Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Judyty 2 Bible Online

Księga Judyty 2 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Judyty 2

¹W osiemnastym roku panowania, dwudziestego drugiego dnia pierwszego miesiąca, rozeszła się wieść w pałacu Nabuchodonozora, króla Asyryjczyków, że zgodnie z zapowiedzią zamierza ukarać całą ziemię.

²Wezwał wtedy wszystkich swoich podwładnych i dostojników i przedstawił im swój tajny plan, zapowiadając zupełną zagładę ziemi.

³Oni również zobowiązali się zniszczyć każdego, kto nie posłuchał jego rozkazu.

⁴Po zakończeniu narady, Nabuchodonozor, król Asyryjczyków, przywołał Holofernesa, naczelnego wodza swych wojsk – drugiego po sobie – i powiedział do niego:

⁵Tak mówi wielki król, pan całej ziemi! Oto pójdziesz sprzed mojego oblicza i weźmiesz ze sobą ludzi pewnych swej siły, sto dwadzieścia tysięcy piechoty i dwanaście tysięcy jazdy z mnóstwem koni.

⁶Wyruszysz przeciwko mieszkańcom całej ziemi na zachodzie, gdyż nie byli posłuszni moim rozkazom.

⁷Każesz im przygotować ziemię i wodę, gdyż w moim gniewie wystąpię przeciwko nim. Pokryję stopami mego wojska całą powierzchnię tej ziemi i wydam im na łup.

⁸Wąwozy będą pełne rannych, a wszystkie potoki i rzeki napełnią się ich zabitymi, tak że wyleją.

⁹Jeńców zaś poprowadzę aż na krańce ziemi.

¹⁰Ty więc idź i zdobądź mi najpierw wszystkie ich krainy. Tych, którzy sami ci się poddadzą, zachowaj mi przy życiu na dzień ich kary.

¹¹Nieposłusznych zaś twoje oko nie oszczędzi, ale ich wytępisz i złupisz w całej ziemi, którą zdobędziesz.

¹²Na moje życie i na potęgę mego królestwa! Powiedziałem i dokonam tego własnoręcznie!

¹³Ty zaś nie naruszysz ani jednego polecenia swego pana. Wypełnisz je dokładnie, jak ci nakazałem, i nie będziesz zwlekał z ich wykonaniem.

¹⁴Holofernes wyszedł z pałacu królewskiego i zwołał wszystkich możnych, wodzów oraz dowódców wojsk asyryjskich.

¹⁵Odliczył – zgodnie z rozkazem swego pana – ludzi wybranych do walki: sto dwadzieścia tysięcy piechoty i dwanaście tysięcy konnych łuczników.

¹⁶Ustawił ich w szyku tak, jak wojsko się ustawia do walki.

¹⁷Do transportu zabrał też wielbłądy, osły i muły w ogromnych ilościach, natomiast niezliczone stada owiec, wołów i kóz miały służyć im za pożywienie.

¹⁸Ponadto zabrał mnóstwo żywności dla żołnierzy i ogromną ilość złota i srebra z pałacu królewskiego.

¹⁹Wyruszył z całym tym wojskiem w drogę, aby poprzedzić króla Nabuchodonozora i aby pokryć całą powierzchnię ziemi ku zachodowi swoimi rydwanami, konnicą i doborową piechotą.

²⁰Wraz z nim wyruszył tłum wielki jak szarańcza i jak ziarna piasku, których mnóstwa nie dało się policzyć.

²¹Trzy dni szli z Niniwy w kierunku równiny Bektilet. Rozbili obóz poza Bektilet w pobliżu góry, po lewej stronie Górnej Cylicji.

²²Potem zabrał całe swoje wojsko, piechotę i konnicę oraz rydwany i odszedł stamtąd w góry.

²³Rozgromił Fud i Lud, złupił wszystkich synów Rassisa i potomków Izmaela, mieszkających na skraju pustyni, na południe od Cheleonu.

²⁴Przeprawił się przez Eufrat, przeszedł Mezopotamię, burząc wszystkie warowne miasta, wznoszące się nad potokiem Abronas, aż dotarł do morza.

²⁵Następnie podbił obszary Cylicji, rozgromił wszystkich stawiających opór i dotarł aż do południowej granicy krainy Jafeta, naprzeciw Arabii.

²⁶Okrążył wszystkich Madianitów, spalił ich namioty i zagarnął stada ich owiec.

²⁷Zszedł na równinę Damaszku w czasie żniw pszenicznych, spalił wszystkie ich pola, a owce i bydło nakazał wytracić. Splądrował ich miasta, spustoszył pola, a wszystkich młodzieńców wyciął ostrzem miecza.

²⁸Napełnił strachem i trwogą mieszkańców wybrzeża, którzy byli w Sydonie i Tyrze, mieszkańców Sur i Okiny, oraz wszystkich mieszkańców Jamnii. Także mieszkańcy Aszdodu i Aszkelonu bardzo się go przelękli.