Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Mądrości 12 Bible Online

Księga Mądrości 12 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Mądrości 12

¹Twoje nieśmiertelne tchnienie przenika wszystko.

²Dlatego łagodnie karzesz tych, którzy upadają, gdy grzeszą, przypominasz im o tym wyrzutami sumienia, tak aby porzucili zło i uwierzyli w Ciebie, Panie.

³Dawnych mieszkańców Twojej Świętej Ziemi

⁴znienawidziłeś za ich odrażające zwyczaje, za uprawianie magii i za obrzędy bezbożne,

⁵za okrutne mordowanie dzieci, za uczty, gdzie spożywali krew i ludzkie wnętrzności, sprawując tajemne misteria.

⁶A rodziców, którzy mordowali bezbronne istoty, postanowiłeś zgładzić rękami naszych przodków,

⁷tak aby ziemia, którą uznałeś za najwspanialszą, stała się godnym mieszkaniem dzieci Bożych.

⁸Mimo to potraktowałeś ich łagodnie, gdyż byli ludźmi: jako straż przednią Twej armii posłałeś szerszenie, aby niszczyły ich stopniowo.

⁹Mogłeś przecież w otwartej bitwie wydać bezbożnych w ręce sprawiedliwych, mogłeś ich unicestwić w okamgnieniu, posyłając straszliwe potwory albo słowo nieubłagane.

¹⁰Ty jednak, karząc powoli, dałeś im okazję do nawrócenia, choć dobrze wiedziałeś, że są złem ogarnięci, że nieprawość przenika ich do szpiku kości, a ich sposób myślenia nigdy się nie zmieni.

¹¹Od początku bowiem byli przeklętym narodem, a Twoja pobłażliwość wobec ich grzechów nie była podyktowana żadnym lękiem.

¹²Któż może Ci powiedzieć: Co Ty takiego zrobiłeś? Kto przeciwstawi się Twojemu wyrokowi? Kto oskarży Cię o zagładę narodów, które Ty sam stworzyłeś? Kto stanie przeciw Tobie w sądzie, broniąc ludzi nieprawych?

¹³Nie ma bowiem boga, oprócz Ciebie, który troszczy się o wszystkich, przed którym miałbyś udowodnić, że nie osądziłeś niesprawiedliwie.

¹⁴Żaden król ani władca nie ma tej mocy, by otwarcie sprzeciwić się Tobie i bronić tych, których ukarałeś.

¹⁵Jesteś sprawiedliwy i wszystkim zarządzasz sprawiedliwie, a wydanie wyroku na kogoś, kto nie zasługuje na karę, uważasz za czyn niegodny Twojej mocy.

¹⁶Twoja bowiem potęga jest fundamentem sprawiedliwości, a Twoja wszechwładza sprawia, że wszystkich traktujesz łagodnie.

¹⁷Okazujesz swą potęgę, gdy ktoś wątpi w pełnię Twojej mocy i karcisz zuchwałość także tych, którzy Cię uznają.

¹⁸Ty bowiem posiadasz wszelką władzę, wydajesz słuszne wyroki i kierujesz nami w sposób łagodny, mimo iż możesz uczynić wszystko, cokolwiek zechcesz.

¹⁹Postępując w ten sposób, nauczyłeś swój naród, że człowiek prawy powinien kochać innych. Swoim synom dałeś również zbawienną nadzieję, że gdy zgrzeszą, Ty obdarzysz ich nawróceniem.

²⁰Skoro nawet wrogom Twoich dzieci, przeznaczonym na śmierć, wymierzyłeś zemstę tak ostrożnie i z umiarem, pozostawiając im czas i sposobność, by żałowali za swoje winy,

²¹to z jakże większą wyrozumiałością sądziłeś swoich synów, których przodkom pod przysięgą złożyłeś obietnice wszelkiego dobra!

²²Wychowywałeś więc nas, chłoszcząc na różne sposoby naszych nieprzyjaciół, abyśmy, gdy sami sprawujemy sądy, mieli przed oczyma Twoją dobroć, a gdy spadnie na nas wyrok, oczekiwali miłosierdzia.

²³Tak więc na bezbożnych, którzy bezmyślnie wiedli swoje życie, zesłałeś jako udrękę ich własne plugastwa.

²⁴Pobłądzili, odeszli daleko drogami fałszu, obrali sobie za bóstwa najbardziej odrażające i nędzne spośród zwierząt, zostali omamieni jak bezrozumne niemowlęta.

²⁵Dlatego – jak dzieci, którym brak rozsądku – za karę wystawiłeś ich na pośmiewisko.

²⁶Ci zaś, którzy mimo ośmieszenia się nie opamiętali, zostaną przez Boga należycie ukarani.

²⁷Szaleli bowiem ze złości, gdy przyszło im cierpieć z powodu tych samych istot, które uważali za bóstwa. Dręczeni przez nie ujrzeli i uznali za Boga Tego, którego wcześniej nie chcieli poznać. Oto, dlaczego spotkała ich najcięższa kara.