Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Druga Księga Kronik 35 Bible Online

Druga Księga Kronik 35 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Druga Księga Kronik 35

¹Jozjasz obchodził w Jerozolimie Paschę dla PANA i czternastego dnia pierwszego miesiąca zabito baranka paschalnego.

²Powołał kapłanów na urzędy i wzmocnił ich w służbie domu PANA.

³Powiedział do lewitów, którzy nauczali całego Izraela i byli poświęceni PANU: Złóżcie świętą Arkę w domu, który zbudował Salomon, syn Dawida, król Izraela. Nie będzie już dla was ciężarem na barkach. Służcie teraz Panu, waszemu Bogu, i Jego ludowi – Izraelowi!

⁴Ustawcie się według waszych rodów i według waszych zmian zgodnie z zapisem Dawida, króla Izraela, i zgodnie z pismem Salomona, jego syna.

⁵Stójcie w przybytku według podziału rodów waszych braci, synów ludu, i według oddziału rodu lewitów.

⁶Zabijcie baranka paschalnego, uświęćcie się i przygotujcie dla waszych braci, postępując według słowa PANA danego za pośrednictwem Mojżesza.

⁷Ofiarował więc Jozjasz synom ludu stada owiec, koźlęta – wszystko na ofiarę paschalną, dla wszystkich tam obecnych – w liczbie trzydziestu tysięcy, a wołów trzy tysiące – te były własnością króla.

⁸Jego naczelnicy ofiarowali dobrowolne dary dla ludu, kapłanów i lewitów. Chilkiasz, Zachariasz i Jechiel, przełożeni domu Bożego, dali kapłanom dwa tysiące sześćset baranków paschalnych i trzysta wołów.

⁹Także Konaniasz, Szemajasz i Netaneel, jego bracia, oraz Chaszabiasz, Jejel i Jozabad, naczelnicy lewitów, ofiarowali lewitom pięć tysięcy baranków paschalnych i pięćset wołów.

¹⁰Służba została przygotowana i kapłani stanęli – każdy na swoim miejscu, a lewici według swych zmian, jak polecił król.

¹¹Zabijali baranki na ofiarę paschalną, kapłani skrapiali ołtarz ich krwią, a lewici odzierali je ze skóry.

¹²Część odkładali na ofiarę całopalną, aby dać ją grupom rodów, synom ludu, aby mogli przynieść ją PANU, jak jest napisane w księdze Mojżesza. Tak samo robili z wołami.

¹³Upiekli baranka paschalnego w ogniu zgodnie z przepisami, a to co poświęcone, ugotowali w kotłach, garach i rondlach i szybko roznosili wszystkim synom ludu.

¹⁴Następnie przygotowali dla siebie i dla kapłanów, ponieważ kapłani, potomkowie Aarona, składali całopalenia i tłuszcze aż do nocy, dlatego lewici przygotowywali dla siebie i dla kapłanów, potomków Aarona.

¹⁵Śpiewacy, potomkowie Asafa, byli na swych stanowiskach zgodnie z poleceniem Dawida i Asafa, Hemana i Jedutuna, który był królewskim Widzącym; odźwierni zaś przy każdej bramie nie schodzili ze swej służby, ponieważ ich bracia, lewici, przygotowali dla nich.

¹⁶W tym dniu została przygotowana cała służba PANA, aby obchodzić Paschę i składać ofiary całopalne na ołtarzu PANA, jak polecił król Jozjasz.

¹⁷Obecni tam Izraelici obchodzili w tym czasie Paschę i Święto Przaśników przez siedem dni.

¹⁸W taki sposób Pascha nie była obchodzona w Izraelu od dni proroka Samuela i żaden z królów Izraela nie obchodził tak Paschy, jak obchodził Jozjasz, kapłani i lewici, wszyscy Judejczycy oraz obecni tam Izraelici i mieszkańcy Jerozolimy.

¹⁹Tak obchodzono Paschę w osiemnastym roku królowania Jozjasza.

²⁰Po tym wszystkim, gdy Jozjasz odnowił świątynię, wystąpił Neko, król Egiptu, aby walczyć pod Karkemisz nad Eufratem. A Jozjasz wyszedł, aby się z nim spotkać.

²¹Neko wysłał do niego posłańców, aby powiedzieli: Czego chcesz ode mnie, królu Judy? Nie jestem dziś przeciwko tobie, lecz przeciwko domowi, z którym jestem w stanie wojny, a Bóg polecił mi się spieszyć. Przestań sprzeciwiać się Bogu, który jest ze mną, a ciebie nie zniszczy.

²²Lecz Jozjasz nie odwrócił się od niego, ponieważ postanowił z nim walczyć. Nie usłuchał słów Neko pochodzących z ust Boga, lecz przybył, aby walczyć na równinie Megiddo.

²³Łucznicy strzelili do króla Jozjasza, a król powiedział do swych sług: Wyciągnijcie mnie, ponieważ zostałem ciężko ranny.

²⁴Jego słudzy wyciągnęli go z rydwanu i umieścili go na drugim rydwanie, który do niego należał, i zawieźli do Jerozolimy, gdzie umarł. I został pochowany w grobach swoich przodków, a wszyscy Judejczycy wraz z Jerozolimą opłakiwali Jozjasza.

²⁵Również Jeremiasz wyśpiewał pieśń żałobną nad Jozjaszem, a wszyscy śpiewacy i śpiewaczki odwołują się do niej w swoich pieśniach żałobnych o Jozjaszu aż do dziś. I ustanowiono je zwyczajem w Izraelu. Są one opisane w lamentacjach.

²⁶A pozostałe dzieje Jozjasza i jego pobożność zgodnie z tym, co zapisano w Prawie PANA,

²⁷jego dzieła, od początku do końca, są oto opisane w Księdze Królów Izraela i Judy.