Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Izajasza 14 Bible Online

Księga Izajasza 14 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Izajasza 14

¹PAN bowiem rzeczywiście zmiłuje się nad Jakubem, ponownie wybierze sobie Izraela. On sprawi, że odpoczną na własnej ziemi. Cudzoziemcy przyłączą się do nich, przylgną do domu Jakuba.

²I ludy wezmą ich i wprowadzą do ich kraju. Na ziemi PANA staną się sługami i służącymi domu Izraela. Zniewolą tych, którzy kiedyś ich więzili i będą panować nad swoimi ciemiężycielami.

³W dniu, kiedy PAN pozwoli ci odpocząć od twojego zmartwienia, niepokoju i pracy, którą cię obarczono,

⁴zaśpiewasz tę szyderczą pieśń o królu babilońskim: Jak to?! Ciemięzca ustępuje, zuchwałość ustaje?!

⁵PAN połamał kij niegodziwych, berło władców,

⁶którym bez ustanku okrutnie gnębili ludy, w gniewie deptali narody i prześladowali je bez litości.

⁷Cała ziemia ochłonęła i odpoczywa w spokoju, wybucha okrzykami radości.

⁸Nawet cyprysy naśmiewają się z ciebie, cieszą się cedry libańskie: Odkąd ległeś nikt nie przychodzi, aby nas ścinać.

⁹Szeol w dole zatrząsł się z twojego powodu, na wieść o tym, że przychodzisz. Budzi dla ciebie cienie wszystkich zmarłych, wszystkich władców ziemi, każe powstać z tronów wszystkim królom narodów.

¹⁰Oni wszyscy przemówią i powiedzą ci: Ty także stałeś się słaby jak my, jesteś do nas podobny!

¹¹Twoja pycha i muzyka twoich harf zostały strącone do Szeolu. Pod tobą rozłożono posłanie z larw, a twoim przykryciem jest robactwo.

¹²Jak to? Spadłeś z nieba, jaśniejąca gwiazdo, synu jutrzenki?! Zostałeś rozbity o ziemię, pogromco narodów?!

¹³Ty, który mówiłeś w swoim sercu: Wstąpię na niebiosa, wyniosę mój tron ponad gwiazdy Boga, zamieszkam na górze zgromadzenia, na szczytach Safonu,

¹⁴wstąpię na wyżyny obłoków, stanę się podobny do Najwyższego.

¹⁵Lecz także ty zostałeś strącony do Szeolu, na samo dno podziemi.

¹⁶Ci, którzy cię ujrzą, będą się wpatrywać w ciebie i rozważać: Czy to jest ten człowiek, który trząsł ziemią i sprawiał, że drżały królestwa,

¹⁷świat przemieniał w pustynię, burzył jego miasta, a jeńców nie zwalniał do domu?

¹⁸Wszyscy królowie narodów spoczywają w chwale, każdy w swoim grobowcu,

¹⁹ty natomiast zostałeś porzucony bez własnego grobu, jak odrośl budząca odrazę, pod stosem zamordowanych, przebitych mieczem, którzy runęli do kamiennego dołu, jak zbezczeszczony trup.

²⁰Nie połączysz się z nimi w grobie, bo zniszczyłeś swój kraj, wymordowałeś swój lud. Na wieki zniknie pamięć o potomstwie złoczyńców.

²¹Zgotujcie rzeź dla jego synów, z powodu winy ich ojców, aby nie powstali i nie wzięli kraju w posiadanie, i nie zbudowali miast na całej powierzchni ziemi!

²²Powstanę przeciw nim – wyrocznia PANA Zastępów. Wymażę imię Babilonu i resztę, dzieci i potomstwo – wyrocznia PANA.

²³Uczynię go siedliskiem jeży i trzęsawiskiem wodnym. Wymiotę go miotłą zniszczenia – wyrocznia PANA Zastępów.

²⁴Pan Zastępów złożył przysięgę: Jak zamierzyłem, na pewno tak będzie, i jak postanowiłem, tak się stanie.

²⁵Złamię Asyrię na Mojej ziemi, podepczę ją na Moich górach. Jej jarzmo zostanie z nich zdjęte, jej ciężar usunięty z ich barków.

²⁶Takie postanowienie podjąłem przeciw całej ziemi, wyciągnąłem rękę przeciw wszystkim narodom.

²⁷Jeśli Pan Zastępów postanowił, to kto może się sprzeciwić? Jeśli wyciągnął rękę, to kto mógłby ją cofnąć?

²⁸W roku śmierci króla Achaza zostało ogłoszone to proroctwo:

²⁹Nie ciesz się, cała Filisteo, że została złamana rózga, która cię chłostała, bo z korzenia węża wyrośnie żmija, a jej owocem będzie smok latający.

³⁰Pierworodni ubogich zostaną nakarmieni, biedni będą odpoczywać bezpiecznie, lecz twoje potomstwo zamorzę głodem i zabiję twoją resztę.

³¹Zapłacz, bramo! Zakrzycz, miasto! Zadrżyj, cała Filisteo! Bo z północy nadchodzi dym, nikt nie odstępuje od swoich szeregów.

³²Co odpowiedzą posłańcom tego narodu? To, że PAN umocnił Syjon i tam chronią się ubodzy Jego ludu!