Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Druga Księga Kronik 30 Bible Online

Druga Księga Kronik 30 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Druga Księga Kronik 30

¹Ezechiasz posłał do całego Izraela i Judy, a także napisał listy do potomków Efraima i Manassesa, aby przybyli do domu PANA w Jerozolimie, by obchodzić Paschę dla PANA, Boga Izraela.

²Zdecydowali bowiem król i książęta, i całe zgromadzenie w Jerozolimie, aby obchodzić Paschę w drugim miesiącu.

³Jednak nie mogli jej obchodzić w ustalonym czasie, ponieważ kapłani nie uświęcili się w odpowiedniej liczbie, a lud nie zebrał się w Jerozolimie.

⁴Król i całe zgromadzenie uznali tę sprawę za słuszną.

⁵Wydali zarządzenie, obejmujące wszystkich mieszkańców Izraela, od Beer-Szeby aż do Dan, że mają przybyć, aby obchodzić Paschę dla PANA, Boga Izraela, w Jerozolimie, ponieważ nie obchodzono jej tak licznie, jak nakazywały przepisy.

⁶Gońcy udali się z listami od króla i jego książąt do całego Izraela i Judy; zgodnie z poleceniem króla mówili: Synowie Izraela, powróćcie do PANA, Boga Abrahama, Izaaka i Izraela, a powróci do was ocalałych, tych z was, którzy uciekli z ręki królów Asyrii.

⁷Nie bądźcie jak wasi ojcowie i bracia, którzy sprzeniewierzyli się PANU, Bogu swych ojców, i On wydał ich na zatracenie, jak to widzicie.

⁸Nie bądźcie ludźmi o twardym karku jak wasi ojcowie! Dajcie rękę PANU i przyjdźcie do Jego przybytku, który poświęcił na wieki! Służcie PANU, waszemu Bogu, a odwróci od was swój płonący gniew.

⁹Bo gdy wrócicie do PANA, to wasi bracia i synowie doświadczą miłosierdzia tych, którzy ich uprowadzili, i powrócą do tej ziemi. Ponieważ PAN, wasz Bóg, jest łaskawy i miłosierny, więc nie odwróci się od was, jeśli wy zwrócicie się do Niego.

¹⁰Przechodzili zatem gońcy z miasta do miasta, przez ziemię Efraima i Manassesa, aż do ziemi Zabulona, lecz wyśmiewano się z nich i drwiono.

¹¹Jednak niektórzy ludzie spośród potomków Asera, Manassesa i Zabulona ukorzyli się i przyszli do Jerozolimy.

¹²Także wśród mieszkańców Judy widać było działanie Boga, przejawiające się w jednomyślnym wykonywaniu polecenia króla i książąt zgodnie ze słowem PANA.

¹³W Jerozolimie zebrał się liczny lud, aby w drugim miesiącu obchodzić Święto Przaśników – bardzo wielkie zgromadzenie.

¹⁴Powstali więc i usunęli ołtarze, które były w Jerozolimie. Usunęli wszystkie ołtarze kadzielne i wrzucili do potoku Cedron.

¹⁵Zabijali ofiarę paschalną czternastego dnia drugiego miesiąca, a kapłani i lewici zawstydzili się i uświęcili, i wnosili ofiary całopalne do domu PANA.

¹⁶Stali na swoim miejscu zgodnie z obowiązującymi ich postanowieniami, według Prawa Mojżesza, męża Bożego; kapłani kropili krwią wziętą z rąk lewitów.

¹⁷Ponieważ w zgromadzeniu było wielu, którzy się nie uświęcili, więc lewici byli przy uboju ofiary paschalnej za każdego nieczystego, aby móc poświęcić to dla PANA.

¹⁸Wielu bowiem spośród licznego ludu, z plemion Efraima i Manassesa, Issachara i Zabulona nie oczyściło się, więc spożywali paschę niezgodnie z przepisami. Ezechiasz zatem modlił się za nich: Niech dobry PAN przebaczy

¹⁹każdemu, kto zdecydowanie poszukiwał Boga – PANA, Boga swoich ojców, choć nie jest czysty do sprawowania tego, co święte.

²⁰PAN usłuchał Ezechiasza i uzdrowił lud.

²¹Izraelici, znajdujący się w Jerozolimie, przez siedem dni w wielkiej radości obchodzili Święto Przaśników. A lewici i kapłani wielbili PANA dzień w dzień przy wtórze głośnych instrumentów, służących do uwielbiania PANA.

²²I Ezechiasz przemówił serdecznie do wszystkich lewitów, którzy dobrze rozumieli sprawy PANA. Przez ustalone siedem dni składali ofiary wspólnotowe, spożywali z nich i wysławiali PANA, Boga swych ojców.

²³Całe zgromadzenie postanowiło świętować przez dalszych siedem dni. I świętowali przez siedem dni w radości.

²⁴Ezechiasz bowiem, król Judy, dał zgromadzeniu tysiąc cielców, siedem tysięcy owiec, a książęta ofiarowali zgromadzeniu tysiąc cielców, dziesięć tysięcy owiec, i wielu kapłanów się uświęciło.

²⁵Cieszyli się – całe zgromadzenie Judy, kapłani, lewici i całe zgromadzenie, które przybyło z Izraela, zarówno mieszkańcy przybyli z ziemi Izraela, jak i mieszkający w Judzie.

²⁶W Jerozolimie nastała wielka radość, jakiej nie było w Jerozolimie od dni Salomona, syna Dawida, króla Izraela.

²⁷Powstali kapłani-lewici i błogosławili lud. Ich głos został wysłuchany, a ich modlitwa doszła do Jego świętego mieszkania, do niebios.