Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Mądrości 19 Bible Online

Księga Mądrości 19 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Mądrości 19

¹Bezbożnych przeciwnie, do końca ścigał gniew niemiłosierny, gdyż Bóg dobrze wiedział, co miało się wydarzyć:

²najpierw pozwolą im odejść, nawet nalegać będą, by sobie poszli, a potem zmienią zdanie i rzucą się w pogoń za nimi.

³I rzeczywiście, nim jeszcze minęła żałoba, pośród lamentów nad grobami zabitych, powzięli kolejny niedorzeczny zamiar, ścigając jak zbiegów tych samych, których przedtem błagali, by odeszli.

⁴Sprawiedliwa konieczność losu gnała ich ku ostatecznej klęsce i sprawiła, że zapomnieli o tym, co im się przydarzyło, tak by dopełniła się kara, której brakowało plagom.

⁵Gdy Twój lud wyruszał w niezwykłą drogę, tamtych zaskoczyła niespodziewana śmierć.

⁶Znowu natura zmieniła prawa, którym podlega całe stworzenie, posłuszna Twoim rozkazom, by Twoje dzieci ustrzec od nieszczęścia.

⁷Obłok okrył swym cieniem obozowisko, odwieczne wody cofnęły się, by odsłonić suchą ziemię, szeroką drogę przez Morze Czerwone, a huczące fale zmieniły się w zielone pola.

⁸Tam, gdzie przeszli całym narodem, ci, których osłania Twa ręka, na własne oczy widzieli cudowne zjawiska.

⁹Jak konie, które pasą się na łące, jak baranki, które radośnie brykają, tak oni wielbili Ciebie, Panie, swego wybawcę.

¹⁰Mieli jeszcze w pamięci wspomnienie o kraju, który opuścili, o ziemi, która zamiast rodzić zwierzęta, wydała same komary, o rzece, która wyrzuciła mnóstwo żab, zamiast istot wodnych.

¹¹Z czasem mieli poznać nowy sposób wylęgania się ptaków: gdy zapragnęli smakowitych potraw i prosili o nie,

¹²z morza bowiem wyfrunęły przepiórki, by zaspokoić ich apetyt.

¹³Natomiast na grzeszników spadały kary, poprzedzone znakami w postaci grzmiących piorunów. Słusznie cierpieli za zło, którego się dopuścili i za czyny popełnione z nienawiści do cudzoziemców.

¹⁴Bywa, że ktoś odmówi gościny nieznajomym wędrowcom, oni jednak zniewolili przybyszów, którzy świadczyli im dobro.

¹⁵Tym bardziej, że kara spotyka już tych, którzy przyjmują obcych jako zło konieczne.

¹⁶Oni bowiem najpierw świętowali z powodu ich przybycia, a gdy Izraelici uzyskali takie same prawa jak oni, zmusili ich do nieludzkiej pracy.

¹⁷Dlatego zostali ukarani ślepotą, podobnie jak ci, porażeni u drzwi człowieka prawego. Ogarnięci zostali całkowitą ciemnością, kiedy dobijali się do własnych domów, szukając po omacku wejścia.

¹⁸Żywioły świata wymieniały swe właściwości, jak dźwięki harfy, które zmieniają rytm melodii, mimo że pozostają w tej samej tonacji. Takie porównanie można wysnuć, widząc to, co się wydarzyło.

¹⁹Zwierzęta lądowe zmieniały się w wodne, a te, które pływają, wypełzały na ziemię.

²⁰Ogień pomnażał swoją siłę w wodzie, a woda zapominała, że powinna gasić.

²¹Płomienie ognia – przeciwnie do swej natury – nie paliły ciał słabych zwierząt, które tam się znalazły, ani też łatwo rozpuszczającego się boskiego pokarmu.

²²Pod każdym względem, Panie, obdarzałeś swój lud wielkością i chwałą, nie opuściłeś go, zawsze i wszędzie stojąc u boku.