Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Wyjścia 4 Bible Online

Księga Wyjścia 4 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Wyjścia 4

¹Mojżesz odpowiedział: A jeśli mi nie uwierzą i mnie nie posłuchają, lecz stwierdzą: PAN ci się nie ukazał?

²Wtedy PAN go zapytał: Co masz w ręku? Odpowiedział: Laskę.

³I rozkazał: Rzuć ją na ziemię! I rzucił ją na ziemię, ona przemieniła się w węża, a Mojżesz uciekł przed nim.

⁴Wówczas PAN nakazał Mojżeszowi: Wyciągnij rękę i chwyć go za ogon! Wyciągnął więc rękę, chwycił go, a on stał się laską w jego dłoni.

⁵Zrób tak, aby uwierzyli, że ukazał ci się PAN, Bóg ich ojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba.

⁶PAN powiedział do niego: Włóż jeszcze rękę w zanadrze! I włożył rękę w zanadrze. A gdy ją wyciągnął, jego ręka była pokryta trądem jak śniegiem.

⁷I nakazał: Jeszcze raz włóż rękę w zanadrze! Włożył więc rękę w zanadrze. A gdy ją wyciągnął, była jak reszta ciała.

⁸Jeżeli więc ci nie uwierzą i nie usłuchają głosu pierwszego znaku, to uwierzą głosowi drugiego znaku.

⁹A jeżeli nie uwierzą tym dwom znakom i nie posłuchają cię, wtedy zaczerpniesz wody z Nilu i wylejesz na suchą ziemię, a woda, którą zaczerpniesz z Nilu, stanie się krwią na suchej ziemi.

¹⁰Mojżesz zwrócił się do PANA: Panie mój, proszę! Nie jestem człowiekiem wymownym ani od wczoraj, ani od przedwczoraj, ani od czasu, gdy przemówiłeś do swego sługi, ponieważ mam ociężałe usta i ociężały język.

¹¹PAN mu odpowiedział: Kto dał człowiekowi usta? Kto czyni go niemym, głuchym, widzącym albo niewidomym? Czy nie Ja, PAN?

¹²A teraz idź, a Ja będę przy twoich ustach i pouczę cię, co masz mówić.

¹³On zaś prosił: Panie mój, proszę, poślij kogoś innego!

¹⁴PAN rozgniewał się na Mojżesza i powiedział: Czy nie ma Aarona, twego brata, Lewity? Wiem, że on umie mówić. On wyjdzie ci na spotkanie, zobaczy cię i szczerze się ucieszy.

¹⁵Przemówisz do niego i włożysz słowa w jego usta, a Ja będę przy twoich ustach i przy jego ustach i pouczę was, co macie robić.

¹⁶On będzie mówił do ludu zamiast ciebie, on będzie twoimi ustami, a ty będziesz dla niego jakby Bogiem.

¹⁷Weź do ręki tę laskę, bo będziesz nią czynił znaki.

¹⁸Mojżesz odszedł, powrócił do swego teścia Jetry i oznajmił mu: Pragnę wrócić do moich braci, którzy przebywają w Egipcie, i zobaczyć, czy jeszcze żyją. Jetro odpowiedział Mojżeszowi: Idź w pokoju!

¹⁹PAN zaś powiedział do Mojżesza w kraju Madianitów: Idź, wróć do Egiptu, ponieważ umarli wszyscy ludzie, którzy nastawali na twoje życie.

²⁰Mojżesz wziął więc żonę i synów, wsadził ich na osła i wrócił do ziemi egipskiej. Mojżesz wziął w rękę laskę Bożą.

²¹PAN zwrócił się do Mojżesza: Gdy wrócisz do Egiptu, pamiętaj, abyś przed faraonem uczynił wszystkie cuda, które przekazałem w twoje ręce. Ja zaś uczynię jego serce zatwardziałym i nie wypuści ludu.

²²A do faraona powiesz: Tak mówi PAN: Moim pierworodnym synem jest Izrael.

²³Zwracam się do ciebie: Wypuść Mego syna, aby Mi służył. Jeżeli nie będziesz chciał go wypuścić, Ja zabiję twego pierworodnego syna.

²⁴A w drodze, podczas noclegu, spotkał go PAN i chciał zabić.

²⁵Wówczas Sefora wzięła ostry kamień, obcięła napletek swego syna, dotknęła nóg Mojżesza i oświadczyła: Jesteś dla mnie oblubieńcem krwi.

²⁶I odstąpił od niego. Wtedy powiedziała: Jesteś oblubieńcem krwi przez obrzezanie.

²⁷PAN zwrócił się do Aarona: Wyjdź na pustynię na spotkanie Mojżeszowi! Poszedł więc, spotkał go przy górze Bożej i ucałował.

²⁸Mojżesz powiedział Aaronowi o wszystkich słowa PANA, który go posłał, oraz o wszystkich znakach, które polecił mu uczynić.

²⁹Mojżesz i Aaron poszli więc i zgromadzili wszystkich starszych Izraela.

³⁰Aaron zaś powtórzył wszystkie słowa, które PAN powiedział Mojżeszowi. I na oczach ludu uczynił znaki.

³¹I lud uwierzył. A gdy usłyszał, że PAN ujął się za Izraelitami, ponieważ widział ich niedolę, skłonili się do ziemi i oddali pokłon.