z tobą, gdziekolwiek się udawałeś, i usunąłem wszystkich twoich wrogów sprzed twego oblicza. I uczynię twoje imię równe imionom największych na ziemi.

⁹Wyznaczę miejsce dla Mego ludu Izraela i go zasadzę. Zamieszka i nie będzie ponownie usunięty ani nie będą synowie nieprawości trapić go jak dawniej.

¹⁰Od czasu, gdy ustanowiłem sędziów nad Moim ludem Izraelem, poniżyłem wszystkich twoich wrogów. I oznajmiłem ci, że PAN wybuduje dla ciebie dom.

¹¹Gdy wypełnią się wszystkie twe dni i podążysz za swoimi przodkami, wzbudzę twego potomka, którym będzie jeden z twoich synów, i utwierdzę jego królowanie.

¹²On zbuduje Mi dom, a Ja na wieki utwierdzę jego tron.

¹³Będę dla niego ojcem, a on będzie Mi synem i nie cofnę od niego Mojej łaski, jak cofnąłem od tego, który był przed tobą.

¹⁴Ustanowię go w Moim domu i Moim królestwie na wieki i jego tron będzie utwierdzony na wieki.

¹⁵Tak – zgodnie ze wszystkimi słowami i wszystkimi wizjami – Natan przemówił do Dawida.

¹⁶Wtedy król Dawid przyszedł, usiadł przed obliczem PANA i powiedział: Kim ja jestem, o PANIE, Boże, i czym jest mój dom, żeś mnie aż dotąd doprowadził?

¹⁷Ale i to wydawało się małą rzeczą w Twoich oczach, o Boże, lecz przepowiedziałeś daleką przyszłość domowi Twego sługi i uznałeś mnie człowiekiem wysokiego rodu, o PANIE, Boże.

¹⁸Cóż jeszcze może dodać przed Tobą Dawid dla chwały Twego sługi? Ty znasz przecież Twego sługę.

¹⁹PANIE, ze względu na Twego sługę i według Twego serca uczyniłeś to całe wielkie dzieło, aby były znane wszystkie Twe wspaniałości.

²⁰PANIE, nie ma nikogo jak Ty, nie ma Boga poza Tobą, zgodnie z tym, co usłyszały nasze uszy.

²¹Który inny naród na ziemi jest jak Twój lud izraelski, do którego Bóg przyszedł, aby go dla siebie wykupić i uczynić swoim ludem, aby zapewnić mu sławę przez wielkie dzieła i lęk u wszystkich narodów przed Twoim ludem, który wykupiłeś z Egiptu?

²²Swój lud izraelski uczyniłeś swoim na wieki, i Ty, PANIE, stałeś się dla niego Bogiem!

²³A teraz, o PANIE, spraw, by to słowo wypowiedziane nad Twoim sługą i jego domem zostało utwierdzone na wieki i uczyń, jak powiedziałeś.

²⁴Niech Twe imię trwa i będzie uwielbione na wieki, aby mówiono: PAN Zastępów, Bóg Izraela, jest Bogiem dla Izraela, a dom Dawida, Twego sługi, niech będzie utwierdzony przed Twoim obliczem!

²⁵Ponieważ Ty, mój Boże, objawiłeś swemu słudze, że chcesz zbudować dla niego dom, dlatego Twój sługa zdobył się na odwagę, aby się modlić przed Twoim obliczem.

²⁶A teraz, PANIE, Ty jesteś Bogiem i zapowiedziałeś Twemu słudze to dobro.

²⁷A teraz zechciałeś pobłogosławić dom Twego sługi, aby trwał na wieki przed Twoim obliczem, ponieważ Ty, PANIE, cokolwiek błogosławisz, jest błogosławione na wieki.