Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Psalmów 22 Bible Online

Księga Psalmów 22 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Psalmów 22

¹Przewodnikowi chóru. Na melodię „Ajjelet haszszachar”. Psalm Dawida.

²Boże mój, Boże mój, dlaczego mnie opuściłeś? Daleko od mego Wybawcy są słowa mojej skargi.

³Boże mój, wołam we dnie, lecz nie odpowiadasz, i nocą, lecz nie zaznaję spokoju.

⁴Ty przecież jesteś Święty, zasiadasz otoczony hymnami Izraela.

⁵Tobie ufali nasi ojcowie, ufali, a Ty ich wybawiłeś.

⁶Do Ciebie wołali i zostali ocaleni, Tobie ufali i się nie zawiedli.

⁷Ja zaś jestem robakiem, nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi, wzgardą dla narodu.

⁸Znieważają mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą, wykrzywiają usta, potrząsają głową:

⁹Zaufał PANU – niech go ratuje, niech go wybawi, skoro tak go kocha!

¹⁰Ty przecież wydobyłeś mnie z łona matki, Ty dałeś mi bezpieczeństwo przy matczynej piersi.

¹¹Byłem zdany na Ciebie już od urodzenia, Ty jesteś moim Bogiem od moich narodzin.

¹²Nie oddalaj się ode mnie, bo niedola jest blisko, a nie ma nikogo, kto by mnie wybawił.

¹³Stado cielców mnie otacza, okrążyły mnie byki Baszanu.

¹⁴Rozwierają na mnie swoje paszcze, jak lew, który rozszarpuje i ryczy.

¹⁵Rozpływam się niczym woda, wszystkie moje kości się rozsypują. Moje serce jest podobne do wosku, roztapia się w moim wnętrzu.

¹⁶Moje gardło wyschło jak skorupa, język zaś przysechł do podniebienia – kładziesz mnie w prochu śmierci.

¹⁷Psy bowiem mnie otoczyły, zgraja złoczyńców obległa, przekłuli mi ręce i nogi.

¹⁸Mogę policzyć wszystkie swoje kości, a oni się wpatrują i napawają moim widokiem.

¹⁹Podzielili między siebie moje szaty, o moją suknię rzucali losy.

²⁰Ale Ty, PANIE, nie oddalaj się, Mocy moja, pośpiesz mi z pomocą!

²¹Ocal od miecza moje życie, jedyne moje dobro z psich pazurów!

²²Wybaw mnie z lwiej paszczy i od rogów bawolich – Ty mi odpowiedziałeś!

²³Wśród moich braci będę wysławiał Twoje imię, na zgromadzeniu będę Cię wychwalał.

²⁴Chwalcie PANA wy, którzy się Go boicie, oddajcie Mu hołd wszyscy potomkowie Jakuba, drżyjcie przed Nim wszyscy potomkowie Izraela!

²⁵Nie wzgardził bowiem i nie brzydził się nędzą biedaka, i nie zakrył przed nim swojego oblicza. Wysłuchał go, gdy ten wołał do Niego o pomoc.

²⁶Dzięki Tobie rozbrzmiewa moja pieśń pochwalna w wielkim zgromadzeniu. Wypełnię moje śluby wobec bogobojnych.

²⁷Ubodzy będą jedli i się nasycą, będą chwalić PANA ci, którzy Go szukają. Niech serca wasze żyją na zawsze!

²⁸Przypomną sobie i wrócą do PANA wszystkie krańce ziemi i pokłonią się przed Jego obliczem wszystkie plemiona narodów.

²⁹Do PANA bowiem należy władza królewska i panowanie nad narodami.

³⁰Tylko Jemu oddadzą pokłon wszyscy możni ziemi, przed Jego obliczem zegną się wszyscy, którzy w proch się rozpadają. A moja dusza niech żyje dla Niego!

³¹Moje potomstwo będzie Mu służyć, opowiadać o PANU przyszłym pokoleniom.

³²Przyjdą i ogłoszą Jego sprawiedliwość ludowi, który się narodzi: On to uczynił!