Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Judyty 12 Bible Online

Księga Judyty 12 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Judyty 12

¹Następnie polecił wprowadzić ją tam, gdzie były rozstawione jego srebrne naczynia, i rozkazał, aby jej podano jego potrawy i do picia jego wino.

²Lecz Judyta powiedziała: Nie będę tego spożywać, aby nie powstało zgorszenie, lecz niech podadzą mi z tego, co przyniosłam.

³Holofernes zapytał ją: A gdy skończy się to, co przyniosłaś, jak zapewnimy ci podobny pokarm? Nie ma u nas nikogo z twego narodu!

⁴Judyta odpowiedziała mu: Na twoje życie, mój panie! Nie spożyje twoja niewolnica tego, co ma ze sobą, aż Pan dokona moją ręką tego, co zamierzył.

⁵Wtedy słudzy Holofernesa odprowadzili ją do namiotu, a ona spała aż do północy. Wstała przed wschodem słońca

⁶i przesłała prośbę do Holofernesa: Niech mój pan rozkaże, by pozwolono twej niewolnicy wyjść na modlitwę.

⁷Holofernes nakazał swej straży przybocznej, aby jej nie przeszkadzano. Przebywała w obozie przez trzy dni. Wychodziła nocą do wąwozu w stronę Betulii i obmywała się przy źródle wody w obozie.

⁸Gdy zaś wyszła, modliła się do Pana, Boga Izraela, aby kierował jej postępowaniem dla wywyższenia synów swego ludu.

⁹Gdy wróciła oczyszczona do namiotu, pozostawała tam aż do chwili, gdy pod wieczór przynoszono jej własne jedzenie.

¹⁰Czwartego dnia Holofernes wydał ucztę wyłącznie dla swoich sług. Nie zaprosił natomiast nikogo z urzędników.

¹¹Powiedział do eunucha Bagoasa, odpowiedzialnego za całe jego mienie: Idź i nakłoń tę hebrajską kobietę, która u ciebie przebywa, aby przyszła do nas, by z nami jeść i pić.

¹²Byłoby bowiem dla nas hańbą, gdybyśmy przepuścili takiej kobiecie, nie zabawiwszy się z nią. Jeżeli jej nie uwiedziemy, gotowa nas wyśmiać.

¹³Odszedł więc Bagoas od Holofernesa, przyszedł do niej i powiedział: Piękna, młoda kobieto, nie wahaj się przyjść do mojego pana, abyś została uczczona w jego obecności i piła z nami wino ku radości, oraz abyś stała się dziś jak jedna z córek synów asyryjskich, które przebywają w domu Nabuchodonozora.

¹⁴Odpowiedziała mu Judyta: Kimże ja jestem, abym mogła sprzeciwić się naszemu panu? Chętnie uczynię wszystko, co się jemu podoba. Będzie to dla mnie radością aż do dnia mojej śmierci.

¹⁵Wstała, ubrała się odświętnie i założyła wszystkie kobiece ozdoby. Jej służąca podeszła i rozłożyła na ziemi przed Holofernesem skóry owcze, które otrzymała od Bagoasa do użytku codziennego, aby mogła na nich usiąść i jeść.

¹⁶Dopiero wtedy Judyta weszła i zasiadła do uczty. Na jej widok zdumiało się serce Holofernesa, jego dusza doznała gwałtownego poruszenia i bardzo zapragnął być z nią razem. Już od dnia, gdy ją zobaczył, szukał sposobności, by ją uwieść.

¹⁷I Holofernes zwrócił się do niej: Pij i baw się razem z nami!

¹⁸Judyta zaś odpowiedziała: Będę pić zatem, mój panie, bo dzisiaj moje życie doznało takiego zaszczytu, jakiego nie miało nigdy od moich narodzin.

¹⁹Brała to, co przygotowała jej służąca, jadła i piła w jego obecności.

²⁰Holofernes zaś rozkoszował się jej widokiem i pił bardzo dużo wina. Tak wiele jak nie wypił żadnego jeszcze dnia od swoich narodzin.