Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Wyjścia 9 Bible Online

Księga Wyjścia 9 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Wyjścia 9

¹PAN nakazał Mojżeszowi: Idź do faraona i powiedz mu: Tak mówi PAN, Bóg Hebrajczyków: Wypuść Mój lud, aby Mi służył.

²Jeżeli nie będziesz chciał ich wypuścić i jeszcze będziesz ich zatrzymywał,

³to ręka PANA dotknie twoje bydło w polu, konie, osły, wielbłądy, woły i owce bardzo ciężką zarazą.

⁴Ale PAN oddzieli bydło Izraelitów od bydła Egipcjan i z tego, co należy do Izraelitów, nic nie zdechnie.

⁵PAN ustalił czas, mówiąc: Jutro PAN dokona tego w kraju.

⁶PAN więc uczynił to o poranku i całe bydło Egipcjan padło, ale nic nie zdechło z bydła izraelskiego.

⁷Wtedy faraon posłał, aby to sprawdzić, ale nic z bydła Izraelitów nie zdechło. Serce faraona pozostało jednak twarde i nie wypuścił ludu.

⁸Pan nakazał Mojżeszowi i Aaronowi: Weźcie pełne garście sadzy z pieca i niech Mojżesz, na oczach faraona, podrzuci ją ku niebu,

⁹a stanie się pyłem nad całą ziemią egipską i w całej ziemi egipskiej wywoła wrzody i pryszcze na ludziach i na bydle.

¹⁰Wzięli więc sadzę, stanęli przed faraonem i Mojżesz podrzucił ją ku niebu, wtedy pojawiły się wrzody i pryszcze na ludziach i na bydle.

¹¹Wróżbici nie mogli więc stanąć przed Mojżeszem z powodu wrzodów, ponieważ wystąpiły one na nich tak samo jak i na wszystkich Egipcjanach.

¹²Ale PAN uczynił zatwardziałym serce faraona i nie posłuchał ich, tak jak PAN zapowiedział Mojżeszowi.

¹³PAN nakazał Mojżeszowi: Wstań wczesnym rankiem, stań przed faraonem i powiedz mu: Tak rozkazał PAN, Bóg Hebrajczyków: Wypuść Mój lud, aby Mi służył.

¹⁴Ponieważ tym razem ześlę na ciebie i na twoje sługi, i na twój lud wszystkie Moje plagi, abyś poznał, że nie ma nikogo takiego jak Ja na całej ziemi.

¹⁵Już teraz mógłbym wyciągnąć rękę i uderzyć ciebie i twój lud zarazą i byłbyś zgładzony z ziemi.

¹⁶Jednak zachowałem cię, aby ci ukazać Moją siłę i aby Moje Imię było rozsławiane na całej ziemi.

¹⁷Ale ty wciąż wynosisz się ponad Mój lud i nie chcesz go wypuścić.

¹⁸Więc Ja jutro o tej porze spuszczę bardzo ciężki grad, jakiego nie było jeszcze w Egipcie od dnia jego powstania aż dotąd.

¹⁹A teraz poślij, ukryj swoje bydło i wszystko, co jest na polu, bo każdy człowiek i każde zwierzę, które znajdzie się na polu i nie zostanie zabrane do domu, zginie, kiedy spadnie na nich ten grad.

²⁰Kto więc ze sług faraona przestraszył się słów PANA, ten schronił swoje sługi i bydło do domów.

²¹Ale kto nie wziął sobie do serca słów PANA, ten pozostawił swoje sługi i bydło na polu.

²²PAN nakazał Mojżeszowi: Wyciągnij rękę ku niebu, a w całej ziemi egipskiej na ludzi, na bydło i na wszelką roślinność pól w ziemi egipskiej spadnie grad.

²³Mojżesz wyciągnął więc laskę ku niebu i PAN zesłał grzmoty i grad, a ogień spadł na ziemię. PAN spuścił grad na ziemię egipską.

²⁴I spadł grad oraz ogień przemieszany z bardzo ciężkim gradem, jakiego nie było w całej ziemi egipskiej, od kiedy była zamieszkana.

²⁵Grad w całej ziemi egipskiej zabił wszystko, co znajdowało się na polu – od człowieka po bydło, zniszczył całą roślinność pól i połamał wszystkie drzewa w polu.

²⁶Tylko w ziemi Goszen, w której przebywali Izraelici, nie było gradu.

²⁷Faraon posłał więc, wezwał Mojżesza i Aarona i powiedział do nich: Zgrzeszyłem tym razem! PAN jest sprawiedliwy, a ja i mój lud jesteśmy winowajcami.

²⁸Módlcie się do PANA! Dość już było grzmotów Bożych i gradu! Wypuszczę was i nie zostaniecie tutaj dłużej.

²⁹A Mojżesz odpowiedział mu: Gdy wyjdę z miasta, wyciągnę dłonie do PANA, a wtedy ustaną grzmoty i nie będzie już więcej gradu, abyś poznał, że ziemia należy do PANA.

³⁰Lecz wiem, że ty i twoi słudzy jeszcze nie boicie się PANA, Boga.

³¹Len i jęczmień zostały zniszczone, gdyż jęczmień miał kłosy, a len kielichy kwiatów.

³²Ale pszenica i orkisz nie zostały zniszczone, ponieważ są późniejsze.

³³Mojżesz wyszedł więc od faraona za miasto, wyciągnął dłonie do PANA, a wtedy ucichły grzmoty i grad, i deszcz przestał padać na ziemię.

³⁴Gdy faraon ujrzał, że deszcz, grad i grzmoty ustały, znowu zaczął grzeszyć, a jego serce stało się twarde, podobnie też jego sług.

³⁵Serce faraona pozostało twarde i nie wypuścił Izraelitów, tak jak zapowiedział PAN przez Mojżesza.