Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Koheleta 5 Bible Online

Księga Koheleta 5 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Koheleta 5

¹Nie bądź pochopny w słowach i nie przynaglaj swego serca, by mówić do Boga, gdyż Bóg jest w niebie, a ty na ziemi. Dlatego nie nadużywaj słów.

²Liczne troski prowadzą do nocnych majaczeń, a liczne słowa do głupiej gadaniny.

³Gdy składasz ślub Bogu, nie zwlekaj z jego spełnieniem, gdyż Bóg brzydzi się głupcem. Spełnij, co ślubowałeś.

⁴Lepiej wcale nie składać ślubów, niż ślubować, a nie spełnić.

⁵Nie dopuść, by twoje usta skłoniły cię do grzechu, i nie mów do Bożego posłańca, że popełniłeś go niechcący. Czy chcesz, by Bóg rozgniewał się na twoje słowa i zniszczył dzieła twoich rąk?

⁶Gdzie są liczne mrzonki i rzeczy ulotne, tam też jest wiele słów. Ty – przeciwnie – żyj w bojaźni Bożej!

⁷Jeśli widzisz w swoim kraju wyzysk biednego i nieprzestrzeganie prawa, nie dziw się temu. Każdy zarządca rozlicza się przed swoim zwierzchnikiem, nad nimi zaś są jeszcze wyżsi.

⁸Oni wszyscy dzielą między siebie dochód kraju, nawet król czerpie korzyści z uprawy roli.

⁹Kto kocha pieniądze, nigdy nie powie, że ma ich dosyć, a kto kocha bogactwa, nigdy nie przestanie ich gromadzić, a przecież i one są ulotne!

¹⁰Im większy majątek, tym więcej ludzi pragnie z niego korzystać. Czy właściciel ma z tego jakiś zysk? Chyba tylko ten, że musi go doglądać!

¹¹Sługa śpi sobie spokojnie – czy najadł się, czy nie – bogactwo zaś zamożnego spędza mu sen z powiek.

¹²Widziałem pod słońcem straszną chorobę. Jest nią troska o majątek, która przynosi udrękę jego właścicielowi.

¹³Wystarczy chybiony interes, a bogactwo przepada. I choćby narodził mu się syn, niczego mu nie pozostawi,

¹⁴sam zaś opuści ten świat tak samo nagi, jak wyszedł z łona matki. Mimo swoich trudów, odejdzie z pustymi rękoma.

¹⁵Straszna to choroba! Odejdzie dokładnie tak samo, jak przyszedł. Jaką odniósł korzyść? Jego trud poszedł z wiatrem!

¹⁶Jego życie upłynęło w mroku, wśród licznych zmartwień, udręki i niepokoju.

¹⁷Oto, do jakiego doszedłem wnio-sku: szczęście człowieka polega na tym, by jadł, pił i cieszył się pod słońcem owocami swojego trudu, dopóki starczy życia, które dał mu Bóg. To jest cząstka, która mu się należy.

¹⁸Komukolwiek Bóg daje bogactwo i oszczędności, pozwala mu z nich korzystać, zebrać swoją cząstkę i radować się owocem swojego trudu – to wszystko jest darem Boga.

¹⁹Wówczas człowiek nie będzie zbytnio się martwił życiem, które przemija, gdyż Bóg wypełni jego serce radością.