Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Mądrości 4 Bible Online

Księga Mądrości 4 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Mądrości 4

¹Lepiej nie mieć potomstwa, a żyć w sposób szlachetny, gdyż pamięć dobrych czynów kryje w sobie nieśmiertelność, bo ma uznanie zarówno u Boga, jak i u ludzi.

²Gdy staje się jawna – znajduje naśladowców, gdy odejdzie – tęsknią za nią. Ona kroczy w chwale, przystrojona wiecznym laurem triumfu, gdyż uczciwie walcząc, zwycięsko wyszła ze zmagań.

³Liczna zaś rzesza bezbożnych nie odniesie sukcesu, sadzonki poczęte w nieprawości nie zapuszczą głębokich korzeni, nie położą trwałych fundamentów.

⁴Choćby nawet na jakiś czas zazieleniły się ich gałęzie, słabo osadzone w ziemi zachwieją się miotane wichrem, a huragan wyrwie je z korzeniami.

⁵Nierozwinięte gałęzie zostaną złamane, ich owoc jest bezużyteczny, niedojrzały do spożycia, do niczego nieprzydatny.

⁶Dzieci bowiem zrodzone z nieprawego łoża zaświadczą o nieprawości rodziców, gdy będą sądzeni.

⁷Sprawiedliwy, nawet jeśli wcześnie umrze, znajdzie wytchnienie.

⁸Godność właściwa starcom nie zależy od długości życia – liczbą lat jej się nie mierzy.

⁹Siwizna, która budzi szacunek, to roztropność, ten jest naprawdę sędziwy, kto żyje nienagannie.

¹⁰Taki spodobał się Bogu i Bóg go umiłował, skoro jednak żył wśród grzeszników, przeniósł go w inne miejsce,

¹¹zabrał go, by nieprawość nie wypaczyła jego myśli i aby nie skłonił się do życia w zakłamaniu.

¹²Wobec uroków próżności blednie to, co naprawdę jest dobre, burza namiętności może zmącić nawet niewinny umysł.

¹³On jednak osiągnął doskonałość, w krótkim czasie przemierzył pełnię całego życia.

¹⁴Jego dusza spodobała się Panu, dlatego spieszno mu było opuścić otaczające go bezprawie. Ludzie natomiast patrzyli, lecz nie rozumieli ani się nad tym nie zastanawiali,

¹⁵że łaska i miłosierdzie nad Jego wybranymi i że troszczy się On o tych, którzy są Mu oddani.

¹⁶Sprawiedliwy, który umarł, będzie sędzią żyjących bezbożnych, a młodość szybko spełniona osądzi przewrotną i długowieczną starość.

¹⁷Zobaczą bowiem, że umarł człowiek mądry, ale nie rozpoznają, jakie jest postanowienie względem niego, ani dlaczego Pan zachował go bezpiecznym.

¹⁸Zobaczą, lecz przyjmą to z lekceważeniem, tymczasem Pan będzie się z nich wyśmiewać.

¹⁹Po tym staną się trupami godnymi pogardy, wśród zmarłych znajdą wieczne pośmiewisko. Bóg bez słowa sprzeciwu zrówna ich z ziemią, potrząśnie nimi, by runęli z fundamentów, wytępi ich co do jednego, pogrąży w udręce, a pamięć po nich przepadnie.

²⁰Zalęknieni przyjdą, by rozliczyć się ze swoich grzechów, a oskarżą ich własne nieprawości.