Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Koheleta 3 Bible Online

Księga Koheleta 3 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Koheleta 3

¹Na wszystko jest odpowiednia pora i każda rzecz pod niebem ma swój właściwy czas:

²Jest czas narodzin i czas śmierci, czas sadzenia i czas zbiorów.

³Jest czas zabijania i czas leczenia, czas burzenia i czas budowania.

⁴Jest czas płaczu i czas śmiechu, czas żałoby i czas tańców.

⁵Jest czas rozrzucania kamieni i czas ich gromadzenia, czas przytulania się do siebie i czas pozostawania z dala.

⁶Jest czas poszukiwania i czas utraty, czas oszczędzania i czas trwonienia.

⁷Jest czas rozdzierania i czas zszywania, czas milczenia i czas rozmów.

⁸Jest czas miłości i czas nienawiści, czas wojny i czas pokoju.

⁹Jaką korzyść przynosi człowiekowi cały jego trud?

¹⁰Przyjrzałem się zadaniu, jakie Bóg wyznaczył człowiekowi, aby się nad nim trudził.

¹¹On sprawił, że wszystko jest piękne i ma swój właściwy czas. On dał człowiekowi świat, by rozmyślał nad nim, a jednak nikt nie jest w stanie zrozumieć od początku do końca wszystkich dzieł Boga.

¹²Doszedłem do wniosku, że szczęście nie polega na niczym innym, jak tylko na tym, by żyć radośnie i postępować właściwie.

¹³Wszystko jednak, czego doświadcza człowiek, gdy je, pije i zażywa szczęścia, jest darem Boga.

¹⁴Stwierdziłem, że dzieła Boga są nieprzemijające, niczego im nie brakuje, niczego nie ma w nadmiarze. Dzięki temu człowiek odczuwa przed Nim bojaźń.

¹⁵Co było – przeminęło, a co będzie – też już było, Bóg jednak ogarnia nawet to, co nieuchwytne dla człowieka.

¹⁶Oto, co ujrzałem pod słońcem: miejsce prawa zajmuje przemoc, a w miejscu sprawiedliwości panuje bezprawie.

¹⁷Pomyślałem sobie: Przecież Bóg osądzi zarówno człowieka prawego, jak i niegodziwego, gdyż wszystko ma swój właściwy czas i swoje miejsce.

¹⁸Zastanowiłem się, kim jest człowiek. Czyżby Bóg wystawiał go na próbę, chcąc, by odniósł wrażenie, że jest tylko zwierzęciem?

¹⁹Przecież los ludzi i los zwierząt jest taki sam. Jedni i drudzy umierają podobnie, tak samo ustaje ich oddech. Nie ma żadnej różnicy między człowiekiem a zwierzęciem. Wszystko jest ulotne,

²⁰wszystko zmierza do jednego miejsca, z prochu bowiem powstało i do prochu powróci.

²¹Czy ma ktoś pewność, że duch człowieka wstępuje ku górze, a duch zwierzęcia idzie w dół, do ziemi?

²²Sądzę, że nie ma dla człowieka nic lepszego niż to, żeby jego czyny sprawiały mu radość. To jest jego zapłatą, kto bowiem odsłoni przed nim, co stanie się potem?