Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Izajasza 34 Bible Online

Księga Izajasza 34 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Izajasza 34

¹Przybliżcie się, narody, aby słuchać! Ludy, posłuchajcie uważnie! Niech słucha ziemia i to, co ją napełnia, świat i wszystko, co na nim rośnie!

²Bo PAN gniewa się na wszystkie narody, oburza na wszystkie ich wojska. Obłożył je klątwą, wydał na rzeź.

³Ich zabici zostaną porzuceni, z trupów będzie unosił się odór, od ich krwi rozmiękną góry.

⁴Całe wojsko nieba się rozpłynie, niebiosa będą zwinięte jak zwój księgi, cały ich zastęp padnie, jak opadają liście z winnego krzewu, i listowie drzewa figowego.

⁵Mój miecz ukaże się na niebie. Spadnie na Edom, na lud sprawiedliwie obłożony Moją klątwą.

⁶Miecz Pana jest cały zakrwawiony i nasycony tłuszczem, krwią jagniąt i kozłów, tłuszczem baranich nerek. Dla PANA spełnia się bowiem krwawa ofiara w Bosra i wielka rzeź w kraju Edomu.

⁷Wraz z nimi padają bawoły, cielęta razem z bykami. Ich ziemia upaja się krwią, gleba syci się tłuszczem.

⁸Dla PANA bowiem jest to dzień zemsty, rok odwetu w sprawie Syjonu.

⁹Rzeki Edomu zamienią się w smołę, a jego gleba w siarkę. Jego ziemia stanie się płonącą smołą.

¹⁰Nie zgaśnie ani dniem, ani nocą, dym będzie się z niej wiecznie unosił. Z pokolenia na pokolenie pozostanie spustoszona, po wiek wieków nikt nie będzie tamtędy przechodził.

¹¹Pelikany i jeże wezmą ją w posiadanie, sowy i kruki w niej zamieszkają. Bo On rozciągnie nad nią sznur bezładu i poziomicę spustoszenia.

¹²Nie będzie jej dostojników, nie ogłoszą tam królestwa. Wszyscy jej książęta będą niczym.

¹³W jej pałacach wyrosną osty, a pokrzywy i ciernie w jej twierdzach. Będzie to miejsce szakali, siedziba samic strusia.

¹⁴Dzikie psy spotkają się z hienami, kozły będą się wzajemnie nawoływać. Tam także Lilit zapewni sobie spokój i znajdzie dla siebie miejsce odpoczynku.

¹⁵Tam wąż założy gniazdo i będzie składać jaja, wysiadywać i osłaniać młode w swoim cieniu. Tam także będą gromadzić się sępy, wszystkie razem.

¹⁶Zbadajcie w księdze PANA i ogłoście: Ani jednego z nich nie zabraknie! Wszystkie razem! Jego usta bowiem rozkazały, Jego duch je zgromadził.

¹⁷On rzucił dla nich los, Jego ręka wydzieliła ziemię sznurem, na zawsze ją odziedziczą, z pokolenia na pokolenie będą na niej mieszkać.