Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Mądrości 17 Bible Online

Księga Mądrości 17 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Mądrości 17

¹Wielkie są Twoje sądy i trudno je wyrazić, dlatego pobłądzili ci, którym brak wychowania w mądrości.

²Nieprawi sądzili, że udało im się ujarzmić święty naród, tymczasem leżeli, uwięzieni ciemnością i skrępowani przez długą noc, zamknięci pod dachem, z dala od wiecznej Opatrzności.

³Sądzili, że grzechy popełnione w ukryciu przesłoni ciemny welon zapomnienia, teraz jednak struchleli, ogarnęła ich trwoga, upiorne widma wprawiły w drżenie.

⁴Nawet kryjówka, którą mieli, nie uchroniła ich od lęku, zewsząd docierały do nich przerażające odgłosy, pojawiały się koszmarne widziadła ze smutnymi twarzami.

⁵Żaden płomień nie był na tyle silny, by rzucić światło, nawet świetlisty blask gwiazd nie zdołał rozświetlić tej straszliwej nocy.

⁶Przedarł się do nich jedynie pełen grozy ogień, który płonie własną mocą. Ogarnięci przerażeniem na widok zjawiska, którego nie da się oglądać, tym bardziej lękali się tego, na co patrzyli.

⁷Zawiodły śmiechu warte magiczne sztuczki, a zuchwałe zamysły spotkało haniebne potępienie.

⁸Tych bowiem, którzy trudnili się oczyszczaniem chorej duszy z lęków i obaw, jak na ironię przejmowała jeszcze większa trwoga.

⁹Wydawało się, że żadna groźba nie była w stanie ich przestraszyć, jednak napaść potworów i syk węży odebrały im wszelką odwagę, padali martwi z przerażenia, nie chcąc patrzeć na powietrze, którego nie da się uniknąć.

¹⁰Zło ze swej istoty jest tchórzliwe, a przez to potępia samo siebie; wiecznie przysparza kłopotów, mimo że sumienie trzyma je w karbach.

¹¹Lęk zaś przychodzi wówczas, gdy rozum pomóc nie może.

¹²Im mniej człowiek znajduje pomocy w swoim wnętrzu, tym bardziej przeżywa udrękę, nie znając jej przyczyny.

¹³Tak oto podczas tamtej nocy bezsilności, która wypełzła z najciemniejszego kąta Hadesu pełnego niemocy, gdy oni byli pogrążeni we śnie,

¹⁴rzuciły się na nich upiorne zjawy, dusza ich zamarła, zastygli w bezruchu, zawładnął nimi strach nagły i niespodziewany.

¹⁵Gdzie kto stał, tam padał na ziemię, schwytany, wtrącony do więzienia bez kajdan;

¹⁶czy to rolnik, czy pasterz, czy robotnik, który gdzieś na pustkowiu się trudził, każdy musiał przyjąć to zjawisko jako nieuniknioną konieczność, gdyż spętani byli jednym łańcuchem ciemności.

¹⁷Nawet świst wiatru, melodyjny śpiew ptaków wśród rozłożystych konarów, szum rytmicznie łamiących się fal, głuchy łoskot spadających skał,

¹⁸nieuchwytne dla oka harce rączych zwierząt, dziki ryk drapieżników, echo grzmiące w górskich jaskiniach, to wszystko sprawiało, że zamierali w bezruchu z przerażenia.

¹⁹Cały świat bowiem, tonący w jasnym świetle, bez przeszkód oddawał się codziennym sprawom,

²⁰tylko ich przytłaczał ciężar owej nocy, obraz mroków, które w przyszłości miały ich ogarnąć, a sami dla siebie byli większym ciężarem niż ciemność.