Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Judyty 15 Bible Online

Księga Judyty 15 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Judyty 15

¹A gdy ci, którzy byli w namiotach, to usłyszeli, byli ogromnie zdumieni z powodu tego, co się stało.

²Padł na nich strach i przerażenie. I nie było nikogo, kto by stał obok swego sąsiada, lecz wszyscy rozproszyli się i uciekali po wszystkich drogach przez doliny i góry.

³Ci, którzy mieli obóz rozłożony w górach wokół Betulii, także rzucili się do ucieczki. Wówczas Izraelici, każdy z nich zdolny do walki, ruszyli na nich.

⁴Ozjasz posłał gońców do Baitomastaim, do Bebai, do Chobai i Koli, a także do całej krainy Izraela, aby zawiadomili o tym, co się stało, i aby wszyscy ruszyli na nieprzyjaciół i ich zniszczyli.

⁵Izraelici, słysząc to, wszyscy razem uderzyli na nich i mordowali ich aż do Choby. Przybyli również ci z Jeruzalem i całej górskiej krainy, bo i do nich dotarła wieść o tym, co zaszło w obozie nieprzyjaciół. Stąd mieszkańcy Gileadu i Galilei z wielką siłą zadawali im potężne ciosy z boku, dopóki nie przeszli przez Damaszek i jego okolice.

⁶Pozostali mieszkańcy Betulii uderzyli na obóz Asyryjczyków, złupili ich i bardzo się wzbogacili.

⁷Izraelici zaś, wracający po rzezi, zagarnęli to, co jeszcze zostało. Mieszkancy wiosek i osiedli, w górach i w dolinie, zdobyli mnóstwo łupów, bo była tego ogromna ilość.

⁸Najwyższy kapłan Joakim i Rada Starszych synów Izraela, mieszkający w Jeruzalem, przybyli zobaczyć, jak wspaniałe rzeczy uczynił Pan Izraelowi. Chcieli też spotkać Judytę i ją pozdrowić.

⁹Po przybyciu więc do niej, zgodnie ją wszyscy pobłogosławili słowami: Ty jesteś wywyższeniem Jeruzalem, ty jesteś wielką dumą Izraela, ty jesteś wielką chlubą naszego narodu.

¹⁰Dokonawszy tego wszystkiego swą ręką, wyświadczyłaś dobro Izraelowi i to spodobało się Bogu. Błogosławiona bądź przez Pana Wszechmogącego na wieki. A cały lud odpowiedział: Niech tak będzie!

¹¹Przez trzydzieści dni cały lud jeszcze zbierał w obozie łupy. Judycie podarowano namiot Holofernesa oraz wszystkie jego srebra, łoża, naczynia i całe wyposażenie. Ona je wzięła, włożyła na swojego muła, zaprzęgła wozy i załadowała na nie to wszystko.

¹²Wszystkie kobiety izraelskie zbiegły się, aby ją zobaczyć. Pobłogosławiły ją i otoczyły ją w tanecznym kręgu, a wtedy ona wzięła w ręce gałązki i rozdawała je kobietom, które z nią były.

¹³Ona i kobiety sporządziły sobie oliwne wieńce. Następnie przeszła przed całym ludem, tańcząc i prowadząc za sobą wszystkie kobiety. Podążyli za nimi wszyscy mężczyźni izraelscy, uzbrojeni i przyozdobieni wieńcami, z pieśnią chwały na ustach.

¹⁴Judyta zaczęła wtedy śpiewać tę pieśń chwały wobec całego Izraela, a cały lud wtórował jej w wychwalaniu.