Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Wyjścia 33 Bible Online

Księga Wyjścia 33 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Wyjścia 33

¹PAN powiedział do Mojżesza: Wyrusz stąd wraz z ludem, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej, do kraju, który przysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, gdy mówiłem: dam go twojemu potomstwu.

²Poślę przed tobą anioła i wypędzę Kananejczyka, Amorytę, Chittytę, Peryzzytę, Chiwwitę i Jebusytę.

³Zaprowadzę cię do ziemi mlekiem i miodem płynącej. Jednak ponieważ jesteś ludem twardego karku, nie pójdę pośród ciebie, abym cię nie wytępił w drodze.

⁴Gdy lud usłyszał te surowe słowa, zasmucił się i nikt nie założył swych ozdób.

⁵A PAN nakazał Mojżeszowi: Powiedz Izraelitom: Jesteście ludem twardego karku. Jeśli choć przez chwilę szedłbym wśród ciebie, wytępiłbym cię. Zdejmij teraz swoje ozdoby, to zobaczę, co mam z tobą uczynić.

⁶Zdjęli więc Izraelici swoje ozdoby przy górze Horeb.

⁷A Mojżesz wziął namiot i rozbił go daleko za obozem, i nazwał go Namiotem Spotkania. Każdy, kto chciał się poradzić u PANA, szedł do Namiotu Spotkania, który był poza obozem.

⁸Zawsze gdy Mojżesz szedł do Namiotu, cały lud wstawał i każdy stał przy wejściu do swego namiotu. Spoglądali na Mojżesza, dopóki nie wszedł do Namiotu.

⁹Za każdym razem, gdy Mojżesz wchodził do Namiotu, to zstępował słup obłoku, zatrzymywał się przy wejściu do Namiotu i Bóg rozmawiał z Mojżeszem.

¹⁰Gdy cały lud widział słup obłoku stojący u wejścia do Namiotu, wtedy wstawał, a każdy kłaniał się przy wejścia do swego namiotu.

¹¹PAN zaś rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz, tak jak się rozmawia z przyjacielem. Potem wracał do obozu, a jego sługa, młodzieniec Jozue, syn Nuna, nie oddalał się z Namiotu.

¹²Mojżesz powiedział do PANA: Mówiłeś do mnie: Prowadź ten lud! Ale nie oznajmiłeś mi, kogo posyłasz ze mną. Mówiłeś też: Znam cię z imienia i znalazłeś u Mnie życzliwość.

¹³Jeśli więc znalazłem u Ciebie życzliwość, to daj mi poznać Twoje zamysły, abym Cię poznał i naprawdę znalazł u Ciebie życzliwość. Pamiętaj, że ten naród jest Twoim ludem!

¹⁴Odpowiedział: Moje oblicze pójdzie i dam ci wytchnienie.

¹⁵Mojżesz powiedział do Niego: Jeżeli Twoje oblicze nie pójdzie z nami, to nie każ nam stąd wyruszać!

¹⁶Po czym będzie można poznać, że znalazłem u Ciebie życzliwość, ja i Twój lud, jeśli nie po tym, że pójdziesz z nami? W ten sposób zostaniemy wyróżnieni, ja i Twój lud, ze wszystkich ludów na ziemi.

¹⁷PAN odpowiedział Mojżeszowi: Spełnię to, o co prosiłeś, ponieważ znalazłeś u Mnie życzliwość i znam cię z imienia.

¹⁸Wtedy powiedział: Pokaż mi, proszę, Twoją chwałę.

¹⁹Odpowiedział: Sprawię, że cała Moja Dobroć przejdzie przed tobą, ogłoszę wobec ciebie imię PAN i zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, i zlituję się, nad kim się zlituję.

²⁰I mówił: Nie możesz zobaczyć Mojego oblicza, bo człowiek nie może Mnie zobaczyć i pozostać przy życiu.

²¹Następnie PAN oznajmił: Oto miejsce przy Mnie, stań na skale!

²²A gdy Moja chwała będzie przechodzić, postawię cię w rozpadlinie skalnej i zakryję cię dłonią, dopóki nie przejdę.

²³Kiedy cofnę dłoń, wtedy zobaczysz Mnie z tyłu, ale oblicza Mego nie wolno oglądać.