Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Mądrości 14 Bible Online

Księga Mądrości 14 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Mądrości 14

¹Inny zaś, gdy wyrusza w rejs i stawia czoło rozhukanym falom, prosi o pomoc drewienko, kruchsze niż statek, którym ma płynąć.

²Wprawdzie został on zbudowany, by przynosić zyski i wykonała go mądrość rzemieślnika,

³lecz steruje nim Twoja, Ojcze, Opatrzność, gdyż nawet przez morze wyznaczyłeś drogę i bezpieczne ścieżki pośród fal,

⁴pokazując, że bez wątpienia w każdej sytuacji pospieszysz na ratunek, by nawet i niedoświadczony człowiek mógł wejść na pokład.

⁵Chcesz, by dzieła Twej mądrości nie leżały odłogiem, dlatego powierzają oni swoje życie kruchemu kawałkowi drewna i mimo sztormów docierają na swych łodziach do celu, cali i zdrowi.

⁶Przecież nawet dawno temu, gdy zagłada spadła na butnych olbrzymów, nadzieja świata schroniła się w arce i dzięki Twojej sterującej dłoni, nasienie życia przetrwało na ziemi.

⁷Błogosławione niech będzie drzewo, przez które staje się sprawiedliwość!

⁸A to, co zostało ręką ludzką uczynione, niech będzie przeklęte – ono i jego twórca. On za to, że je uczynił; ono za to, że jako przedmiot zostało nazwane bogiem.

⁹Bóg bowiem w równym stopniu nie znosi bezbożnego i jego bezbożności,

¹⁰dlatego twórca poniesie karę razem ze swym dziełem.

¹¹Dlatego i bożki narodów staną przed sądem, bo wśród stworzeń Bożych stały się czymś odrażającym, zgorszeniem dla życia ludzkiego, pułapką, o którą potykają się stopy głupców.

¹²U źródeł niewierności leży myśl o bożkach, a pomysł ich wykonania – to ruina ludzkiego życia.

¹³Nie było ich na początku ani też nie będą trwały wiecznie,

¹⁴zaistniały z powodu ludzkiej próżności, dlatego rychły ich koniec jest już przesądzony.

¹⁵Pewien ojciec, pogrążony w rozpaczy z powodu przedwczesnej śmierci dziecka, uczynił podobiznę zmarłego. I oto teraz czci go jak boga, a dla poddanych ustanawia misteria i obrzędy.

¹⁶Z czasem utrwala się ten bezbożny obyczaj, nabiera mocy obowiązującego prawa,

¹⁷a władcy wydają dekrety nakazujące kult posągów. Dla tych, którzy mieszkają daleko i nie mogą uczestniczyć w obrzędach, nakazują na odległość odtworzyć wygląd postaci i uczynić podobiznę króla, którego należy wielbić, tak aby nawet nieobecnego czczono przykładnie, jakby był obecny.

¹⁸Nawet ci, którzy go nie znali, do wzmożenia kultu zostali podsyceni głodem zaszczytów artysty,

¹⁹który, chcąc być może przypodobać się władcy, swoją zręcznością sprawił, że wizerunek stał się jeszcze piękniejszy.

²⁰Tłum natomiast, pełen zachwytu nad wspaniałością dzieła, teraz oddaje cześć temu, kogo niedawno szanował jako człowieka.

²¹Na tym polega pułapka, która czyha na żyjących, że ludzie – zmuszeni przez nieszczęście lub wolę władcy – nadali kamieniom i drewnu Imię, które jest ponad wszystkim.

²²Nie dość im było, że zbłądzili w swych dociekaniach dotyczących Boga, lecz – targani bezmiarem sprzeczności wynikających z niewiedzy – zwracali się do tych obrzydliwych tworów z pozdrowieniem pokoju.

²³Gdy dopuszczali się rytualnych mordów dzieci, gdy sprawowali tajemne misteria, gdy – wierni obrzydliwym obyczajom – wyprawiali szalone orgie,

²⁴wówczas nie przestrzegali czystości życia ani związków małżeńskich, jeden drugiego podstępnie zabijał lub krzywdził cudzołóstwem.

²⁵Jedno wielkie kłębowisko krwi, zbrodni, kradzieży i podstępu, zniszczenia, niewierności, zamętu i krzywoprzysięstwa,

²⁶wrzawa podnosi się przeciwko ludziom dobrym, wdzięczność idzie w niepamięć, nic, tylko lubieżne pożądanie, zboczenia, rozprzężenie małżeństw, cudzołóstwo i bezwstydna swawola!

²⁷To właśnie kult bożków niegodnych noszenia imion jest początkiem, przyczyną i skutkiem wszelkiego zła,

²⁸bo albo szaleją w błazeńskiej uciesze, albo ogłaszają urojone przepowiednie, albo postępują bezkarnie i bez zwłoki składają fałszywe przysięgi.

²⁹Skoro zaufali martwym bożkom, nie obawiają się kary za wiarołomne ślubowania.

³⁰Zostaną jednak za jedno i za drugie osądzeni sprawiedliwie: za to, że w myślach wzgardzili Bogiem, a zaufali bożkom, i za lekceważenie świętości, gdy knując podstęp, przysięgali fałszywie.

³¹Ponadto nie potęga tych, na których ślubowali, lecz sprawiedliwa kara przeznaczona dla grzeszników zawsze dosięga nieprawych, którzy dopuszczają się przestępstw.